Archief Etcetera

41 document(en) met "Knecht Ik" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
het KBvV er meer van terecht bracht dan het gezelschap van de Parijse Opéra zal ik wel nooit weten, want ik liet deze beker graag aan mij voorbijgaan...Ik heb er zin in. De laatste... vind ik het jammer of is het genoeg geweest ? Om verscheidene redenen hou ik me bij het tweede...En het was, wanneer ik eraan denk, alsof ik hen zocht, alsof ik wilde dat ze me op mijn bakkes zouden kloppen en dat ze me mijn geld zouden afpakken

Nr. 27, September 1989 • Frank Hellemans • LOUIS XIV EEN AUTOPSIE
Want ik heb Fouquet in een kerker laten verkommeren omdat ik rancuneus was, plebejer van de ergste soort die ik ben natuurlijk...heeft zijn ei voor de helft gepeld) Als ik zo een ei pel en ik zie haar witte hoofd verschijnen, diafaan met een blauwe glans, dan word ik sentimenteel Blanche...Met al die tantièmes zou ik nu een rijk man zijn, maar toen ik stierf was ik een arme sukkelaar

Nr. 28, December 1989 • Johan Thielemans • DE BEKORING VAN DE TRADITIE
Drie gebaren met de waaier als waaier: "Met dit instrument gaf ik hem tekens, zo, en zo, en zo". Dan stoot hij de jongeman van zijn paard...Tweede cirkel Twee paar mouwen: in een kluchtige scène, zingt een dronken knecht over mensen die zeewater scheppen om zout te winnen...kleedkamer ? Bij het ontschminken ? Hoe lang blijft de acteur gevangen in zijn rol ? Vierde cirkel "Op een keer zei ik schertsend tegen de eigenares van een theehuis, dat ik graag eens een avond

Nr. 29, Maart 1990 • Rudi Van Vlaenderen • Vaclav Havel
citaat uit de AIDA-folder) Jarenlang was ik bezig geweest met het programmeren en spelen van sociaal geëngageerde toneelschrijvers, die dus uiteraard met de overheid in conflict lagen...Noodgedwongen zocht hij werk als knecht in een bierbrouwerij...december 1979 speelde ik nog steeds de brouwer in Audiëntie en ik beloofde voortaan voor iedere voorstelling volgende tekst voor te lezen : "Wij kunnen wel luidkeels de vrijheid eisen van een

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
Ik weet niet waar dit soort van hysterisch bewegingstheater, volgestouwd met allerlei van ver getelefoneerde clichés, goed voor is. Met graagte geef ik toe dat mijn toeristenspaans ook onvoldoende...Indien ik met woorden zou kunnen zeggen wat ik wil uitdrukken, dan zou ik niet dansen", zei Mary Wigman...Ik wil geen vergelijkingen maken, maar ik vul den Bompa in zoals ik King Lear probeer in te vullen

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
Autheniticiteit Jaren geleden bezorgde een met de mantel der liefdadigheid te bedekken opvoering van The Tempest mij het kleffe gevoel dat ik er een deel van mijn leven aan had verspild en dat...Om dezelfde reden is Bakary Sangaré de 'geestigste' Ariel die je je kunt voorstellen en voel je onder de palavers die beiden met elkaar voeren, de latente spanning van een meester/knecht relatie, die...Ik ben een geest en jij zag me niet". Zolang die conventie wordt nageleefd, is alles mogelijk : een palmblad kan een bos worden, een bamboestok een mast, een kartonnen doos een spelonk

Nr. 34, Juni 1991 • Sigrid Bousset • René Eljon Moeders
Ik zou lachen met hun snelle, inhoudsloze dialogen, hun obsessies, hun kleinheid...Ik zou lachen omdat ik niets te maken heb met deze krengige typetjes...Wat ik zie zijn twee vrouwen (Jolente De Keersmaecker en Mieke Verdin) en drie mannen (Guy Dermui, Willy Thomas en Bart Meuleman), allemaal jong

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
Deze 'tapes' heb ik gekozen...De scenografie toont ons een serie ingenieuze constructies die - zoals ik de voorstelling zag in de Gentse Vooruit - opvallen door de gecom-primeerdheid ervan...Dit levert één van de mooiste momenten van de voorstelling op: Peter Van den Eede kijkt in een spiegel en spreekt zichzelf (letterlijk: "Ik ben Peter Van den Eede") aan als een geliefde

Nr. 37, April 1992 • Ludo Abicht • La Muette de Portici was geen grote...
het goed dat men in der Hallsteinzeit in de Bonds-republiek weigerde ook maar iets van de Ulbricht-knecht Brecht te spelen...Moe van het wereldverbeteren Ik denk van wel: we hebben gemerkt dat kunst en kunstenaars voor propagandadoeleinden kunnen worden ingezet, of het nu gaat om de godsdienst of de glorie van een...Ik denk dat dit vandaag een echte uitdaging is: kan theater efficiënter en 'blijvender' werken dan een reusachtig rockfestival met artiesten en participanten van alle huidkleuren zonder aan

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Al deze verstilde, bijna maniëristische virtuositeit wordt geplaatst tegenover de kluchtfiguur van de knecht Sosias, virtuoos vertolkt door Udo Samel...En toch, na afloop, als de magische betovering wegvalt, blijf ik met niets dan vragen zitten...Ik vrees dat we in de komende jaren nog vaak dit deuntje van Europa, Cultuur en Identiteit zullen horen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Ik zag Greta Garbo toen ik dertien was, en ik was zeer onder de indruk...DVDG: Ik had Arturo Corso in de KNS aan het werk gezien met De Knecht van Twee Meesters, en ik dacht: als je een groep op die manier kan laten spelen, dan moet je een tovenaar zijn...Na de Abele Spelen, waarover ik erg tevreden ben, wil ik opnieuw iets anders onderzoeken en daarom heb ik Decadence van Steven Berkoff gekozen

