Archief Etcetera

594 document(en) met "ZEGT IK HET" • Resultaten 401 tot 420 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Het verdwijnen
Beweging', zegt Forsythe, 'maakt deel uit van het feit dat je eigenlijk aan het verdampen bent...Het onmogelijke doen: tegen de zwaartekracht optornen, het worden achterhalen, verdampen... 'Je overleveren aan de transparantie van het lichaam,' zegt Forsythe, 'een gevoel van verdwijnen...En is dan het opengooien van het werk naar/het ondergeschikt maken aan andere individuen een middel om dichtbouwen en vastleggen te vermijden

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Het komt erop neer dat ik andere dingen wil doen, zonder dat ik daarom het ballet opgeef...Daarmee bedoel ik dat ballet, of ik het nu bewust gebruik of niet, deel is geworden van de informatie van mijn lichaam, zonder dat het daarom de centrale motor ervan is. Die kennis zit in mijn lichaam...Say Bye Bye (tijdens het Holland Festival heropgevoerd door het Nederlands Dans Theater, MVI) is een omhulsel van een periode die voorbij is. Ik maakte het stuk voor negen à tien dansers, voor dié

Nr. 59, Maart 1997 • An-Marie Lambrechts, Jeanne Brabants • Dans in Vlaanderen
kritiek op het boek Dans in Vlaanderen, waarvoor ik mee voor de redactie teken, zou ik u graag persoonlijk ontmoeten, want het is mij nog niet vaak overkomen zoveel rancune te lezen in één tekst...Hoe vaak ik uw tekst ook herlees, steeds weer lees ik niet het verhaal over een boek op zich, maar een verhaal over een boek zoals u het graag gelezen had, of - indien ik uw stijl zou hanteren - over...Ik heb het mij daar als directeur niet gemakkelijk gemaakt door ook moderner werk op het programma te zetten

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Toch heb ik soms het gevoel dat ik die andere manier van produceren - het spelen op locatie - te weinig doordruk...alhoewel ik dat nu toch weer doe bij het Zuidelijk Toneel (De Trojaanse Vrouwen). Dat is misschien wel inconsequent, maar ik wilde gewoon weer weten hoe het is, of ik nog gelijk heb...Ik had meer het gevoel dat ze applaudisseerden om het feit dat het gebeurde dan omdat ze nu zo'n fenomenale prestatie hadden meegemaakt

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Acrobatieën worden getoond, en ik geef toe, het zijn zeer knappe lichamelijke kunstjes, maar die zag ik ook bij al de andere beschreven producties...een interview met De Standaard (19 juli 1996) zegt hij: 'Dat betekent: geen nummertjes meer, geen artiest die op levensgevaar boven het publiek bengelt...Voor hem 'is het circus het skelet, en het theater het vlees en het bloed'. Trapezist Philippe de Coen, componist Benoit Louis en instructeur paardrijden Jacques Charandak ontmoeten elkaar en

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
dit model - ik zou het als anti-essentialistisch durven omschrijven - staat het aan-de-praat-raken voorop...misschien is het toch de oorzaak, en is het voor ons gewoon erg moeilijk om het heterogene karakter van het gebeuren te ervaren/aanvaarden zoals het is. 5. Laat ik bij wijze van ontknoping nog...Ik ben bang dat Kakkerlakken wel over de Turkse mensen gaat, maar dat ze het niet begrijpen,' zegt hij

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Dat het nog steeds gaat om adem, om de traagheid die twijfel toelaat, om het durven taal bloot laten zijn, om het aftasten van het medium, om het lef van te kiezen voor zwaarte die alleen als het ècht...Ik denk dat dat mij nog altijd drijft: ik wil dat alles schoon is, dat het klopt...het gevoel dat ik ook heb

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
Om dezelfde reden zegt het tekstje echter weinig of niets, omdat het nu eenmaal 'in' is het over het lichaam te hebben, en men al snel vervalt in met de hype meeheulende platitudes...beeldig aan dat het lichaam, als concretisering van het Ik, onze discursieve inkapseling visualiseert...De geest wil vliegen, maar het lichaam wil niet mee; de geest gebiedt, maar het been gehoorzaamt niet meteen; de geest legt het lichaam beperkingen op, en het

Nr. 60, Juni 1997 • Katie Verstockt • Dans/tijd
Het is toch vreemd vast te stellen dat pas in de twintigste eeuw kunstenaars het expliciet wagen aan het fenomeen tijd ingrijpend structuur te geven, het als het ware, met een ontheiligende overmoed...Veel choreografen hebben het over het uitzetten van een beweging in de ruimte, terwijl ze het eigenlijk hebben over het construeren van tijdstructuren...Fabre vult een zelfde tijdspanne met chaos en met leegte; in het eerste geval wordt ze rijker en compacter, in het tweede ijler, wijdser... 'Ik geloof dat een goede voorstelling zo'n krankzinnige

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Op het ogenblik dat de repetitie een poging tot voorstelling wordt, werkt er een soort adrenaline waardoor ik me er opeens van bewust tracht te worden hoe het publiek mijn personage ziet, hoe het bij...Nand Buyl: Misschien wel, maar ik denk dat het dan eerder in functie staat van het aandikken van het spel tot een soort karikatuur dan met de bedoeling een realistisch beeld neer te zetten...Soms denk ik: ha, ik heb het nog kunnen meemaken dat de cirkel rond is, zij het op een andere manier

