Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 341 tot 360 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 40, Februari 1993 • Stef Ampe • Arm Brussel
Min of meer hetzelfde verhaal kan je doen over trefcentrum De Pianofabriek (Sint-Gillis), het plateau Plateau (Hallepoort), de werkruimte van De Parade (Hoogstraat), het expositiezaaltje van Kasteel...Het probleem van kwaliteit stelt zich immers per definitie wanneer je kiest voor een andere - doorgaans jongere - dan de gevestigde generatie...Het is die heterogeniteit die van Brussel een kruitvat maakt en, alnaargelang het geval, kan je dit in positieve of in negatieve zin lezen

Nr. 40, Februari 1993 • Gunther Sergooris • Wantrouw heersers die verheerlijkt worden
Als hij ten gevolge van een jammerlijk misverstand uit de weg wordt geruimd, besteedt hij zijn laatste adem aan het schenken van vergiffenis aan zijn belagers en met 'Addio per sempre, miei figli...Als je zo'npersonage ten tonele voert, zou je enige scepsis mogen verwachten, een ironische kanttekening bij zoveel grootmoedigheid

Nr. 40, Februari 1993 • Klaas Tindemans • Een mijnenveld waarin je geen rechtlijnige wegen...
Het is duidelijk dat je een stuk nooit in een vormelijk vacuüm kiest, dat je zelfs hier en nu kan beslissen het alleen op deze manier en niet anders te doen, terwijl je je tegelijk kan inbeelden dat...Intuïtie helpt je een eind op weg, maar zorgt niet voor zekerheid...Zo kan je de 'boodschap' van Sophokles' Ajax ('Je moet je vijanden niet vernederen') perfect actualizeren door b.v

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • Ervaringen uit de schuilkelder
Hij keert terug, maar voortdurend volgen er aanslagen om hem weg te krijgen...het smalle gangetje gaan de jongeren dwars en languit liggen om de weg te versperren...afstomping, van foto's die getuigen, altijd van nét iets anders dan datgene wat je denkt

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
Theater is in de eerste plaats een praktijk waarover je je moet bezinnen...Verscheidene stemmen lijken elkaar te beantwoorden, je hoort slechts de stem van de stemmen...Maar het naakte lichaam vindt die weg alleen

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Tja, dan vraag je natuurlijk om moeilijkheden...Om kort te gaan: het simultaan organiseren van dag- en avondvoorstellingen vereist meer en anders gekwalificeerd personeel en meer en andere infrastructuur dan nu voorhanden is. En dat kan je niet...Weg met het enggeestig concurrentie-denken dus, samenwerken is de boodschap

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Wanneer iemand daar even de relativiteit van wil aantonen, ga je dat blijkbaar erg persoonlijk opvatten: zo van 'nu ik dat eindelijk heb geleerd, ga jij me vragen om het gauw terug te vergeten'. Je...help je mee aan het uitbouwen van een massacultuur als je die repro-duktie van cliché's niet daadwerkelijk te lijf gaat...Dat is ook wat een theaterwerkplaats die kinderen au sérieux neemt, hoort te zijn: een confrontatie van je eigen authentieke creativiteit met die van kinderen durven aangaan

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Het woord repertoire-toneel roept bij mij net zulke intense emoties op als het woord rooms-katholiek: het verenigt alles waarvan je houdt en wat je haat...Terwijl zij nog bezig waren hun methodes te ontwikkelen, zag ik in het buitenland al, dat je ook met oud repertoire iets over je eigen tijd kunt zeggen...die daar ook redelijk in slaagt, maar ons tegelijkertijd in de weg zit als we proberen te leven zoals we willen, als we proberen te doen wat we wezenlijk vinden in het leven

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Als je al weet dat de geharnasten uiteindelijk maar wachters van Fressia zijn, waarom zou je er dan, choreografisch gezien, veel aandacht aan besteden...Hij kan natuurlijk lijken, als de tijd waarin je een sigaret rookt, of je haar wast...Je kunt er hem op de zijlijn zien staan, vanwaar hij commentaar levert op het dans-bedrijf

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Je moet toch je overtuiging volgen, want anders ben je niet echt met je stiel bezig en lijkt het eerder op een wraakactie...Als je geen bestsellers schrijft, heb je het moeilijk...Je maakte een beleidsplan en als dat de goedkeuring wegdroeg, vertelde het stadsbestuur je onmiddellijk hoeveel je daarvoor de volgende vier jaar zou krijgen

