Archief Etcetera

1145 document(en) met "Maar " • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • Leen Thielemans
Maar het publiek wil hem de deur uit...Maar hij voelt nu zelf hoe belachelijk zijn tekst is. Hij vindt zijn concentratie niet terug en stapt opnieuw uit zijn rol...Maar het gevoel van verwondering en euforie verdwijnt

Nr. 19, September 1987 • Jeanne Brabants • Maar wij moeten verder
Carlington Hall had hij een school en een groep, maar met zijn vernieuwing kreeg hij in het conservatieve Engeland weinig gehoor...mijn ogen was het een koorwerk - zoals de Duitse lekendans er heel wat had voortgebracht, maar dit keer gedanst door getrainde dansers...Andermaal is hier bewezen dat grote zaken in het theater maar mogelijk Tijdens de generale repetitie voor de laatste produktie van Maurice Huisman in de Munt, juni 1981

Nr. 19, September 1987 • Jef De Roeck • Geen staalkaart van het theater in Oostenrijk
Thomas Bernhard Via een zijpoortje, om zo te zeggen, wordt Thomas Bernhard (1931) toch in Europalia binnengehaald, maar dan met een meneer die een rode loper aan de hoofdingang verdient...Kraus schreef deze literair-dramati-sche tekst waarschijnlijk niet om gespeeld maar om voorgelezen te worden...kwaadaardige symptomen die van het stuk een tragedie maken weer de kop opsteken". Het begint als een "gemüt-liche" avond met een hoop Weense kitsch, zegt Walter Van Den Broeck, maar onder de tekst ligt een

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Wiener Festwochen 1987
Er is geen centrale held, maar een hele reeks kandidaten...Aan deze onophoudelijke machtsstrijd verhoeren zich allen, elk op zijn manier, maar zonder uitzondering met (een gevoel van) tekortkoming en mislukking tot gevolg...Een ander project-eveneens in regie van een jonge inheemse kracht - bestond uit het terug opduiken van het vergeten, maar erg knappe theaterstuk Donauwellen van Fritz Kortner, over de zgn

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Dat functioneert natuurlijk alleen maar omdat zo een opera-ster reeds op voorhand de rol en de partituur grondig kent, maar dat betekent meteen ook dat een gedetailleerde personenregie of een...Maar opera is nu eenmaal geen historisch tentoonstellingsobject, maar een levendige kunst van onze tijd". De gewenste koersverandering is daarmee aangegeven, tegelijkertijd echter eveneens het haast...Schlomo is net een boek begonnen, maar weet nog geen titel

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Haar vader is bijna altijd op reis, en dus vertelt ze zichzelf maar het verhaal van Goudlokje en de drie beren - bij Dora zijn het er maar twee, evenveel als ze er zelf ter beschikking heeft...Bernhardt laat in dit stuk de mens achter de reputatie zien en hij ontdekt dat zijn pessimistische visie op de wereld nog maar eens een schitterend argument heeft gevonden om zich als algemeen...De aandacht voor het detail is bijzonder groot, maar dat belet niet dat de grote lijn, de adem die het stuk dragen moet, ook maar een ogenblik in het gedrang komt

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Het kind komt naast haar staan maar kan niet door het raam kijken...Bruno Ik ben eigenlijk gekomen om je te vernietigen, maar bij nader inzien... Hij grijpt haar wild vast...Maar misschien zou ik juist van het kind een andere manier van nadenken kunnen leren

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Eet en kijkt t. v. Marianne Er is een merkwaardig idee bij mij opgekomen, eigenlijk geen idee, maar een soort openbaring...Bruno Maar je leeft dus nog...Als maar opnieuw zie ik jou beeld voor mij

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
De vernietigende scheppingsdrift van Joosten en Perceval vindt daarin zijn plezier, maar de intentie ligt toch veeleer in een stuk zelfverwoording, in het naar zich toetrekken van het materiaal, het...Dat de camera voortdurend close-up ingesteld staat, heeft als gevolg dat er geen verbanden ontstaan, er is geen causaal doorlopend verhaal, maar een optelling van handelingsminiaturen...Enkel de moeder-kind scènes, op vijf plaatsen verstrooid, kunnen soelaas bieden, daarin kan Marianne als subject optreden, maar zelfs dan worden haar bemoederende avances gekwetst of wordt ze

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Maar daarnaast zijn er ook vele onhandige momenten: de teksten van de goden staan op band en duren eindeloos...Maar ik zeg dit op het ogenblik dat ik nog maar pas met die definitieve tekst begin te werken...zijn evolutie is deze pro-duktie trouwens een belangrijke stap: ze gaat veel verder dan De Getemde Feeks, dat briljant, maar soms te oppervlakkig was, en ze legt getuigenis af van het feit dat Tanghe