Nr. 60, Juni 1997 • Marianne Van Kerkhoven • Een sculptuur van sneeuw
Brulin: 'Ik heb dus wel in "het bestel" gezeten, maar eigenlijk leef ik buiten de gevestigde structuren, ze laten mij ten dele onverschillig; ik wil niet laten knagen aan mijn degelijkheid...Ik heb steeds in mezelf de splitsing gevoeld tussen een "ik" dat in het theater bleef en verder werkte en een ander "ik" dat erbuiten bleef staan en droomde van een theater dat nooit grealiseerd kon...Ik speel natuurlijk liever voor een volle zaal dan voor een lege, maar toch ben ik het meest geïnteresseerd in het "maakproces": ik wil vooral plezier hebben in het werk

Nr. 60, Juni 1997 • Luk Van den Dries • De Vere: theater zonder veel cinema
Ik kan mij er niks bij voorstellen, behalve de enorme desintegrerende kracht, ja maar, hoor ik dan, het gaat om informatie en een cd-rom is veel sneller...Geprojecteerd op het Vere-project, maakt het citaat een interessante paradox zichtbaar: in de mate dat De Vere het repertoire - en dus ook de geschiedenis - onderzoekt, laat het de tijd stilstaan...Als ik maar het gevoel heb dat het toneel aanwezig is, hier en nu, met het publiek

Nr. 60, Juni 1997 • Geert Opsomer • Geschiedenis en theater: de speler en de...
En dan wil ik het niet enkel hebben over de koningsdrama's die op stapel staan bij de Blauwe Maandag Cie, maar ook en vooral over de manieren waarop theatermakers als Christoph Marthaler, Arne Sierens...Nu de hele tempel van het moderne en van het vooruitgangsdenken aan het instorten is, nu ook de kritische tegenverhalen in het gedrang komen en het postmoderne ook al eens als dogma opduikt, is de...Deze laatste zag in het toneelspel de bederver van het eigenlijke zelf, dat zegt wat het denkt en voelt; de toneelspeler bewerkt een scheiding tussen zijn oorspronkelijke zelf en de rol die hij speelt

Nr. 61, Januari 1997 • Roel Verniers • Postkaart uit een instelling
Het enige waar ik lange tijd na het zien van Cataract kon opkomen was het wonder van acteur Lukas Dijkema...Het Ik dat in Oorlog nog zo fataal aan de ketting trok en wanhopig een uitweg zocht voorbij de taal, is hier een medereiziger geworden die onderaan de postkaart van daarnet het obligate hartje tekent...Plezier in het spel van het gevoerde discours: 'Ik zit (te) diep in mezelf

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
het drama van voor 1880, zegt Szondi, wordt de wereld beschouwd als iets dat zich 'tussen' de mensen bevindt; het talige medium om deze wereld tot uitdrukking te brengen is op dat moment...ik vind hem wat sloom, wat traag, er zit geen energie in. Maar goed, het is al een begin; als ik straks een paar miljoen kilometer hier vandaan ben, nergens meer, dan zal het al beter gaan...elk geval, ik probeer het; ik heb niets te verliezen

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Het verbaasde me dus niet dat hij mijn twijfel aan mijn al dan niet choreografische deskundigheid wegnam: als ik het wilde, zou ik wel een middel vinden om het te kunnen...Ik werd niet bij de zaak betrokken, ook al omdat ik op dat ogenblik mijn ontslag reeds had ingediend en ik het docentschap had verruild voor een baan als adjunct-directeur bij het Nederlands...Ik ben geen astronoom maar als ik naar het werk van Balanchine kijk, krijg ik (terecht of ten onrechte, dat doet er niet toe) de indruk dat ik iets snap van iets wat me verder totaal onverschillig

Nr. 61, Januari 1997 • Bart Verschaffel • De zaal die niet gedoofd kan worden
Geheel samengesteld uit klassieke architectuurelementen - bijna een kerkgevel van Alberti - zegt ze: Architectuur'. Maar omdat alles zich boven de daken afspeelt, wordt het gewicht en de waardigheid...Het gebeurt dat iets van vroeger het heden onverwacht binnenstapt, niet als een herinnering die uit het geheugen komt als uit de verte, maar direct en vanzelfsprekend alsof het nooit is weggeweest...Deze tekst anticipeert op een langere bijdrage over het complex en het theater van Des Abbesses, te verschijnen in een boek over het recente werk van Charles Vandenhove (Editions Casterman). Ik

Nr. 61, Januari 1997 • Lieven De Cauter • Schouwstukken van Nadine Tasseel
Ik geef een paar mogelijkheden: over zwaartekracht, over vallen, in het vuur dan nog wel...wordt het dieptezicht van de scène (en de diepte van het drama) opgezogen in de tweedimensionaliteit van het grafische, het academische, het decoratieve...Ik geloof dat het een klein geheimpje is (ik verklap het met uitdrukkelijke toestemming - wat dacht je

Nr. 61, Januari 1997 • Marleen Baeten • De kunst van het herinneren
Vijftig jaar na datum en zonder de oorlog zelf te hebben meegemaakt, krijg ik het telkens opnieuw ijskoud bij het aanschouwen van beelden van de concentratiekampen...Het is waarschijnlijk niet toevallig dat binnen deze context het persoonlijke - in relatie tot het politieke - verengd wordt tot 'het geweten', wat aanleiding geeft tot een rationele dialectiek tussen...Woyzeck on the Highveld daarentegen geeft naast het rationele ook het onbewuste, het emotionele en het erotische mee als invulling van het persoonlijke

Nr. 62, December 1997 • Marleen Baeten, Wouter Van Looy • Huisje kunst
En het is toch belachelijk dat ik nog steeds moet zeggen: het kan...Ik ben er fier op dat we met ons festival van vorig jaar een aanzet tot verruiming hebben gegeven,' zegt Oda Van Neygen...Voor hun kinderen heb ik een project ingediend bij het Sociaal Impuls Fonds