Archief Etcetera

573 document(en) met "Man Ik" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
moslimvader zijn baby in haar armen afstond, omdat er niemand was om voor het kind te zorgen en hijzelf als 'weerbaar man' werd opgeëist; later op de dag zou ik ergens onder hoge bomen in een prachtige, rustige...wat ik van nu af aan zal omschrijven als -'dit soort van theatermaken', vindt men vaak de opvatting dat 'de man/ vrouw op de scène het niet moet "voelen", als het publiek het maar "voelt...waarover ik het in het begin van mijn artikel had, doet opnieuw het verhaal van de man met de baby; met meer details nu, dat de moeder en de grootmoeder gedood waren en dat de man in de rug geduwd werd door de

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Joris Lamers • Het toneel helemaal leegruimen
Ik heb dat ook nooit begrepen, maar toen ik dat meerdere malen gedemonstreerd zag, geloofde ik het...Op het moment dat ik denk, dat ik voel, dat ik hetzelfde doe als de avond tevoren, dan word ik ontzettend chagrijnig, kwaad, gemeen...Maar, zei ze, ik vind die dingen goed, ik heb er ook wel veel aan gehad en ik heb die dingen opgeschreven

Nr. 51, Augustus 1995 • Adel Salem, Paul Sochacki, Mieke Dus • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Als ik op een feest ben, of in de disco, kan ik soms uren blijven kijken...Na afloop was ik doodmoe...Een paar weken later zag ik op de televisie een optreden van Freek de Jonge

Nr. 51, Augustus 1995 • Lex Prinzen, Pierre Van Diest • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Omdat ik een inleiding geef, bevind ik mij reeds vroeg in de zaal...Had ik de stukken in een andere volgorde gezien, bijvoorbeeld Ernst als laatste en Die Letzten vroeger, dan zou ik misschien Die Letzten nog wel goed gevonden hebben en afgehaakt hebben bij Ernst...Als ik zo eens terugblik op mijn theaterverleden, dan stel ik vast dat het Kaaitheater voor mij het meest verfrissende en aangenaamste theaterwerk levert

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
fonteintje" / Konden jullie toch nog om me lachen / Jullie haatten me / Ik ook / Ik haatte mezelf / Ik schold jullie uit / Sloeg / En pakte een borrel / Toch maar liever een borrel meer / Dan iemand dood slaan...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood...rita Nee Zelfs het woord kut Vind ik meer verbitterd Dan vies Vrouw vind ik een mooi woord Maar man vind ik mooier Ken jij verlegen woorden

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Je probeert uit je fouten te leren en je stelt jezelf de vraag: Waar kom ik vandaan en waar ga ik naartoe...Hoe graag ik het zou willen, hoezeer ik de vraag ook terecht vind, maar met centen kan ik niemand verleiden...Ik kom al snel tot andere gedachten wanneer ik hoor dat de renners unaniem besloten hebben om de zware bergrit van 237 km onder een brandende zon aan wandeltempo uit te rijden

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Het heeft veel te maken met wat ik mij ten doel stelde, toen ik nog toneel programmeerde voor het Holland Festival: niet de harde, pure avantgarde kiezen, ook niet dat wat zich allang bewezen heeft...hebben als jury niet de verantwoordelijkheid voor een festival met een strekking - wat ik toejuich, ik ben tegen dogma's - we hebben de verantwoordelijkheid voor een festival van persoonlijkheden...Zo in de trant van: als jij voor A stemt, stem ik voor B? Johan Thielemans: Ik heb nooit telefoontjes in die richting gehad, nee

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Als ik denk: ik snap niet wat ze me proberen te vertellen, ga ik op zoek...Ik ben er mee bezig hoe ik zo goed mogelijk te pakken krijg waar dat god-verdomde stuk over gaat, waarom dat voor mij belangrijk is, hoe ik dat aan het publiek vertel, en hoe ik dat op de acteurs...Een fout die ik veel maak bij het regisseren is: als regisseur maak ik een scène, en daarna reageer ik als publiek

Nr. 52, Januari 1995 • George Brugmans, Klazien Brummel • 59-95: is de cirkel rond?
gemiddeld 21 punt 4 man op af kwam...Niet zo lang geleden zag ik een documentaire waarin de toekomst van de westerse cultuur aan de orde werd gesteld

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Ik schreef, ik speelde, ik had publiek nodig...Mensen, het is illusie, ik ben het maar, ik vertel maar een verhaaltje...Ik voel me auteur en acteur van theaterteksten: als ik iets schrijf, dan lees ik het hardop en is het glashelder

Nr. 52, Januari 1995 • Marleen Baeten • Carte blanche? - Carte blanche
Ik kon wel genieten van wat ik zag en hoorde, maar op het niveau van de interpretatie was er een kortsluiting...Ik verliet de voorstelling met heel veel vragen, wat ik doorgaans prettig vind...Na een tijdje zie ik dan wel verbanden of kijk ik weer met andere ogen naar een voorstelling of naar een aspect van het leven

