Archief Etcetera

573 document(en) met "Man Ik" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
waar kom ik vandaan...blijft het raadsel /en mijn antwoord, het enige dat ik kon geven,/ is het antwoord niet...Ik zocht naar een evenwicht: spreek Vlaams alsof het om Nederlands ging, zei ik de akteurs

Nr. 48, Februari 1995 • Stef Ampe • Mijmeringen bij de dood van Romain Deconinck
Ik begeef me opwaarts, door de Walpoortstraat, naar de Vooruit...Naast de ijzersterke schriftuur herinner ik me de schuimbekkende Sierens in zijn rol als Louis, de postbode in dienst van het vaderland: 'Elke keer dat wij naar de villa's gingen kijken bracht...Zo vond ik helemaal alleen de Kunst uit, als was ik de eerste mens'. Romain Deconinck bestempelde 'zijn Minaar' ooit als 'de tempel van mijn leven'. Bijna vijftig jaar bracht hij er door om er

Nr. 48, Februari 1995 • Pieter T'Jonck, Johan Thielemans • Gerenoveerde theaters in Gent
Pieter T'Jonck IK BEN TONEELSCHRIJVER ! Dus ben ik lid van SABAM omdat zij mijn rechten verdedigt en omdat zij mij bijstaat en adviseert wanneer er zich eventuele moeilijkheden...IK BEN TONEELSPELER ! Dus wend ik mij tot SABAM omdat zij mij een brede waaier van nieuwe Belgische werken kan aanbieden...Hiervoor hoef ik alleen maar haar toneelbibliotheek te raadplegen AARZEL NIET

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
Ik had namelijk een auto...Hier worden, denk ik oneerbiedig en met een lichte jaloezie (want zo mooi kon/kan ik niet dromen), natte jongensdromen heel mooi gevisualiseerd, en ach, dat mag je toch niet verdringen, niet waar...Ook in Regen haalt een lange man een uitvergrote pik uit zijn broek, en piest enorm

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Toen ik enkele weken geleden met Franz Marijnen sprak over zijn geruchtmakende opvoering van De Koopman, die hij een tiental jaar geleden in Rotterdam maakte, zei hij dat hij principieel nooit...Tot nu toe heb ik nooit eerder zoveel intelligentie bij de intelligente Peter Sellars gemerkt...De sleutel echter heeft hij bij Shakesppeare zelf gevonden, want de eerste regel van het stuk luidt: "k Weet waarlijk niet waarom ik zo somber ben', een vreemd begin voor wat een komedie heet te zijn

Nr. 48, Februari 1995 • Ilse Vandesande • Splendid's van Jean Genet door Het Zuidelijk...
Ik ga ervan uit dat geslachtsomkering niet het gevolg is van een prenatale keuze, noch van een misgroeiing in de klieren, zelfs niet het passief en bepalend resultaat van psychologische complexen: het...Hier en daar blijft de oude plunje duidelijk zichtbaar en symboliseert op die manier de opvallendste karaktertrek van elk personage: Riton (Mike Libanon), een man die door de anderen duidelijk

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Ik dacht: als dit kan in het theater, dan moet ik er niet langer van uitgaan dat ik een bepaald medium nog moet veroveren via een klassieke weg, maar moet ik iets maken dat uit mezelf komt, vertrekken...Lenz besluit in het verhaal van Hertmans: 'Ik ben vijfendertig jaar, ik woon in Grossenkneten, en ik doe Goethe na...Lezend en bladerend en herlezend ontmoet ik in Kopnaad de wolf en de leeuw onder de invloed van Mars en zie ik de rokken van Valeska, een man die door de bergen gaat, en een jongen die het spreken nog

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
De pionierstijd, toen jonge choreografen in onverwarmde ruimtes hun werk presenteerden — ik denk aan de Vier korte dansen van Marc Vanrunxt destijds in de Paradox in Antwerpen —, is duidelijk ver weg...Het zijn maar enkele bedenkingen waarmee ik na drie intensieve avonden dans-kijken bleef zitten...Wel bijzonder sterk vond ik Annemirl Van der Pluijm, die eerst als danser-performer en als assistent-choreograaf werkte bij Jan Fabre, later soliste werd bij het Tanztheater Reinhild Hoffmann en zich

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
hun handen werd de monoloog geen commentaarstuk op het wereldgebeuren, maar een vrijplaats voor de enscenering van het Ik...Bij het kwartet vijftigers (of ongeveer) Halasz-Abramovic-Lamers-Chaikin is de monoloog geen commentaar stuk op het wereldgebeuren, maar een vrijplaats voor de enscenering van het Ik...En nu, na al die jaren, ontdek ik dat dat net is wat ik wil: in een theater optreden, mijn leven op een of andere manier onder de spots brengen'(Theaterschrift 3). Resultaat was The biography (1993

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Ik ben nochtans de vermaning van Jeannette Winterson uit Kunst Si^leugens indachtig, dat we toch ook niet proberen de druiven te reconstrueren uit een goede fles wijn, maar ik kan het niet laten...Ik woon er vanaf 90; met Ceremonia ben ik automatisch daar beginnen repeteren...Omdat ik daar dingen in herken waar ik spontaan toe kom

