Archief Etcetera

106 document(en) met "abstractie" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Ali Khedher • De Arabische cultuur of... De parabel van...
Iedere nieuwe creatie is een vertaling in een concrete taal van de abstractie waarin zich het menselijke bewustzijn beweegt

Nr. 49, April 1995 • Véronique Rubens • Verborgen intenties
Het is immers zo dat beide disciplines spontaan naar abstractie neigen en door een uitsluitend interne dialoog moeilijk tot grote, overspannende structuren kunnen komen

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
Veerle Bakelants kiest in haar nieuw werk Nooit nog nu voor een grotere soberheid en abstractie

Nr. 50, Juni 1995 • Herman Asselberghs • Polemiek: Brief van Herman Asselberghs
Maar misschien moet ik het niet zo letterlijk nemen en bedoelen jullie met 'De Straat' eenzelfde abstractie als met jullie notie van 'De Rap'. Eerlijk gezegd ontgaat die recente alliantie tussen 'De

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Een glimlach om deze idiote abstractie in een ruimte waar men zich vroeger waste

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Abstractie Typisch voor die esthetiek zijn het spel tussen licht en donker, de dialoog tussen het voor- en het achterplan van de bühne, de interactie tussen acteur, woord (één of meerdere...zijn voorstellingen zoekt Cassiers doelgericht een graad van abstractie op

Nr. 52, Januari 1995 • Alexander Baervoets • Klassieke dans
Maken we abstractie van specifieke kunstvormen, dan worden meteen een paar zaken duidelijk

Nr. 53, December 1995 • (advertentie)
union 24 alexander baervoets - nievelt improvisatie en abstractie, natuurlijke bewegingen en de absolute voorrang aan de dans zelf 26 de tijd - montagnes russes over verdrongen

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
hoeverre moet iets omgevormd zijn of gemaskerd, moet er afstand en abstractie ingebouwd zijn voor je het op scène kan zetten

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Hij kiest voor de abstractie (en op die ogenblikken krijgt hij van de regisseur een esthetisch volledig verantwoord scènebeeld) uit angst voor het woekerende beeld

Nr. 55, April 1996 • Geert Opsomer • Herhaling, waanzin, discipline
Hrvatin stelt dat bij Fabre de Gesamt-kunst-opvatting van Kandinski van toepassing is: elke kunst heeft haar eigen taal ('in zijn innerlijke abstractie kan geen enkele taal door een andere vervangen

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
De geometrische abstractie wordt geaccentueerd door de klanken en de lange Duitse tekst, die misschien wat zwaar overkwam voor de toeschouwer

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Ook in La Bohème maakt Carsen abstractie van de sentimentele emotionaliteit van Puccini's opera's, om de veristische anekdotiek te overstijgen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Als het centrum leeggelopen is
Van wat achter dat masker zat, en dus niet tot het publieke hoorde, was men zich allicht bewust, maar er werd abstractie van gemaakt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Het verhaal is niet wat belichaamd wordt en concreet is, maar de abstractie en de conceptie

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
directheid een abstractie van levensmogelijkheden kiest

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
En daar plotseling middenin al deze abstractie biedt Balanchine mij een blik op lijven van een man en een vrouw, in bijvoorbeeld een pas de deux

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Probleem is dat je dit soort abstractie niet kan repeteren

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
Antropomorf begon waar de choreograaf zelf in het wondermooie Mijn solo voor Marie (vernietigd) - ook op het festival te zien - was geëindigd: in de bevreemding van de sublieme abstractie

Nr. 67, Maart 1999 • Pascal Gielen • De sacrale gebarenstoet
Dies Irae en het eerste deel van Antilichaam ontlenen hun ritueel karakter juist aan die abstractie van het individuele lichaam