Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
De heel eenvoudige manier om te zeggen "dit is niet goed". Je mag ernaast zitten, zonder dat dit problemen oplevert...Als je het stuk leest is het een tranendal, maar dat hangt samen met de tijd waarin het geschreven is. Wat het stuk zo grandioos maakt, is dat Tsjechow alles aantast, ook wat de zoon, Kostja...Het is niet omdat je in de KVS zit, dat je geen perfectionist meer bent

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Opmerkelijk is dat je niet het gevoel krijgt dat de tekst zichzelf in de loop van de reeks voorstellingen is gaan 'prijsgeven' aan de acteur: bij de try-outs stond Leysel al bij al redelijk rustig op...gaat in feite integraal verloren, omdat op dat moment alle andere personages via diverse handelingen worden geïntroduceerd: je moet zoveel kijken dat je niet meer kan luisteren...Rudi Van Vlaenderen: Teater -bij wijze van inventaris', in De Standaard, 14/1/'89 "Het is alleen als je erin slaagt de energie die je als akteur hebt op het publiek over te brengen, dat je een

Nr. 25, Maart 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Liever doe ik dat uit een gelukkig in mijn bezit zijnde tweede druk van Kaas - in een met een houtsnede opgesmukte papieren omslag en met genaaide katernen die je nog diende open te snijden...Dat wás geen gejubel". En om zeker te zijn, want dat Mauw zit nog in zijn maag, zoekt hij den eerste gongslag op in wat reeds voorbij is. Als hij zich die moeite geeft vindt hij hem ook en denkt "zie...je wel, die was mij niet ontsnapt". Hij is echter nog niet geheel zeker dat die eerste met voorbedachtheid gegeven werd* zóó zwak was hij geweest, en zóó onverwacht

Nr. 25, Maart 1989 • Geert Opsomer • De nieuwe creatiepremies
Kwalitatief stelde het allemaal niet zo veel voor, maar dat was geen punt voor de staat om te investeren in de auteur, toen nog de paus van het theaterdom...Concreet betekent dit dat de gezelschappen een jaar van tevoren moeten weten welke stukken ze op het repertoire zetten...Hoe verklaar je anders dat titels als Rozalie Niemand en Roodkapje en de boze wolf een creatiepremie krijgen

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • De zwarte lach van Ayckbourn
En, terloops gezegd, het is precies deze dimensie die hij in zijn stukken uit de jaren tachtig nog verder heeft doorgetrokken: Ayckbourn, dat is twee uren lachen geblazen, en met schaamte de zaal...Als je de Engelse tekst leest, hoor je mensen praten: in Arca hoorde ik boekennederlands, dat ontsproten was aan die lekkere Engelse ge-rundiums en gerundivums...het Engels heet dat a tin ear for language; van Jappe Claes verwondert me dat

Nr. 25, Maart 1989 • Janny Donker • Gilgamesj, Enkidu, Chumbaba, diverse dieren, drie managers,...
Niemand kan je vertellen hoe je een bril moet oppakken, je kunt het ook niet beschrijven, je doet het gewoon...Hij wijst op een voorbeeld dat bij zijn Medea-ensceneringen van enkele jaren geleden een rol heeft gespeeld: als je filmopnamen van een moeder, die een huilende baby oppakt, zeer vertraagd afdraait...zie je dat de moeder in de eerste fracties van seconden niet troostend reageert, maar afwerend: laat me met rust, ik wil jouw narigheid niet

Nr. 25, Maart 1989 • Alexander Baervoets • Mark Morris een kruis voor De Munt?
Deze heeft nog niet bewezen dat hij met zijn produk-ties meer brengt dan wat kunst- en vliegwerk...Omdat je weet wat komt en Morris steeds weer de evidente onderlijning aflevert, gaat een doorwinterd dansliefhebber gauw denken dat men hem in het ootje neemt...Dat merk je ook aan de holle pathetiek in Frisson (muziek van Igor Stravinsky) en in Sonatafor Clari-net and Piano (muziek van Francis Poulenc). Dat moet waarschijnlijk Morris' meer cerebrale werk

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
wenend) Och, m'n vrouw en m'n arme kinderen, Guêrin Dat had je eerder moeten weten... (pauze) Ik zie nog één mogelijkheid...Dat je het echte leven kunt beginnen in deze stad van je voorouders?! Dat de tijd voor jou werkelijk kan beginnen?! Philippe Ik wil nog geen moeder worden, moeder...Philippe (stil) Betekent dat... betekent dat, dat je pas rust moet vinden,wanneer je gewroken bent

Nr. 25, Maart 1989 • Klaas Tindemans • Verschraling
Dat Mark De Wit de artistieke leiding van het BKT van Rudi Van Vlaenderen overneemt dreigt te leiden tot een nog zoutlozer aanbod...gevolg hebben dat artistieke vruchtbaarheid nog slechts mogelijk lijkt op een heel klein veld, dat nauwelijks plaats biedt (figuurlijk dan) aan een 'breed' publiek...receptie bij het kind niet -- én aan kindertheater hangt, terecht maar vooral ten onrechte, nog dat educatieve geurtje: kunst moét, voor de vorming van het kind

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries • Tussenstad
Het voordeel van de dubbele minderheidspositie van de Vlaamse theatermaker is dat je het hem zelf kan gaan vragen...Met als gevolg dat ons tweede plateau, het Garagetheater, er nog altijd niet is, en dat het KVS-gebouw in een lamentabele staat verkeert...Een nieuw theatergebouw dat architecturaal iets betekent voor vandaag en waar theatermensen uit binnen- en buitenland kunnen samenwerken en waarvan het publiek weet dat er constant op hoog niveau