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Ik voel mij niet aangesproken door Faust, noch uitgedaagd om mijn houding te herzien of aan te scherpen...Heel de voorstelling door werd er op de man gespeeld, nooit op de bal...Na het Vlaams-Nederlands Theaterfestival in Gent, waar ik onder de indruk was van het prachtig verschrikkelijke, of moet ik schrijven verschrikkelijk prachtige toneelspel in Who's afraid of Virginia

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Af en toe, als ik aan iets aan het werken ben en ik plots languit door de kamer vlieg, moet ik zeggen: "Oh nee...Ik denk niet dat ik nog een eigen bot over heb...Uchizono merkt op: "Marga en ik wilden dansers en choreografen rust geven op die vlakken waar ze zich normaal zorgen om moeten maken (...) We noemden het Bread to the Bone omdat we het minimaal wilden

Nr. 53, December 1995 • Peter De Jonge • Een zacht memento van alle verdrukten
Hij zegt: 'Ik ben een buitenstaander...Ik ben een mismaakte en beantwoord niet aan jullie mensbeeld'. Tegelijkertijd dwingt hij ons positie te kiezen...Slachtoffers gaan in rook op, zoals we de dichter Paul Celan horen voorlezen uit zijn gedicht Todesfuge: 'Wir schaufeln ein Grab in den Luften da liegt man nicht eng '(We graven een graf in de lucht

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Ik neem aan dat ze, net als het publiek trouwens, vertrouwd waren met eikaars werk...Het grote verschil met de andere voorstellingen lag, meen ik, in de ongewone concentratie op het podium, en de daardoor grotere aandacht van het publiek, dat nauwgezet en nieuwsgierig de handelingen...Alain Platel dompelt het publiek onder in de draaglijke zwaarte van het bestaan van een vrouw, moeder, en haar entourage: de kinderen, de man, de knappe verlopen buurvrouw en de Marokkaanse buurman

Nr. 53, December 1995 • Robert Steijn • Bezinning bij de status quo
Ik had het geluk dat ik alle vier de sessies kon bijwonen...Zo kon ik zien hoe de dansers hun aanvankelijke nervositeit om te veel te willen doen van zich afschudden en zich steeds meer openstelden voor wat er op het moment plaats zou kunnen vinden tussen hen...De enige bevrijding voor deze man is de klassieke muziek die hem even vrij door de ruimte doet dansen

Nr. 53, December 1995 • Tuur Devens • Monumentenzorg of theaterdecreet?
Die geforceerde en dramaturgisch zwakke bewerking rond het thema 'ik mag bang zijn' is geregisseerd door de nieuwe directeur met veel afwisseling in de gebruikte manipulatietechnieken, van...Ook in de produkties van het mspt die ik zag, is het acteerwerk het zwakke broertje...Gun zo'n man als Marc Maillard en initiatieven zoals die van AE Jeux Interdits met Leonce en Lena de tijd en het geld om zelf mensen uit te kiezen, spelers stagemogelijkheden aan te reiken, en

Nr. 53, December 1995 • Marleen Baeten • Purcell als een tango
Ook eventuele ideeën over 'hoge' en 'lage' cultuur, over racisme en nationalisme, over man en vrouw, over kind en volwassene, over groep en individu en over de opbouw van een identiteit...Ik flirt eerder met betekenissen dan dat ik ze probeer op te dringen', zegt Alain Platei (Etcetera, 46, okt.94). Indien er al een statement moet gezocht worden, dan wel op de eerste plaats

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Vandaar ook Horváths nuchtere opvattingen over het later zo explosieve begrip 'Heimat': 'Ik heb geen Heimat en lijd daar natuurlijk ook niet onder, ik ben zelfs blij met deze afwezigheid van Heimat...Maar natuurlijk ken ik landschappen, steden en kamers waar ik me thuis voel (...).' Uit onvrede met wat hij tijdens zijn studententijd in München produceerde, vernietigde Horváth de meeste teksten uit...Precies dit laatste wordt hier haast volledig geschrapt: er is bij Antigone geen sprake van 'de man met de bulldogkop', 'het gorillameisje', 'de kameelmens' en 'andere abnormaliteiten'. Schrappen

Nr. 53, December 1995 • Kurt Vanhoutte • De taal van de schouwburgen
Ik kan niet meer', zijn haar laatste woorden...Wie - zoals ik - het vroegere, ophefmakende theaterwerk van deze regisseur slechts kent van horen zeggen vraagt zich vandaag al eens af waar die spirit gebleven is. Maar het vuur was pas echt...zien dan een man die liefde opvat als een bedreiging voor zijn eenzame zelfgenoegzaamheid