Nr. 49, April 1995 • Dieter Lesage • Niet alleen theater
Waar ik mij bij de lectuur van Koltès' tekst een ontredderde roepende man voorstelde, buiten in de striemende regen, ziet Thomas een man die met een ander een café is binnengestapt om er te schuilen...hebben we via de Maidenspeech in de Beursschouwburg ontmoet en vorig jaar toen ik de voorstelling tijdens het KunstenFESTIVALdesArts speelde, heb ik hen gevraagd of zij geen zin hadden om er bij te zijn, want...Reduceert men de aanpak van de migrantenproblematiek — en daaronder wil ik voortaan verstaan hebben: de problemen waarmee migranten worstelen en niet het feit als zouden migranten ons problemen

Nr. 50, Juni 1995 • Bart Meuleman • H. Claus - groothandel sinds 1952
Van de hele opvoeringstraditie van Claus heb ik weinig meegemaakt, om de eenvoudige reden dat ik te jong ben...Met de introductie van Edward, Elena's man en eigenlijke hoofdfiguur in deze 'nare komedie', smijt Claus daar nog een existentiële dimensie bovenop...De Claus-voorstelling die ik mij verbeeld, gaat brutaal om met het beschikbare materiaal

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het is een stilaan indrukwekkende rij die hier in de boekenkast achter mij staat, want als ik er eentje vind koop ik het meteen, meestal tweedehands, gewoonlijk voor een prikje...Ik denk dat hetzelfde geldt voor wat Franz Marijnen in de KVS met Oedipus/ In Kolonos deed...Tournée générale heette het gebeuren, maar mijn pintje tijdens de pauze heb ik zelf moeten betalen toen Claus in het Brusselse Lunatheater door Jef Lambrecht werd geïnterviewd

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Ruts klinkt nog raadselachtiger dan zijn leermeester Etienne Decroux, maar ik heb hem ook eens horen zeggen dat de waarheid ligt daar waar de kat gaat liggen...Met de leden van Maquette heb ik gelijktijdig in Parijs gestudeerd...Deze zaterdag maakte ik voor het eerst mee dat er in alle openheid en met werkelijke interesse met mekaar gesproken werd

Nr. 50, Juni 1995 • Lukas Vandenabeele • Etienne Decroux
Over Etienne Decroux Wat heb ik deze man gehaat...Ik wilde studeren, snuisteren, tasten en vechten, en niet het zoontje worden van een man die mij oplegde hoe ik mijn voornaam moest uitspreken: Luca, met een vuile lange a in plaats van een scherpe...Ik bleef op mijn hoede maar ik bleef

Nr. 50, Juni 1995 • Luk Van den Dries • Hoge eisen uit eerbied
Dat blijkt al uit zijn eerste recensie over Othello in de KVS: 'De passages die deze mannelijke man tonen als een poëet in de pijn, groeien niet eens tot passie uit (...) Instrumentaal vangt Struys...een NTG-recensie is tekenend voor zijn kritische houding: 'de manier waarop ik mijn kritiek bedrijf, is ook voor mij volkomen bijzaak; het gaat om de zin van het theater, waarin ik nog geloof...De parochiale activiteiten die ik seizoen in seizoen uit bij ons meemaak kan ik geen theater noemen

Nr. 50, Juni 1995 • Dirk Lauwaert • Het schot in de spiegel
De criticus is één van die typisch 19de eeuwse scheppingen - een variant op de flaneur en de dandy, incarnatie bij uitstek van de 'man in de massa'. Een merkwaardige mengeling van wil om te geloven en...Van iedere gedachte meet ik pro forma de besmettingsgraad: maar onbesmette gedachten bestaan niet meer, ik laat ze na bureaucratische registratie allemaal toe

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Dan kan ik ook vragen stellen...Als een artikel met het nodige enthousiasme scherp en spitant geschreven is, spreekt daar meestal de strikt individuele belevenis uit van één man of vrouw...Ik heb er geen last mee dat een produktie slecht onthaald wordt

Nr. 51, Augustus 1995 • Frieda Pittoors, Colette van Wees • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Ik word nu medepatiënt in hun inrichting, ik wil via die man die alsmaar hout kapot slaat woorden herkennen, en die woorden misschien ook stilletjes voor mezelf formuleren...Ik heb teveel knoflook gegeten, ik moet nodig wat water drinken...Ik wil niks vertellen, ik wil alleen maar even melden dat ik naar huis wil, naar bed, As the World turns

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Enter JanDc: vermomd, een masker dragend als een man verbrand door zijn eigen menselijkheid, vloekend brullend tierend, een man bezeten door demonen, aangetast door teveel macht, een man die te veel...Daarom zal ik dan ook direct tot de kern van de zaak overgaan: een man (André van Duin) en een vrouw (André Hazes), op hun erf gezeten vertellen, vertellen en vertellen nog iets meer...Meer ga ik hier niet over schrijven: ik word gewoon mottig van eraan terug te denken