Archief Etcetera

594 document(en) met "ZEGT IK HET" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Carl Hourcau • Tussen hersenen en beweging
De acteur, de danser, spreekt het publiek aan, zegt 'Hier sta ik', vraagt om liefde...En pas aan het eind, aan het eind van de voorstelling, heb je de tijd om te denken aan wat 'daar' gebeurd is. Mijn verbeelding speelt bij het aanmaken van dit materiaal een grote rol, maar ik heb toch...Ik hou van het contrast tussen die materiële, zeer fysieke, lichamelijke kant, het contact met de vloer, de huid, de beenderen, de zwaartekracht en dan aan de andere kant alles wat verdampt, het

Nr. 62, December 1997 • Clara Van den Broek • Klapstuk 97 en het dansgeheugen
Het programma van Klapstuk 97 was doordacht van opzet, zegt Clara Van den Broek, en getuigde van een historiserende visie op dans Intentieverklaringen en programmering lieten er geen twijfel...Door het aantonen van historische banden wil men de duur, het bestaan zelf van de dans over een langere tijd verzekeren dan het nu-moment waarin het actueel is (Vat niet bestaat, is nergens', De...Ik suggereerde reeds dat het interessante aan deze inventaris nu net is dat hij als het ware uit zijn voegen barst (hierbij dient opgemerkt dat de editie 97 het meest uitgebreide programma heeft uit

Nr. 62, December 1997 • Rudi Laermans • De tragédienne en haar meesterwerk
Haar stem: ze praat op een gedecideerde manier, met een toon die gedurig zegt: 'ik wéét waarover ik het heb'. Niet dat ze op basis van haar first hand knowledge autoriteit claimt...hij zei "nee, ik vind naakt vreselijk op een scène, dus je moet niks". En toen deed ik op een gegeven moment die monoloog, en ik dacht "ik trek gewoon mijn kleren uit, ik doe het zo - want daar gaat...Tijdens Philoktetes dacht ik vaak: waarom zou je, waarom zou je... Ik was als het ware dubbel bezig: ik speelde een rol - en ik denk nog steeds dat ik in die voorstelling een heel goede Odysseus heb

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Dit is tv-land en zoals Jean-Luc Godard ooit terecht opmerkte over het onoverkomelijke verschil tussen de beeldbuis en het bioscoopscherm: 'au cinéma, il faut lever la tête'. In het filmisch universum...zouden we tot de conclusie moeten komen dat 'de modale Vlaming' - het gemiddelde van alle abmodale Vlamingen -zich bijzonder tolerant opstelt tegenover het andere en het vreemde dat hem via de beeldbuis...Het is wel niets voor mij, maar ik vind dat dat moet kunnen indien zij daar allebei mee akkoord gaan,' zo luidt ongeveer één van de meest gehoorde commentaarzinnen op het relaas van de Aurousseaus

Nr. 62, December 1997 • Willem Dauw • 'Star Quality'
En misschien is het voor sommige mensen niet zo evident dat je zegt: luister nu eens allemaal, ik ga hier iets interessants vertellen, en jullie moeten er ook nog 450 frank voor betalen...Hou ouder ik word, hoe meer ik vermoed dat het een vlucht voorwaarts is. Ik ken niet één acteur die niet bang is uitgevallen...Als ik in een café in het buitenland een garçon wenk, voel ik al meteen een bevroren glimlach op mijn gezicht, zo van: niet slaan, asjeblieft niet slaan, ik wil alleen maar een tasje koffie

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Ik hoopte natuurlijk dat we het zouden halen, omdat ik zelf nooit getwijfeld heb aan het opzet...Ik meende het toen ik zei dat ik het desnoods helemaal zelf zou spelen...Ik weet alleen dat het gevecht met ons ego, dat we allemaal hebben moeten voeren, ertoe geleid heeft dat de voorstelling gespeeld wordt door een groep, die het eigen ego ten dienste weet te stellen

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Maar tijdens het derde gesprek klinkt het: 'Ik ben boos, nog steeds, omdat ik het projectievlak was van frustraties die niets met het werk te maken hadden...Luk Perceval zelf: 'Ik heb het verwijt gekregen dat ik zou vasthangen aan het script, maar het tegendeel is waar...Het is mijn nieuwsgierigheid die het gehaald heeft: als ik het nu niet doe, dan ben ik er niet bij geweest

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Op het einde van Hendrik IV geilt hij het publiek al op om reikhalzend uit te zien naar het vervolg: cNog één woord, ik bid u. Als u nog niet zat bent van vet vlees, zal onze onderdanige schrijver de...Maar wat het is dat ik ook ben: noch ik/ Noch enig mens die mens is en niets meer,/ Kan ooit tevreden zijn met iets, totdat/ Hij vrede neemt met dit: de mens is niets...Het is het conflict dat elke zoon herkent: kijk naar mij, pa, en pak mij zoals ik ben

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Met haar wil ik een kind (stilte). Twee (stilte). Vijf (stilte). Twintig (stilte). Honderd (stilte).' Het jonge publiek schatert het uit...Als hij dan ziet dat de zon ook opkomt wanneer hij niet kraait, besluit hij: ik blijf het doen, ook al weet ik het...Maar bovenal geven de acteurs 'een ziel' aan hun personages, waarmee ik geen inlevend acteren bedoel, maar het tonen van het personage als een reële 'mogelijkheid'. Marnick Bardyn gaat daarin het

Nr. 63, Maart 1998 • Stephan Moens • Opera tot theater maken
De anderen zullen er op de een of andere manier ook wel komen maar ik weet niet of dat het theater zal zijn wat ik zou willen zien...dat decor mocht je alle mogelijk symbolen zoeken en vinden - van de spiegel van het leven tot het rad van fortuin -maar zij zijn niet het wezenlijke van het werk van Joosten: dat is het directe...Maar,' zo zegt hij, 'ik wil wel het een en ander uit de opera meenemen naar het theater, net zoals ik omgekeerd heb gedaan

