Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 421 tot 440 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Het is een beetje aan hen te zien dat ze, zoals de vreemdeling over zichzelf zegt, 'niet helemaal van hier zijn': 'Je n'aime pas ce qui vous rappelle que vous êtes étranger, pourtant, je le suis un...En er zijn zoveel drempels hier, ook tussen de verschillende gemeenschappen onderling, dat je niet kan verwachten dat iedereen ze ineens gaat vergeten...Bernard-Marie Koltès zei het zo, in Un hangar, à l'ouest: 'J'ai toujours un peu détesté le théâtre, parce que le théâtre, c'est le contraire de la vie; mais j'y reviens toujours et je l'aime parce que

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Redactioneel
Van een collectief bewustzijn kan je in de jaren '90 moeilijk nog spreken...Politieke en sociale onrust is er nog steeds, zij het ingedamd en teruggeduwd naar bepaalde plekken en bevolkingsgroepen... ver weg van het theater...Een keuze die hand in hand gaat met een andere keuze: je programma — en dus ook je identiteit — helemaal zelf bepalen of ook (onbekende) anderen daar een stem in geven

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Maar Edwards citatenkunst is volstrekt aanvaardbaar, omdat er ook een subtiele dosis zelfspot in steekt en je er alle kanten mee op kunt...evenmin de indruk dat Claus zich doelbewust weg wil ontwikkelen van zijn status als klassiek toneelauteur...Bombastisch, in een verbeeldingloze stijl, geen greintje spot of humor; zelfs in zijn zwakste momenten zag je de auteur er niet toe in staat

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Weg de kostuums, weg de decors...Solo Terwijl je bij het Ro Theater de wederwaardigheden van Hekabe volgt, realiseer je je plots hoe dicht dit onbekende stuk van Euripides bij de tekst van Koos Terpstra staat...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het

Nr. 50, Juni 1995 • Paul Demets • Het gedanste Voorland
Stel je voor: kinderen en jongeren wordt perfect aangeleerd hoe ze creatief met een voorstelling kunnen omgaan...Op een ritmische, sterk afwisselende compositie van Michael De Roo zie je veel getrek en geduw, gooi- en smijtwerk op een zwarte vloer met daarin zes rode rechthoeken...Soms krijg je de indruk dat het om een innerlijke monoloog van de danser gaat wanneer de stem en de bewegingen samenvallen, maar op andere momenten gaat de stem een eigen leven leiden in de ruimte en

Nr. 50, Juni 1995 • Etienne Decroux • De mime onder een glazen koepel
Ander beeld: Michelangelo raadt het volgende aan: 'Zorg ervoor dat je standbeeld zo gemaakt is dat, als het van de helling van een berg zou afrollen, het helemaal beneden geraakt zonder dat er ook...Je ziet de verandering pas achteraf...Het gaan is geen gebeurtenis meer sinds planten zich op weg hebben begeven om lucht te vinden die hun ontbreekt

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
De iconen die ons door de cultuur aangeleverd werden, stonden onze dromen, ons hart, onze intuïtie in de weg...design-theater (het design-meubilair, de design-architectuur). 'Je n'aime pas montrer mon âme...Je ne veux pas montrer mon individualité'. Of om het met de woorden van Cézanne te zeggen: 'Je veux douer les choses d'un sentiment d'éternité... un art solide et durable comme l'art des musées

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Voor mijn part mag je dit toneel noemen, maar de term cabotinisme is dichter bij de waarheid...Voor de Brecht-receptie in Vlaanderen die in in de jaren zestig langzaam doordringt, kan je nauwelijks om Tindemans heen...brief voor een grotere mildheid: 'ik vind het jammer dat je het gevaar loopt, de mensen die je kunt bereiken en voor wie het een weldaad zou zijn als ze naar je konden luisteren, tegen je op te zetten

Nr. 50, Juni 1995 • Pascal Gielen • Kritische verhoudingen
Ook Van Kerkhoven vindt dat je een voorstelling niet als een op zich staand gegeven kan bekritiseren...Wanneer je dan als criticus op een relevante voorstelling stoot, moet je het verleden terug in balans brengen...Het probleem is echter dat je soms moeilijk rekening kan houden met essentiële kritiek omdat het produktieproces al te ver geëvolueerd is. Vooral fundamentele aspecten kunnen niet meer veranderd