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Mijn boeken willen u niet zeggen: wees wie je bent, maar: je doet alsof je bent wie je bent...hoeverre oordeel je niet zelf, maar laat je de traditie en de anderen voor je oordelen...Je kunt je afzetten tegen die burgerlijke waardering, maar wat als je als individu een gedicht van die auteur ook nog goed vindt

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Je denkt dan alleen aan teksten die je heel schoon vindt en waar je iets mee wil doen...Het ligt allemaal voor je en het enige criterium dat je hebt, is je geheugen, je kennis van de toneelgeschiedenis of je bibliotheek...Dat komt omdat alles even groot of even klein is. De Keersmaeker: Als je in een grote zaal speelt, neem je dat besef ook mee in je werkproces; Etcetera: Wat doe je met de kritiek dat

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Faroech Kasim: 'Nationalisme mag je in geen geval verwarren met liefde voor je vaderland en voor je moedertaal...Als je aandachtig deze twee boeken leest, en daarbij nog even je kennis van de historische feiten opfrist, moet je getroffen worden door het verband tussen deze twee totaal onafhankelijk geschreven...Als je niet droomt van een verbetering in wetenschappelijk-technische zin zal die er waarschijnlijk ook niet komen, je begint er niet aan

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Je had je repliek en de tegenspeler moest netjes wachten tot je die had uitgesproken...De acteur moet met wat anders voor de pinnen komen, en ik denk dat we maar op de goede weg zijn als de acteur mij kan tonen dat hij een magiër is. Etcetera: Heb je Vondel ook gekozen voor de...Als je Vondel uit je bek krijgt, dan heb je wat geleerd

Nr. 42, Juni 1993 • Gunther Sergooris • Lukas Pairon
Over het verschil tussen opera en muziektheater kan je een theoretische boom opzetten, in de praktijk kan je met zo'n verschil weinig aanvangen...Als je geen vast ensemble hebt, dan moet je per afzonderlijke produktie werken aan het vormen van een ensemble, een geheel van mensen dat elkaar goed kent, waarbinnen het artistiek proces van de...Wanneer je met een groot koor en orkest te maken hebt, kan je dat niet, want je moet voortdurend organiseren

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Zonder muzikale ondersteuning of andere effecten bouwt ze korte tafereeltjes op, waardoor een soort viewmaster effect ontstaat: via de donkerte van haar stem zie je een Afrikaanse volksstam, tot ze...De kamers hadden op die manier iets van een innerlijke reis: je wandelde van stemming naar stemming...Nadat een jongetje zich heeft kwaad gemaakt omdat het doek niet opengaat, zie je een groep mensen in écru linnen op en rond rotsblokken bewegen

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
lijkt weg te mijmeren en de danser uit het oog verliest...promoveert tot een superieure popsong waar je zelf wil op meeneurieën, zo is de nieuwste Verdin een superieure videoclip waarbij je het niet kan laten om met je voet op het ritme van de beelden mee te bewegen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Je moet bij het Ballet eens gaan vertellen dat Jan Fabre een choreograaf is, dan word je daar vierkant uitgelachen...Er zijn daar zoveel verbanden te leggen tussen al die vernuftig bij elkaar gebrachte elementen dat je — ondanks het feit dat je vaak de tijd krijgt, gelet op de traagheid van vele fragmenten — nog...Aangemoedigd door het tekstblaadje ga je op zoek naar wie wie is en probeer je het verhaal te volgen, terwijl dat eigenlijk niet eens nodig is. Daarmee wordt veel tijd verloren en dat is jammer, want

Nr. 42, Juni 1993 • Luk Van den Dries • Dovende en brandende fakkels
De grote stadsgezelschappen konden uiteraard daardoor hun eeuwig bestaansrecht verzilveren, maar ook de kamertheaters waren al goed op weg van grijze haren gouddraad te maken...Helemaal goed zat je natuurlijk met de cumul van beide wetten: dat leverde een getrouwheidspremie op waardoor je carrière tot aan de pensioenleeftijd verzekerd was

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Er is een onduidelijke prinses, waarvan niemand weet waar ze vandaan komt, die niet gelukkig is in die sfeer van dood en verval, die weg wil maar dat niet kan...Zij wordt verliefd op een prins, die ook wel weg wil, maar daar niet aan toe komt...tussen zekerheid van je wortels en daarvoor vechten en het vrijblijvende nomadische van de Amerikanen