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Integendeel, Jessica blijkt maar al te graag te stoeien met de knecht Gobbo, zodat een jaloerse, troebele spanning ontstaat die zelfs tot geweld lijdt...Tot nu toe heb ik nooit eerder zoveel intelligentie bij de intelligente Peter Sellars gemerkt...De sleutel echter heeft hij bij Shakesppeare zelf gevonden, want de eerste regel van het stuk luidt: "k Weet waarlijk niet waarom ik zo somber ben', een vreemd begin voor wat een komedie heet te zijn

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Heiner Müller: Ik denk dat ik wat dat betreft zeer ongecompliceerd ben...Ik voel me soms als een olifant in een porseleinwinkel wanneer ik hoor over de problemen van andere mannen met vrouwen, omdat ik - misschien bij gebrek aan sensibiliteit - daar niet ontvankelijk voor...slagzin 'Ik ben zo wijs en zo slim als mijn toehoorder (-schouwer) kan begrijpen'. Het fragment dat ik heb gekozen komt uit Anatomie Titus

Nr. 60, Juni 1997 • Pol Arias, Marleen Baeten • Van kermisspelers en religieuze spelers
Ik repeteerde en speelde in Brussel en ging naar het Conservatorium in Antwerpen, maar ik voelde me al gauw knecht van twee meesters...Als Vlaming voelde ik me meer aangetrokken tot het Angelsaksische, maar ik keek toch erg op naar de Franse komedies...Bij Hersenschimmen kon ik me geen nauwkeurig beeld vormen aan de hand van mensen die ik ken, maar terwijl ik de tekst las vormde ik me een beeld

Nr. 68, Juni 1999 • Hildegard De Vuyst • Een dramaturgie van het gebrek
Over al deze zaken verneem ik weinig in de teksten van Meuleman en Melens, terwijl ze mijn eigen ervaringen sterk kleuren...Ik waag een gok: de professionalisering van de sector zet de intuïties van 'artistieke beslissers', die lange tijd perfect toereikend waren, tegenwoordig zwaar onder druk...Het belang van je zaak verdedig je met andere woorden niet langer met de uitspraak 'omdat ik het zo voel'. Laat er geen twijfel over bestaan: ik vind dat een jammerlijke evolutie

Nr. 75, Maart 2001 • Marleen Baeten • Het Litteken Lip
het vierde ‘stukje’ – met de welluidende titel In de knel – zegt Wouter: ‘Ik denk aan de brieven, ik denk dat ik de brieven heb bedacht, ik denk dat de brieven mij laten denken dat ik de brieven heb...Ik heb mijn hand laten zakken, door mijn keel, een stuk van mijn pols heb ik mijn mond in geschoven, ik ben nooit zo alleen geweest, mijn hand heb ik naar mijn hart bewogen, een nat omhulsel in een...mijn lippen naar binnen, ik viel in mijn bodemloze mond dwars door mijn eigen leegte recht in mijn hart in mijn hart in mijn hart, viel ik tot daar waar ook mijn verlatenheid mij heeft verlaten, en ik was

Nr. 78, Januari 2001 • Stefaan Vandelacluze • Je Suis Sang: Trajecttheater van bloedbeelden
Ten slotte kwam ik tot de conclusie dat ik misschien 'bloed' had geleefd...Ik fantaseerde en geraakte gefascineerd...Terwijl ik dit neerschrijf, besluipt mij de gedachte dat ik ook lui had kunnen zijn: kunstbeleving vraagt inderdaad goesting en een aardige hoeveelheid energie

Nr. 87, Juni 2003 • Tuur Devens • De Queeste: Een zoektocht naar maatschappelijk geëngageerd...
Ik heb lang genoeg in de Limburgse pers gewerkt om geïrriteerd te raken door het woord 'Limburgs'. Ik ben immers van nabij getuige geweest van de deprimerende provincialistische theaterpolitiek van de...Ik weet niet wat mijn thema is. Ik weet wat me momenteel interesseert: het fenomeen dat mensen niet bij mekaar kunnen komen...Ik merk een steeds betere dosering in de caleidoscopische vormgeving van een gelaagde inhoud

Nr. 91, April 2004 • Marleen Baeten, Gert Jochems • Voor de honderdste keer tegen de deur
Ik ben een enorme twijfelaar, maar het feit dat ik me bewust ben van die twijfel, maakt dat ik er niet noodzakelijk onzeker van word...Toen ik wegging van de toneelschool was ik heel sterk aan alles gaan twijfelen: of ik nog wel wilde acteren en wat ik zou gaan doen met mijn leven...Ik moest dan goed voor ogen houden dat ik moest scoren, dat ik op dat ogenblik het publiek niet moest entertainen

Nr. 97, Juni 2005 • Elke Van Campenhout • ‘In Wallonië ga je kijken naar vette...
Als je dan ineens met een punkhouding opstaat, en zegt: ‘Hier sta ik en ik heb iets geschreven, en ik ga dat nu brengen’, stoot dat op behoorlijk wat weerstand...Als ik terug in Wallonië ben, krijg ik opmerkingen over het feit dat ik vertrokken ben, dat ik werk heb, dat ik mezelf heb verkocht...Als ik Zaï Zaï voor een Vlaams publiek speel, zeggen ze dat ik ouderwetse vormen gebruik, en dat ze dat soort theater al duizend keer hebben gezien, of dat ik de TV’s op scène moet vervangen door