Nr. 63, Maart 1998 • Barbara Baert • De kleuren van de geest
Het Schuttersfeest Het uitgangspunt van het onderzoek naar de Moresca is een anoniem schilderij uit 1493 -het Schuttersfeest - bewaard in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen...Maar men zou deze wegen tevens kunnen beschouwen als het voorgeborchte van een veel woester land: het land voorbij het beeld, voorbij het woord zelfs, voorbij het begin...Het dansende lichaam is een reservoir dat het 'ik' sluit en ontsluit

Nr. 63, Maart 1998 • Pascal Gielen • Corps incorporated
Het begon al bij de dansopleiding: 'Na Parijs ging ik naar de Mudra, dat was het voorlaatste jaar dat de school bestond...De choreograaf plaatst dan ook zelden het alledaagse op het podium, hij wil juist zo artificieel mogelijk werken: 'Het is zoals Francis Bacon zegt: kunst moet artificieel zijn...Ik heb iets tegen het alledaagse op het podium, op de scène wil ik zo artificieel mogelijk werken

Nr. 63, Maart 1998 • Ritsaert ten Cate • Als het niet stuk is, probeer het...
Ik kan me niet herinneren wanneer ik het voor het eerst gelezen of hoe vaak ik het herlezen heb...Ik heb het al ter sprake gebracht, maar het is belangrijk genoeg om het te herhalen...Wat de bedreiging van toerisme, cultureel erfgoed en stadsmarketing betreft, heb ik gewezen op het festival van Mortier, dat zich over het probleem heen heeft gezet, en ik heb het gehad over een

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
De schijn van het Professor-verhaal bedriegt omdat het Lauwers in zijn theaterwerk wezenlijk om iets anders dan het vertellen, het ontwikkelen van een meer of minder dramatische spanningsboog is te...bewustzijn ontsnapt en het 'ik denk' nimmer met het 'ik ben' samenvalt, als... - ja, dan is het spreekwoordelijke alles-en-iedereen, het filosofische 'er-zijn' van de mens, van een verschrikkelijke, ja moordende...Le Désir kan dus worden gelezen als een strijd, ja een clash tussen onze geseksualiseerde taal-die-zegt-waar-op-het-staat ('ik neukte haar', 'ik vermoordde haar') en een in alle betekenissen van het

Nr. 64, Juni 1998 • Pieter T'Jonck • Reflecties over opera, film en choreografie
De opera zelf is geconstrueerd binnen een raamvertelling, waarin een minstreel het komende drama aankondigt vooraleer het doek opgaat...Maar door de plaats van het filmfragment, net na de meer dan tien jaar oude dansstukken die eraan voorafgaan is het zeer verleidelijk om ook de heropvoering van die dansstukken als herinneringsarbeid...Iets wat in film ten enenmale onmogelijk is. Het mooie van deze erg bescheiden operaproductie zit hem vooral hierin, dat De Keersmaeker erin slaagt om tegelijk het werk van de componist en de

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Ik zou het willen hebben over de manier waarop je aan het bricoleren slaat, en waarop je omgaat met technologie en met geprefabriceerd materiaal -zowel tekstueel als wat objecten betreft - hoe je die...Ik heb ook graag dat de mensen bij het buitengaan zeggen: kijk, dat kan ik ook...Dirk: Ik heb in Bernadetje gespeeld en heb daar veel goede herinneringen aan, maar toch kan ik niet zeggen dat ik het weer te pakken heb

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Etcetera: In Pirandello's Vanavond improviseren wij zegt het personage Dr Hinckfuss: 'Het leven moet aan twee tegengestelde voorwaarden voldoen: het moet in beweging zijn en het moet in stand blijven...Ik ben het eens met wat jij zegt, niet als een metafoor, maar als een echte werkelijkheid...Het is 'not done' voor een fysicus om te schrijven: 'Ik was op conferentie X en sprak met collega Y en door dat gesprek zag ik plots hoe het probleem Z in mekaar zat; ik ging dat dan verder

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
Zowel de onderzoeker als de artiest peilen naar het bekende en het vanzelfsprekende om juist het onwaarschijnlijke en het onbekende te ontdekken...nodig ik uit om uit het raam van mijn appartement (twintigste verdieping) te sprin- gen...De onderzoeker weet wat hij zegt en waarom hij het zegt, deze zekerheid vormt nu eenmaal zijn bestaansgrond

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Ik wilde je vertellen hoe vaak ik een verhaal dat jou overkwam heb afgenomen en het heb verteld alsof het het mijne was...Ik voelde me blij toen ik een verhaal van jou stal en met het stelen voelde ik me ook zeker van mijn twijfelachtige geschiedenis...Maar ik weet niet wat 'het' is. En als haar ogen contact nodig hebben, geef ik het hen, niet als een bewuste performer, maar als een persoon, gewoon aanwezig

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Daarnaast sprak ik met studenten (meest uitgebreid met Mette van der Sijs en Kees Roorda). Ik zag enkele 'toonmomenten' van de studenten op het Victoria-festival (van 30 april tot 3 mei) dat bijna...Pas in een vreemde stad, waar ik dus daadwerkelijk "niemand" voor de anderen ben, mobiliseer ik mijn identiteit in een anonieme zee van tekens en word ik met mezelf geconfronteerd door het anders-zijn...van de tekens: maar voor mezelf verdwijn ik volkomen uit het beeld als ik thuis, in een stoel onder een raam gezeten, verzink in de piekerslaloms van bijvoorbeeld Michel de Montaigne, die zichzelf wil