Archief Etcetera

29 document(en) met "Wat Woudstra" • Resultaten 21 tot 29 worden getoond

Nr. 27, September 1989 • Gunther Sergooris, Klaas Tindemans • DOSSIER VLAAMSE OPERA
Niet mijn naam op de affiche telt, maar wel wat er in het theater gebeurt". De opdrachthouder met adviserende bevoegdheid Wat is de taakverdeling tussen Gerard Mortier, RudolfWerthen...Hoe is het programma binnen die taakverdeling tot stand gekomen ? Wie tekent voor wat ? "Wat Gerard Mortier betreft, die werd op 1 juli 1988 door de Vlaamse Executieve tot intendant van de pas...Werthen is in elk geval een begaafd musicus, die als violist en met 'I Fiamminghi' bewezen heeft wat hij kan

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Laten we niet vergeten dat er werk van Stockhausen gespeeld werd in de Scala te Milaan, ook al vergde het heel wat extravagante voorzieningen...Daarbij komen heel wat elementaire zaken als dood, liefde en passie aan de oppervlakte...Als hij serieus met zijn vak bezig is, weet hij precies wat hij zingt, ook al kent hij de taal niet

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
voor een voortreffelijke avond muziektheater, en de opera - als genre -zoniet nieuw leven inblaast, dan toch (wat belangrijker is) in leven houdt...Ofwel gelooft Manthey uiteindelijk niet in Theo als spilfiguur (of kan hij - wat pas echt consequent zou zijn - vertolker Guy De Mey niet de speelstijl van Pitt-mann-Jennings aanmeten) en blijft hem...Anders geformuleerd : objectief, houdt het regieconcept dankzij wat kunst- en vliegwerk volkomen stand en staat het borg voor wat je noemt een gave voorstelling

Nr. 42, Juni 1993 • (advertentie)
Reële en Universele De Fantasten regie: Lucas Vandervost De f//d Hedda Gabler regie: Karst Woudstra Theater De Korre Exiles regie: Peter van Kraai\ Kaaitheater Dantons Dood STAN Hendrik V regie: Ignace...Verschelden Theater Malpertuis Baardvrouwen regie: Er\k De Volder Speelteater De drumleraar regie: iohan DehoWander Blauwe Maandag Compagnie Decadence regie: Dora van der Groen Het Zuidelijk Toneel Wat volgt

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik lees daarnaast dat Lutz van de zwakke rol maakte wat er te maken was...Wat hij van acteurs verwachtte, was een totaal emotioneel engagement, een zich schaamteloos overleveren aan de emoties van de tekst...Wat op de helling wordt gezet is het kunnen, het ambacht, het schaven aan zichzelf en dat alles wordt soms radikaal geplaatst tegenover de rauwe wil tot expressie, wat moet leiden tot kwetsbare

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
De tekst en het verhaal krijgen alle aandacht in een sobere wat minimalistische mise en scène, die tijd nodig heeft om op kruissnelheid te komen...Toch was Antwerpen '93 een wat ongelukkig kader voor dit stuk, omdat de euforie van de eerste maanden van het cultuurjaar de feiten uit de voorstelling overrompelde...Ibsens kritiek op de burgerlijke maatschappij is het tegenovergestelde van progressief, emanciperend en bevrijdend", zo noteerde recensent Sternheim Woudstra's visie in de Haagse Post

Nr. 46, Januari 1994 • Konny Hoeben • Het universum van Karst Woudstra
recentste is. Dit stuk lijkt de optelsom van alles wat Woudstra in het theater heeft beziggehouden, als regisseur, als schrijver en als dramaturg...Er is bij Woudstra, zowel in zijn regies als in zijn stukken, sprake van citaten op alle niveaus (wat Kolk hierboven kwalificeert als het belang van het postmodern theater). Nooit gaat hij voorbij aan...Ook in De Stille Grijzen van een Winterse Dag in Oostende citeert Woudstra naast de klassieken zijn eigen oeuvre

Nr. 46, Januari 1994 • Mieke Kolk • Het universum van Karst Woudstra
Wat gewenst mag en wat geweten/gezien kan worden, hangt bij Woudstra nauw samen...Het psycho-seksuele universum van Woudstra is in de eerste plaats pre-oedipaal, iets wat Freud, als we hem nog een keer mogen noemen, als polymorf pervers en principieel biseksueel voor beide...Wat Woudstra ons hier laat zien is dat wat ik sowieso het belang vind van wat we postmodern theater zijn gaan noemen: een uitbreiding van dat wat we kunnen en mogen zien en uiteindelijk kunnen denken

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Ik belde met Sony, die zei: 'We hebben tijdens de repetities veel veranderd; reorganiseer de tekst maar in functie van wat je op de scène gezien hebt...Er heeft zich in de tien jaar dat ik uitgeef zeker een evolutie voorgedaan in de theaterliteratuur, zowel wat de onderwerpen als wat de vormen betreft, alsook wat het aantal auteurs aangaat...Die vertaling bevatte echter heel wat problemen; met de vertaler zijn we daarop verder blijven werken en hebben we in dialoog met Barker zelf de problemen opgelost