Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Wouter Van Looy • Een biotoop van zot geweld
Bovendien kreeg je vanuit je zetel macht over de communicatie met de omringende vijftig bezoekers, die je door het neerlaten van witte gordijnen uit je eigen of andermans gezichtsveld kon 'wegzappen...Je kan je de vraag stellen of de danssolo's meer moeten en kunnen zijn dan een attractie...Als artistieke 'nazorg'. De vraag waar de vernieuwing interessante impulsen krijgt en waar ze de bocht uitvliegt, stel je je voortdurend bij een terugblik op het Victoria festival

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
Daarmee is de kous af, zou je kunnen denken...Dat mag dan wel in mindere of meerdere mate waar zijn, het neemt niet weg dat een aandachtige lezing van bijvoorbeeld Happy Days op een zeer pertinente manier een waarheid over ons leven aan het licht...De interpretatie van Hollandia van dit stuk is dan toch heel wat 'juister', al kan je ze evenmin erg geslaagd noemen

Nr. 54, Februari 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Van nu tot het einde van het...
het wel de artistieke ij delheid, dat zo verliefd zijn op het gevonden materiaal en op zichzelf, zodat elke afstand wegvalt en dat zelfverheerlijking het totstandkomen van een integer kunstwerk in de weg...Kracht In alle ellende die er heerst, verspreid over de wereld, en in de prioriteiten die je jezelf dan daartegenover stelt als individu, twijfel ik vaak aan de zin van het werk dat ik doe

Nr. 54, Februari 1996 • Freddy Decreus • Bij open doek
Maar ook andere vragen die buiten de academische wereld liggen komen tijdens het lezen bij je op: de vraag wat goede theaterkritiek is, welk publiek je kan bereiken wanneer je over theaterprodukties...Je wil als wetenschap groot worden, autonoom en zelfstandig, maar je moet eerst zelf nog ontdekken welke weg je hierbij het best inslaat, te weten komen waar wetenschap eindigt en kritiek begint...natuurlijke lichaam snel ziet als een constructie van bepaalde culturele regels en je dus beseft dat je als toeschouwer al je culturele kennis dient in te zetten (cultuur als volledig open systeem) om

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Je denkt onweerstaanbaar aan de historische parallel met Mozart, die zijn mooiste muziek schreef voor het komisch niemendalletje dat Cosi fan tutte uiteindelijk is. Hoe vreemd klinkt Schönberg, denk...Nu Amsterdam nog maar eens bewezen heeft welk een sterk stuk Moses und Aron is, kan je alleen maar hopen dat het een vanzelfsprekend stuk wordt, met een plaats binnen het gangbare repertoire...Wil je als theaterauteur, choreograaf of componist van theatermuziek of als organisator van theatervoorstellingen meer weten over het hoe en waarom van SABAM, bel ons

Nr. 54, Februari 1996 • Jan Goossens • Is kunst genoeg?
Deze gegevens over het leven van de componist leidden voor Sellars meteen tot de vraag die volgens hem het uitgangspunt van een enscenering van Mathis der Maler moet vormen: 'Wat betekent het dat je...werken worden gemarginaliseerd in je eigen land...Op deze manier is Peter Sellars goed op weg om een behoorlijk geïsoleerde figuur te worden: een schitterende regisseur van twintigste-eeuwse opera's die 'the rich and famous' van deze wereld mooie

Nr. 55, April 1996 • Gunther Sergooris • Verboden en vergeten
De gedweeheid vind je ook terug bij de gewone Duitsers die de meest afschuwelijke opdrachten uitvoerden...Bulgarije, een Balkanland waar je wel antisemitisme kon verwachten, mislukte de anti-jood-se campagne volledig...Tot voor tien jaar kon je een geschiedenis van de opera schrijven zonder Meyerbeer en Halévy te vermelden

Nr. 55, April 1996 • Lieve Demin • In het spoor van Laban
Want hoe hou je de betekenis van een persoon vast, wanneer de artistieke creaties herleid zijn tot vage herinneringen, wat recensies, enkele foto's en meters film...Het is de weg naar een herstel van de eenheid met de natuur...Aan de acteurs zou Lea Daan zeggen: 'En nu moet je alles vergeten, en theater spelen', maar kon ze dit ook zeggen aan haar dansers 15 jaar eerder

Nr. 55, April 1996 • Adri De Brabandere • Toonladders van de beweging
Weg van alle zonnen...zienswijzen is. In dit kader zou je kunnen spreken van een lectuur en deconstructie van ruimtebeelden

Nr. 55, April 1996 • Paul Derksen • Manifest
Hoe beïnvloedt de omgeving je eigen leven...Het is wellicht deze - 'onbeladen' - differentiatie van vormen die het kader heeft geschept, en zo de weg geplaveid voor de viering van het individu

