Archief Etcetera

478 document(en) met "Vrouw Ik" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter T'Jonck • Peter Brook en de materialiteit van Becketts...
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Bovendien is het stuk een aangrijpend portret van een vrouw, die ondanks de onmogelijke situatie waarin ze zich bevindt (in het eerste bedrijf tot aan haar middel in een zandberg verzonken, in het...Dat is zeer merkwaardig, omdat het stuk onder andere een ontluisterend portret is van de wijze waarop een ouder wordende vrouw met haar nog oudere man een relatie heeft, of liever, niet meer heeft

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
gelezen en was ergens op de zin 'ik zie niets' gestoten, wat hem meteen de radicale interpretatie bezorgde om van de eenzaam ronddolende vrouw een blinde te maken...Nochtans wist Schönberg precies wat er nodig was, want in 1930 gaf hij voor een Berlijnse opvoering de volgende raad: 'Het is noodzakelijk dat men de Vrouw steeds in het bos ziet om te begrijpen dat...Toch een luisterstuk dus (al heb ik de opvoering in Salzburg niet ge- zien waar dezelfde Jessye Norman geregisseerd werd door Bob Wilson, en dit met groot dramatisch

Nr. 55, April 1996 • Tuur Deevens • Kleine verkenning van een tussengebied
10 ETCETERA XIVI55 Bewegende, stillevende beeldende kunst op de scène dus, waarnaar ik op het puntje van mijn stoel zat te kijken...Ik vond het pijnlijk voor de choreografe en gênant voor mezelf dat het publiek dit therapeutisch project als een voyeur moest ondergaan...Dat Bauhaus-modernisme vinden we ook terug in sos,A Tender Slowness, dat strak architecturaal van vormgeving en beweging is. Tegen een muur staan een man en een vrouw; ze bewegen en gesticuleren

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
En ik heb enig begrip voor zowel de esthetische als de praktische redenen waarom Raeves het hoofd en geslacht van zijn figuren zoveel mogelijk wil verbergen...de eindeloos heropgevoerde Freudo-Lacaniaanse theorietjes ziét de vrouw dat zij geen penis heeft...Ik herinner me alleen een paar werkjes van de Tsjechische surrealist Jan Svankmajer waar je je hand moest in steken om het werk te voelen (zonder te kunnen kijken

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
God zij ons allemaal genadig; en Hij moge Mij mijn verfoeilijke onnozelheid vergeven Die mij belet te weten wat ik heb gedaan, Dat ik mijn naasten, die ik jarenlang niet zag, Zo vreemd geworden ben...Ik vraag me af wat je zult schrijven Wanneer ik dood ben en begraven...Hoe zou ik later worden als ik zo oud zou zijn als zij, als ik ook op hoge hakken zou lopen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Macbeth wordt gespeeld door een vrouw, Viviane De Muynck, waardoor de geslachtelijke onverschilligheid die eerst tussen hem/haar en Lady Macbeth heerste, verandert...Hier kan ik betekenis vermoeden, in een gespannen blik op romantische pose en vulgaire plastiek...Zij wordt de paradoxale voorbode van een politieke samenleving, waarin verschillen (zoals tussen man en vrouw) telkens gelegitimeerd moeten worden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Jan De Pauw • No Motherfuckin' Shiiiit...?!
Met andere woorden, ik mag die vraag niet beantwoorden, wil ik niet een historisch gegeven bestendigen...Het openingsbeeld van Walking Tall transformeert de - naakte, mind you - lelijke zwarte vrouw tot 'lionesse'; tot andere clichés dus, met name dat van de vrouw als sex-object én dat van de zwarte als...de rest van het stuk gaat de vrouw het psychologische gevecht aan met die overlevering van rollen tot zij uiteindelijk zichzelf wordt: een zwarte vrouw, bevrijd van geïnterioriseerd racisme

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Als ik in Brussel buiten kom en ik zie aan de overkant een groepje jongens staan, dan kan ik twee dingen doen...ontstaat er hevige spanning: extreem bewust van mijn gelaatsuitdrukking, begin ik te zweten; te zeer bedacht op oogcontact, wordt mijn blik schichtig; ik bloos en zweet; mijn bewegingen haperen...Nadat ik drie, vier dagen in Molenbeek heb rondgelopen, ben ik gekend, geregistreerd door de talrijke groepjes mannen op straathoeken en in café's. Dit is geen dorp, denk ik, maar een stadsdeel waar

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De weg naar de stad is met goede bedoelingen geplaveid: ik ben bang dat het MartiniMartini-project een web van betekenissen en kwaliteiten weeft rondom een banaal torentje in een provincienest dat zo...Geen kaalslag, geen hemeltergende ontwrichting (...) aansluitingen werden verzorgd, functies opgeslokt en verknopingen van vervoersmodi gerealiseerd'. Ik bekijk oude foto's van het plein, ik...giercentrum is een vrouw