Nr. 25, Maart 1989 • Walter Moens • Schetsen voor een Vlaamse theateridentiteit
De toen nog te Brussel unieke positie van de KVS had voor gevolg dat alle genres bespeeld werden...Wie herinnert zich niet de bevlogen uitspraak van 'Le Soir'-journalist Jacques De Decker 'Als er nu gesproken mag worden van een swinging Brussels of van een Brussels by night is dat veel meer te...En dat is ons inziens niet het juiste uitgangspunt

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Wil dat zeggen dat je op je uitgangspunten terugkwam...Dat festival heeft als thema: de tragedie, en dus kwam mijn wens om Euripides te regisseren hem zeer goed uit". Je hebt onmiddellijk de hulp gevraagd van Indigo...het najaar hopen we naar Brussel te kunnen komen, maar dat is op dit ogenblik nog niet zeker

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
De sfeer van onvolwassenheid, roddel en non-sérieux waarin de 'besprekingen' omtrent het invullen van de KNS-directie vandaag gevoerd wordt, laat echter vermoeden dat 'simpele oplossingen' nog niet...tekstrepertoire, in de oude betekenis van dat woord, elders wél kan -- niet zelden zelfs met meer kwaliteit dan in de A-gezelschappen -- werd door de 'middengroepen' en ook door andere nog kleinere structuren afdoende...Als eerlijke theatermaker kan je niet daar op zitten wachten of je leven richten op een dergelijke 'kans'. Het resultaat is dat niemand er zich op voorbereidt

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • Vorm geven aan centrale mythen
Men speurt dat vernieuwde enthousiasme op een ogenblik dat er in Vlaanderen veel te gebeuren staat...Ik heb altijd het gevoel dat de afwezigheid van een gevoel van samenhorigheid niet alleen iets pijnlijks, maar ook iets negatiefs is. Ik heb ook altijd ervaren dat iets van deze eenzaamheid overwonnen...Van de kant van de maatschappji kan men eisen dat ze zich bewust is van deze uitzonderlijke constellatie, én dat ze de nodige maatregelen neemt die het mogelijk maken dat dit talent zich in de juiste

Nr. 25, Maart 1989 • Inhoudstafel
Geeft hij zich nog tijd voor nieuwe dromen...47 In dit nummer ook nog: Een diametrale discussie over repertoiretheater, pag...56 Jubilee In theater hoor je niet achterom te zien: dat is ongepast

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
ieder geval wou ik nog kwijt dat ik je mening deel wat betreft 'het plezier van het schrijven' en het deed me deugd wanneer je de interviewer met een steelse blik erop wees hoe Picilli en de anderen...De eigen dagwerkelijkheid inruilen voor de autonomie van de theatervoorstelling houdt in dat je je uitlevert aan beeldcomplex en taalstructuur...Een deel van pers en publiek leven nog in nostalgie naar bet tijdperk Béjart, met misschien zelfs een heimelijke hoop dat Béjart nog ooit naar de stal zal terugkeren (ze vergeten dan snel dat Béjart

Nr. 26, Juni 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Degenen die in staat zijn je te verrassen en van wie je ook weet dat ze daartoe in staat zijn...En soms zelfs dat niet Als Vlaanderen leeft dan was daar op de scène alleszins weinig van te merken, tenzij je de laatste stuiptrekkingen van een stervende nog voor leven houdt en de rigor mortis...Het leert ons ook nog dat bij twee van de acht produkties de naam van Jappe Claes valt, bij twee andere de Blauwe Maandag Compagnie met Perceval en Joosten, bij één andere de naam van Michel Van

Nr. 26, Juni 1989 • Luc Dhooghe • Tocht door het Brussels theaterlabyrint
Brussel, ze leeft enkel nog van haar naam en haar forensen...De bouw van de talrijke culturele centra in de randgebieden heeft dit verschijnsel nog meer in de hand gewerkt...Een tweede project ligt klaar voor de verbouwing van een pand dat men bespeelt aan het Martelarenplein in het hartje van Brussel, nl

Nr. 26, Juni 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Het heengaan
Voelend hoe de beelden opduiken uit je geheugen ? je ziel ? je geest ?, weet je dat bij het schrijven over deze voorstelling slechts één démarche past: terugkeren naar de nulgraad van de kritiek...Nog bedenkend dat kritiek in feite enkel kan gaan over die golven (grote/kleine) die je raken; al de rest is te verwaarlozen, kabbeling van water dat verloren loopt in het zand...Neerschrijven wat je gezien, gehoord hebt en wat dat in je losgemaakt heeft, die twee dingen samen, is dat dan kritiek ? Is het: 'antwoorden geven' op wat je ziet en meemaakt ? De voorstelling

Nr. 26, Juni 1989 • Hildegard De Vuyst, An-Marie Lambrechts • Kijken naar elkaar
Toch moet je het als regisseur altijd doen met het materiaal dat de mensen je in het werkproces aandragen...Wat voor soort acteren staat je voor als je begint te werken met zo een groep jongeren ? Wat zijn de stappen in het traject die leiden tot dat heldere, eenvoudige acteren dat ver weg staat van...Ik haat ook geschreeuw op toneel: je moet als acteur van binnen heel veel doen en er dan een minimum uit laten komen, juist omdat je nog moet kunnen werken op de fantasie van het publiek