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
Eenmaal ze iets opgebouwd hebben, zijn ze hier weg...Als toeschouwer bepaal je zelf je kijkfragmenten...Je gaat rustig tegen de muur zitten, en kijkt en kijkt, je staat op, loopt verder, en komt terug

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Ik herinner me alleen een paar werkjes van de Tsjechische surrealist Jan Svankmajer waar je je hand moest in steken om het werk te voelen (zonder te kunnen kijken...Nergens, het lichaam 'Het is moeilijk je een maatschappij voor te stellen die het lichaam zal ontkennen (...), toch is dat de maatschappij waarnaar wij nu op weg zijn...Al bekruipt je bijvoorbeeld bij Interesting Bodies meer dan anders die neiging (een hoogst natuurlijke neiging waaraan een paar 'slecht opgevoede' kinderen tijdens de vernissage nauwelijks konden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Kurt Melens • Los Cojones del Toro & Cie orkestreert...
traditie van amateurtoneel in Vlaanderen'. Een verdwaalde recensent krijgt het niet over zijn hart om de voorstelling artistiek te wegen: 'dat kan je toch niet doen'. Allemaal varianten op hetzelfde thema: de...Maar dat neemt niet weg dat dit stuk heel juist de sfeer van Vians werk treft

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Je moet af en toe je wereld laten collapsen...Het boezemt angst in om voor altijd verbannen te blijven van mensen waarvan je geloofde dat ze je zouden helpen, want dan moet je het gevecht met jezelf aangaan...Ik vraag me af wat je zult schrijven Wanneer ik dood ben en begraven

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Je kan deze redenering echter ook helemaal omkeren...Niet voor niets laat Malcolm, in de Macbeth-versie van Heiner Müller, Macduff uit de weg ruimen, als laatste beeld...Er komt niet veel hineininterpretieren aan te pas, als je stelt dat de wereld van Duncan, een wereld waarin staatsgezag en goddelijke harmonie inwisselbare begrippen zijn, door het optreden van de

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
Ga je gang, het volgende ogenblik toont hij je, als een glanzende kers op een barokschilderij, een puur clicheetje of een kleine fetisj, offhand en liefdevol, als het ware toevallig, maar de hele...Op uitgerekend het eerste jeugdwerk van de zestienjarige Mahler dit soort kinderlijke dansje maken alsof je een inzicht weg te schenken hebt, terwijl er niets anders is dan de beweging en de lichtjes...Wie ontgoocheld zei geen dansvoorstelling te hebben gezien, kun je van dan af alleen maar ironisch gelijk geven, terwijl de dans als figuur wel degelijk haarscherp en aandoenlijk naar buiten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Robin Steins • Een duik onder het oppervlak
Tijdens deze projectie vergeet je haast Puccini's muziek, die hier perfect dienst doet als soundtrack voor de film...Daarenboven vergroot de flitsende lichtprojectie van een oude filmprojector op het spel van de zangers het effect dat je naar een tweedimensionale film zit te kijken in plaats van naar een...Het is hier dan ook niet Minnie die hen ervan weerhoudt Ramerrez uit de weg te ruimen maar wel de actrice achter het filmpersonage Minnie

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Demets • Graven in de enclave
Toen ondervond ik dat het belangrijk is om op een vertrouwelijke manier te kunnen werken met de regisseur aan wie je je stuk uit handen geeft...het boek maakt een portretje van het personage per hoofdstuk duidelijk wie er aan het woord is. Omwille van de splitsing van de verhaalstof in verschillende vertelstandpunten, zou je dus...Met Juul heb ik het gevoel nog verder te kunnen gaan: aan de vormgeving (foto's van kunstwerken van Koen Vanmechelen) kan je aflezen dat het mijn bedoeling was om meer dan zomaar een tekst over pesten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Josse De Pauw • Van saters en eiknimfen
Wij weten niet eens hoe je moet sterven...Zij zullen om ons komen, zeg ik je...Maar je moet niet denken dat zij zich ervan bewust zijn dat zij volgens eigen grillen handelen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Pieter T'Jonck • Laat de kunst nu maar een bolhoed...
De bundel wemelt van metaforen en vergelijkingen die weinig tastbare begrippen als 'ernst', 'denken' of 'plechtigheid' plots concreet aanschouwelijk maken, maken dat je je althans kan voorstellen wat...Als je het boek niet kriskras, en met grote tussenpauzes, maar met een zekere traagheid gewoon van voor naar achter doorleest, is het eerste wat opvalt een bepaalde toon, een manier om de dingen tegen...Monumentaliteit Eens je dat doorhebt, beginnen ook steeds meer echo's tussen de verschillende teksten te weerklinken