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...heel de voorstelling is van een verantwoord - en daarmee bedoel ik persoonlijk en oprecht - statement erg weinig te merken...meerduidige visie op zogeheten political correctness en de vraag naar wie capabel is om een leidende rol te spelen in de ontwikkeling van de maatschappij, zijn tweezijdige kijk op de rol van de vrouw en niet

Nr. 58, December 1996 • Marianne Van Kerkhoven • Luisteren naar wie niet wordt gehoord
Strindbergs Freule Julie waarin klassestrijd en seksuele oorlog tussen man en vrouw a.h.w...De derde paradox zou ik de paradox van Hauptmann willen noemen...Coda Ik kan het niet laten bij het einde van deze tekst een subjectieve kanttekening te plaatsen

Nr. 59, Maart 1997 • Patrick Allegaert, Marleen Baeten • Machinerieën van geborgenheid en angst
ik poneerde: "Waar een wil is, is een weg". Het antwoord op de vraag waarom ik in de Bijlmer woon, wil ik u met alle plezier geven...Dankzij de metro sta ik binnen twintig minuten bij mijn opdrachtgevers op de stoep; na afloop maak ik een toeristisch wandelingetje door het monumentenreservaat...En ik moet zeggen, de eerste keer dat ik een fietstocht maakte door de Bijlmer was dat een heel indringende ervaring

Nr. 59, Maart 1997 • Kurt Vanhoutte • Wat doe je na de begrafenis?
Het is allemaal tè: vader tiranniseerde zijn vrouw en kinderen, misbruikte beide dochters - één van hen vluchtte door te dissociëren, de ander door zichzelf voor te liegen een 'levenskunstenares' te...zijn -, drukte de ontluikende homoseksualiteit van zijn ene zoon de kop in terwijl zijn andere zoon er een oedipale relatie op nahield met zijn vrouw,... en als toemaatje beginnen beide broers - de ene...verslaafd, de ander een mislukt schrijver - elkaar gepassioneerd te zoenen ('Ik hou van je / Ik ook van jou / Ik wil een kind van je / Ik ook van jou). In de extreme verdichting van de conflicten en de

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Ik was blij met wat ik zag, ik hield er erg van...Ik vond het fijn om Merce te ontmoeten nadat ik zelf al die jaren had geprobeerd om een soortgelijke analytische kijkwijze te ontwikkelen...Veel van mijn frustratie hangt samen met het feit dat ik vind dat ik niet adequaat genoeg communiceer

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
Van wat weet 'k niet - ik dacht: Wat is dat...Een zingende vrouw wordt aangerand en verliest haar toonhoogte: als een beeld voor een theater dat het anti-esthetische toont en daarvoor kiest...Ik kan me niet voorstellen dat elk theaterstuk vanaf nu geëvalueerd zal worden op de vermeende verwaarlozing van welke minderheid dan ook

Nr. 59, Maart 1997 • Tuur Devens • In de piste van verbeelding
Twee mannen verschijnen: een langharige trekt een kale op een groot wip-object de piste in. Een vrouw komt op met twee kaarsen...Daarom heb ik het Canadese Cirque du Soleil, dat afgelopen zomer Vlaanderen veroverde, nog niet vermeld...Acrobatieën worden getoond, en ik geef toe, het zijn zeer knappe lichamelijke kunstjes, maar die zag ik ook bij al de andere beschreven producties

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Vandervost zei ooit in een interview: 'Ik maak theater omdat ik niet anders kan, niets anders wil...Er is nu eenmaal geen andere vorm waarin ik kan streven naar wat ik dan maar evenwicht en schoonheid zal noemen...Ik denk dat dat mij nog altijd drijft: ik wil dat alles schoon is, dat het klopt

Nr. 60, Juni 1997 • Clara Van den Broek • Pleidooi voor de tweede e
De man en de vrouw die zich op de voorscène spelenderwijs verwonderen over hun naakte lichaam - zoals een baby over zijn voet - zijn als Adam en Eva: zij hebben de schaamte nog niet ontdekt...Ik 'ben' mijn lichaam, en dat is ook mijn tragiek...beeldig aan dat het lichaam, als concretisering van het Ik, onze discursieve inkapseling visualiseert

Nr. 61, Januari 1997 • Griet Op de Beeck • 'k Moest alleen JA zeggen
En ik mag erbij zijn...Allemaal anders, allemaal volbloed theatrale teksten - al vind ik de libretti moeilijk blijven om in te geraken, maar ik hou er rekening mee dat dat alles met mijn gebrek aan kennis van en voeling met...De voormiddag begint Ik moet nog alles strijken Zijn broek zijn hemd mijn kleed mijn geest Mijn strijkijzer blijft plakken Aan de zwartste gedachten als ik mijn

Nr. 61, Januari 1997 • Marianne Van Kerkhoven • De drager van het verhaal
ik vind hem wat sloom, wat traag, er zit geen energie in. Maar goed, het is al een begin; als ik straks een paar miljoen kilometer hier vandaan ben, nergens meer, dan zal het al beter gaan...elk geval, ik probeer het; ik heb niets te verliezen...Ik geloof in de geleerden, ik heb vertrouwen in ze