Archief Etcetera

523 document(en) met "Vrouw Wat" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
Merteuil en Valmont zijn de hoofdspelers van dit a-morale schaaktornooi, zij zijn de opzieners in dit terrein van de jacht op de deugd en de huwelijkstrouw of tenminste wat daarvan nog rest in het...laat hij de personages zoeken naar wat verborgen wordt, naar wat de huid aan het zicht onttrekt: 'Ik wil uw bloed bevrijden uit de beknelling van de aders, de ingewanden uit de gevangenis van het lichaam...ook de vrouw van Gustav Gründgens, net tijdens diens meest controversiële periode als intendant van het Staatstheater Berlin in het fascistische Duitsland (1934-1944). Haar rol als Merteuil is ook

Nr. 47, December 1994 • Johan Thielemans • Rijkemanshuis
Zo is Sara eerst de verstoten, liefhebbende vrouw...Dit is een ritueel, alles wat volgt is gespeeld, zeggen deze tekens (Loek Zonneveld schrijft in Toneel Theatraal dat dit zoals bij een Noh-spel zou kunnen zijn, maar bij deze vorm van Japans toneel...een tekst is met kwaliteiten; hij heeft van zijn acteurs, zowel hoofd-als bijrollen, schitterende vertolkingen gekregen in een idioom dat volledig van vandaag is, wat gezien de toon van de tekst; niet

Nr. 47, December 1994 • Marianne Van Kerkhoven • Jac Heijer
Ik refereer hierbij naar wat T.S...En wat een weelde om — even tussendoor — zinnetjes te lezen als: 'Wat is theater anders dan de knullige imitatie van andermans kunststukjes...Het was moeilijk die avond om wat in mij omging te verbinden met wat op de scène gebeurde; het lukte enkel op het einde toen Jan Joris Lamers als de nar dat rare, dissonante liedje zong: 'With hey, ho

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
De specifieke publiekskern maakt de Volksbühne tot wat dit theater doelbewust wou zijn: een sociaal fenomeen...Wat blijft is de leegte en de lach boven de afgrond...Een kunstmatig opgebouwd theateruniversum met eigen esthetische coördinaten wordt waar mogelijk gelaten voor wat het is. Hier geen kunst als reflecterend contrapunt tegenover de werkelijkheid, maar

Nr. 48, Februari 1995 • Wouter Van Looy, Véronique Rubens • Muziek in het jeugdtheater
het meest op een opera lijkt, wat de muzikale vorm betreft...Dit ensemble laat de componist toe bijzonder veel kleuren en muzikale lagen te hanteren, wat Bernard van Beurden ook heel mooi doet: een ouverture die wat aan het idioom van Kurt Weill doet denken...Er wordt dan ook veel belang gehecht aan de verstaanbaarheid van de zangers, die in deSingel (6 januari) — soms wat onhandig — elektronisch versterkt hun rol vertolkten

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Zowel de affiche als de openingsscène van Oedipus tonen in een vreemd roodachtig waas hoe een man en een vrouw de liefde bedrijven, elkaar als dieren dekken, waarbij koppen van stier en koe ritueel...Iocaste, het prijsstuk van een voortaan mannelijke verbeelding, een beeld dat driften en verlangens zal gaan bepalen, de vrouw als hoer in de vitrine, de vrouw als eeuwige en overal aanwezige moeder...Marijnen schrapt wel het grote koorlied van de leeuwin, een Clausiaanse toevoeging waarin de vrouw gelijkgesteld wordt met een sfinks-leeuwin, maar pleit, even hard als Claus, voor het ernstig nemen

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
zaten met een 20-tal mensen op de zolder van het casino van Beringen, nieuwsgierig naar wat er vanuit het zwarte vierkant zou verschijnen...Wat bedoelt hij nu met die term...Wie het beeldend theater wat bekijkt, wie regelmatig het poppenfestival in Neerpelt volgde, weet dat er wel meer (internationale) produkties van dat niveau, en vaak ook sterker, gemaakt worden

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
kan ze Chinees, Japans of Koreaans zijn), wat kan verklaard worden door het feit dat bv...de plaats komt er het bredere probleem van het racisme, wat ook het centrale probleem van Amerika is. Meteen wordt duidelijk waarom Sellars meende dat vooral The Merchant of Venice zich leende om iets...Een tekst van Shakespeare staat steeds wat onwennig op het lijsttoneel

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Er wordt in Duitsland wat gezwegen...straalt de haat voor al wat nabij is en om genuanceerde analyse vraagt...En de plaats van wat gezegd wordt/is beweeglijk

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
al wat nieuw is, ook meteen rijp voor export...over het vrouw-zijn) wat het geheel nogal zwaar en cerebraal doet overkomen...Het afsluitende derde deel biedt een onverwachte uitsmijter: Vanrunxt voert een Dalida-act op die alles in zich draagt wat onder het label 'kitsch' kan geplaatst worden (playback, travestie), maar