Nr. 50, Juni 1995 • Tom Michielsen • Opdienen als snoepgoed a.u.b.
Er is een soort dogma gegroeid dat wanneer je over Jan Fabre schrijft je per definitie kwaliteitsjournalistiek bedrijft, en dat je met het schrijven over het MMT per definitie populistisch wordt...En het inlossen van die verwachtingen wordt er zeker niet eenvoudiger op wanneer je als vakspecialist de neiging hebt om je theatergeheugen en vakkennis aan te...Het gevaar bestaat dat je op een bepaald moment voor je bronnen gaat schrijven, dus ook voor het theatermilieu, en dat je hun jargon, interesse en leefwereld gaat reflecteren

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Redactioneel
Geconfronteerd met de vele nieuwe theatervormen die ontwikkeld werden, werd je uitgenodigd je verbaal uit te kleden, je te ontdoen van de verbruikte woorden en op zoek te gaan naar nieuwe begrippen...Je kan je bestelling ook komen afhalen tijdens de openingsuren van de bibliotheek van het Vlaams Theater Instituut...wat bekend en vertrouwd is; niet verstijven in criteria of verslappen in weekheid maar durf om je persoonlijk uit spreken; en liefde om in taal een hand te reiken aan de ander

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Weg met de marketing...Dat verantwoordelijkheidsgevoel voor je publiek is soms vreselijk

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Woorden die je een houvast geven, omdat je ze zelf - na een lange voorbereiding - hebt kunnen kiezen...Je kan ze dromen...Je zegt ze iedere avond op, voor je gaat slapen

Nr. 51, Augustus 1995 • Christien Boer • De eigen leefwereld teruggeven als kunst
Blok: 'Wat ik van het begin af aan heb gevoeld: als je een vast verband aangaat, dan gaan dingen in de weg staan...Hoe gaat dat met geld, wat kan je wel en niet meer zelf besluiten, waarom bemoei je je wel of niet met het werk van anderen...Het verschil is, als je je kwetsbaar opstelt, krijg je het stigma: dat is kennelijk een organisatie die mag mislukken

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Freud is daarin uiteraard een spilfiguur: als je echt een persoon wil worden, zegt hij, moet je jezelf leren kennen, moet je die hele miserie van denken/ doen/ beslissingen nemen ontrafelen...De grootste tegenstelling is wellicht dat je terwijl je het gevecht voert voor je eigen persoonlijke en politieke emancipatie je dat ook doet binnen een maatschappelijke context waarin je mee...Sara De Bosschere: 'Als je op een podium gaat staan, doe je dat niet zomaar voor je eigen succes, voor applaus

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
En als je niet annex die boeken iets kon vertellen wat je zelf had bedacht, dan lag je eruit, werd je verwijderd...Je moet op de één of andere manier proberen naar voren te lopen, terwijl je naar achteren loopt en iets doen dat je weg bent op het moment dat je weg moet lopen...Aan de ene kant moet je kijken naar de wereld om je heen en als je dan ziet wat je daar allemaal voor moet doen, dan komt je de deur niet uit

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Wanneer je als danser de bewegingen van een choreograaf overneemt en instudeert, vervalt immers de spontaniteit...Maar wat doe je als je blind bent, en geen bewegingen van een choreograaf kunt overnemen...Dan werk je alleen via het gehoor, en dat is een wonder

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
De 'pas-op-achter-je' voorstellingen in de poppenkast (met Jan Klaassen & Katrijn) lijken ver achter ons te liggen...Je radertjes moesten continu achteruit draaien omdat het verhaal andersom verloopt...Dan zeg je: Vlaams is de schoonste taal die er

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
Kies per seconde wat je denkt en wat je voelt en wat je wilt laten zien...Niets dan buitenkant, uiterlijk vertoon waar je tegenaan kunt kijken, maar die je niet aan het denken zet...Alsof je gereduceerd wilt Tot hoe je eruit ziet

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Maar omdat te kunnen moet je je pantser durven afleggen en daarvoor heb je vertrouwen nodig...Accident Over het lastige leven tussen droom en daad schrijft Stefaan De Ruyck: 'Je kan wel verlangen naar die andere wereld, je kan hem proberen op te roepen - bijvoorbeeld in je werk als...Maar die afkeer raak je niet kwijt door een samenwerkingsmodel te scheppen dat meer raakvlakken vertoont met het optimisme van Phil Bosmans dan met de lastige weg van Kierkegaard' (voor wie de