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Maar Holland/Houston-Jones en zeker Alain Populaire, als je daar op alludeert, waren geen verkeerde keuzes...Daar zou ik zowel technisch als financieel de zwaarste inspanning van Klapstuk voor leveren, maar ik zag geen enkele choreograaf aan wie ik echt een vola-vondproduktie kon vragen...Het mócht daarover gaan, maar ik heb hun gezegd dat ze zelf maar moesten zien waar ze uitkwamen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Alain Platei) bekommerden zich daar geenszins om... Maar dit gevoel van opgesloten zijn betrof ook de wijze waarop de toeschouwer in dit project werd gehanteerd...Maar, dit schrijvende, besef ik, dat mijn alchemie-malaise in feite het kader van deze voorstelling alléén te buiten gaat...Ik kan mij de frustraties van Michel Uytterhoeven levendig inbeelden, die de door hem verzamelde know how niet kan doorgeven en consolideren in een vaste ploeg die mét hem de weg aflegt, maar die

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Melo Gallotta is Italiaans voor mij; hij hanteert een taal die ik niet helemaal kan duiden, maar die er na vier voorstellingen vertrouwd uitziet, een prachtig-muzikale taal die mijn emoties...onverhoeds, maar vol vertrouwen; iemand valt achterover maar wordt keurig opgevangen; soms, als bij toeval, lopen de frasen van twee dansers gelijk...Hij improviseert, maar dat leidt - vreemd genoeg - nooit tot momenten waarop je hem ziet nadenken

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Men kan het natuurlijk betreuren dat een Jiri Kylian of William Forsythe nooit op de affiche gestaan hebben, maar de grens werd nu eenmaal verder getrokken: Klapstuk maakte een keuze uit de evoluties...bij Verkomme-nes Ufer Medeamaterial Landschaft mit Argonauten (ROSAS) en Gold-berg Variations/PA RT (Steve Pax-ton & Lisa Nelson). "Zichzelf" doelt niet op l'art pour l'art, maar wel op het kunstwerk als...Angelica Oei, om maar iemand te noemen, wordt daar dan het slachtoffer van: in 1983 zou mijn oordeel zeker milder geweest zijn

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
vormbewustzijn, een beheerst en uitgepuurd vakmanschap en een complexloze verbeeldingswereld die haar vormgevende en vanzelfsprekende wortels niet vernietigt noch ontkent, maar er ontelbare variaties op weet te...spelen, om bij iedere variatie het algemeen bekende, maar slapende, vanuit een dermate onverwachte en daardoor aanvullende hoek te belichten, dat het een bewustzijnsschok, een nieuwe, een andere herkenning...De muil van het theater blijft nochtans wijd opengesperd, maar bijt in de eigen staart, terwijl de hagedis zich rustig koestert in de zon

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
Wat de veranderingen betreft in maatschappelijke en artistieke intenties lijkt deze evolutie in grote lijnen op wat wijzelf in Vlaanderen hebben meegemaakt, maar er werd in het Noorden wel anders op...gaerts wel leuk maar wat onstuimig en heeft Blauwe Maandag" - die ze nog maar pas bejubeld hebben...uitgewerkt kunnen worden, zou gaan denken dat alles koek en ei is voor de Vlaamse theatermakers: "Want kijk maar naar het onthaal dat hun in het buitenland te beurt valt..." Laat ons bij dit grote vuurwerk vol

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
Deze opvoering is als schuimwijn: hij spuit met geweld; het glas loopt enthousiast over, maar even later blijkt het maar nauwelijks gevuld te zijn...Maar dat neemt niet weg dat dit een meeslepende vertoning is, die mijlen uitsteekt boven de absolute miskleun die Bourdet verleden jaar versierd heeft bij La Comédie Française met Le Dialogue des...Maar op het einde staat ze dan toch maar op het podium, in het felle licht van de schijnwerper

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Het is puur toeval geweest: de twee volgende jaren heeft hij daar nog rond gemaakt, maar dan was het ook afgelopen voor hem, ik heb dus nét die ervaring nog gehad...Maar ik voelde daar van hem een geweldige motivering, die ik telkens ook tot de mijne kon maken...Ik wil daar niet mee zeggen dat het resultaat dan al onmiddellijk goed was, maar het betekent wel dat die mensen bewust een stap zetten

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Het ging om een groep leiders met daar-rond -- net zoals in ons spektakel -- de anonieme massa die veel meer lijdt, maar veel minder reageert...Tot op het moment dat er toch een reactie losbreekt, maar die escaleert dan -- helaas -- snel in extreem geweld en wreedheden". Wat die anonieme massa betreft kan men in L'Indiade moeilijk...Maar dan ontstaat er plots iets heel evidents en merkwaardig genoeg stellen we vast dat, als hij die muzikale evidentie bereikt, dit meestal impliceert dat wat er op de scène gebeurt ook heel juist

Nr. 21-22, Mei 1988 • Ariane Mnouchkine bedekt de politieke strijd met...
Als je vroeg genoeg komt, zit het hele gezelschap nog samen te eten in een tot refter omgedoopte barak, er wordt afgeruimd en (gratis) koffie geschonken aan de moedige, maar meestal tevergeefs...Boven het plateau: maar liefst 48 Indische vlaggen met goudkleurige ster, zodanig gedrapeerd dat ze als het ware een sterrenhemel suggereren, wat in de loop van het stuk verschillende keren zeer goed