Nr. 49, April 1995 • Ludo Abicht • Zestig jaar vreemdeling
Wat heeft dat te betekenen...Wellicht is het dat, wat Botho Strauss bezighoudt, wat niet wil zeggen, dat ik dat ook goedkeur...Etcetera: Toen ik tien jaar oud was, heeft mijn vader me gezegd dat ik niet alles moest geloven wat in de krant stond

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Hij heeft haar vermoord en wreekt zich nu op dé vrouw door iedere nacht een maagd te bezitten en die de volgende dag ter dood te laten brengen...Wat een slappe smoes...Wat zou hij in zulk een benadering trouwens aanvangen met de Nederlandse acteurs

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
De tekst overkomt, overvalt Halasz alsof hij het object ervan is. Ongedurig ijsbeert hij af en aan achteraan de scène terwijl een vrouw in doktersjas de tekst leest als een klinisch rapport...Tijdens zijn verblijf wordt hij verliefd op een vrouw, daar aanwezig met hetzelfde oogmerk...Want wat ze toont — Abramovic die steeds sneller een mes tussen de vingers plant, Abramovic die zichzelf kastijdt met een zweepje, Abramovic met slangen — werkt binnen de context van de

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het zou interessant zijn om na te gaan wie wat gezegd heeft en wanneer; zo zou een genuanceerd beeld kunnen ontstaan van wat er met de receptie van Claus' toneel (in de breedst mogelijke zin) precies...liefdesleed van de vrouw voor haar aangenomen zoon in beeld gebracht, de fatale afloop die de dood van Hippolytus vormt is bij voorbaat gegeven...Beide stukken draaien om wat je 'kleine' gevoelens zou kunnen noemen, om het leven dat met al zijn onverteerbaarheden voortkabbelt, tot er plots een uitbarsting komt: letterlijk en figuurlijk is dat

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
deze wereld, geregeerd door mannen, kan de vrouw slechts de slagen van het lot incasseren...Andromache is een rebellerende vrouw...Voor Terpstra is de Troje-stof het uitstekende materiaal om de rol van de vrouw te belichten, en te laten zien wat zowel de aspiraties als de mislukkingen zijn van een vrouw die van vrijheid droomt

Nr. 50, Juni 1995 • Amos de Haas • Het lichaam in beweging
Wat al jaren voor de dans werkt blijkt ook voor mime een goed recept...Een man en een vrouw bewegen wezenloos om elkaar heen, beurtelings is hun aandacht gericht op zichzelf, elkaar en het publiek (Wat willen die twee half-geklede figuren toch van me...Maquette en Schoora staan in hun eigen werk, maar het werk van Opstaele heeft wat dat betreft een geheel andere tendens dan, ook in de Nederlandse mime, vaak gebruikelijk is. Ondersteuning

Nr. 50, Juni 1995 • Christoph De Boeck • Durven springen
Liefde en haat Wat verwachten theatermakers dan eigenlijk wél van de kritiek...Objectieve" bijdragen moeten een beeld geven van wat het gezelschap wil en wat de achtergronden zijn...En je moet beschrijven wat er leeft, wat er ontstaat, niet uitsluitend wat je al kent

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Nadien vertelt Carly Wijs het verhaal van een vrouw die eenzaam in een bootje meent rond te dobberen...Bij Het Liegen in Ontbinding, was me vooraf duidelijk wat de verhouding tussen beeld en woord zou zijn...Theater heeft voor mij veel meer te maken met het weglaten, met het uitzuiveren van wat er buiten gebeurt, dan met creëren

Nr. 51, Augustus 1995 • Willy Westermann-Klep, Griet Van Laer, Martien Langman • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Stampij, scène 1. Een vrouw zit in een stoel, een andere vrouw komt binnen...Eigenlijk zag ik er wat tegen op om zo lang in het theater te gaan zitten, maar na een tijdje begon ik de pauzes vervelend te vinden...Na afloop zei een vrouw - die klaarblijkelijk onze wanhopige gezichten niet had gezien: Mooi hè, die helicopters, hoorde dat erbij

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Cobain zingt 'and I swear that I don't have e gun', halverwege het nummer scheuren de boxen, wat de muziek net die extra vervorming geeft die Dc nu wel door zijn hoofd spookt...De vraag naar wat voor mij het hoogtepunt of dieptepunt van het afgelopen seizoen was, heeft me behoorlijk aan het denken gezet, over wat in het theater nu eigenlijk een hoogtepunt betekent, en wat...En wat te denken van de nieuwe lichting acteurs en actrices, van wie ik zeker 80% van hun produkties heb gezien