Archief Etcetera

697 document(en) met "JE DOET HET" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 42, Juni 1993 • Katrien Jacobs • Over de val van een keizer-travestiet
Je kan een bepaald systeem gebruiken om een systeem anders te representeren, je kan een bepaald object in plaats van een ander gebruiken, het maakt niet uit...Fish Story, The Wooster Group / Paula Court 'Je kan proberen het werk analytisch te onderzoeken, maar tijdens het kijken moet je je laten gaan...Kate Valk: 'Als je O'Neill leest, zie je dat hij het stuk precies in dit soort taal geschreven heeft

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Ik hou van dat straat-rumour, tenminste als het produktief is. Het festival Kunstonderacht, dat in het kader van Antwerpen 93 plaatsvond, toonde alvast aan dat je kinderkunsten niet in één centrum...Door de patrijspoorten kon je een strandstoel met bierworstjes van Carl Gydé bewonderen; Jo Desmet exposeerde een Ropsachtig werkje met het varken als erotisch object; Stef Cafmeyer bracht in zijn...Hetzelfde kan gezegd worden van Kunstonderacht: als je — ook maar even — kan figureren op een kunstwerk, is het hard vallen buiten het kader

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
De zelfexpressie (een solo van Paxton zorgt soms voor plaatsvervangende schaamte bij de toeschouwer, zozeer doet Paxton zijn lichaam onvermoede bewegingen bekennen) beoogt een heilzame werking: het...Dat ene moment verplicht ons naar de muziek te luisteren, maar het hele werk doet de vraag rijzen 'hoe we naar muziek kijken...promoveert tot een superieure popsong waar je zelf wil op meeneurieën, zo is de nieuwste Verdin een superieure videoclip waarbij je het niet kan laten om met je voet op het ritme van de beelden mee te bewegen

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Je moet bij het Ballet eens gaan vertellen dat Jan Fabre een choreograaf is, dan word je daar vierkant uitgelachen...Er zijn daar zoveel verbanden te leggen tussen al die vernuftig bij elkaar gebrachte elementen dat je — ondanks het feit dat je vaak de tijd krijgt, gelet op de traagheid van vele fragmenten — nog...Aangemoedigd door het tekstblaadje ga je op zoek naar wie wie is en probeer je het verhaal te volgen, terwijl dat eigenlijk niet eens nodig is. Daarmee wordt veel tijd verloren en dat is jammer, want

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
Het offer De verwijzing naar 'het oog' en 'het zien' is niet toevallig en roept uiteraard reminiscenties op, in de éérste plaats aan de Trilogie van het Weerzien...De fotosessie is een bijzonder sterke en voor Strauss erg typische aanzet tot een paradoxale theatralisering van het onmogelijke 'ogenblik' waarop het arbitraire samenvallen van het vele, het wondere...En dat bovendien een relatie sticht met de afwezigheid die Lacan in het hart van de werkelijkheid afgetekend ziet, met de a-symbolische naaktheid van het reële zou je kunnen zeggen

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
die context begrijpen we beter het belang van het verschijnen van Franz Marijnen in Rotterdam in 1977 . Zijn spraakmakende produkties bij het Ro-theater betekenden dat je in Nederland weer uitbundig...Je kon problemen hebben met de opdringerige aanwezigheid van het model, dat zelfs in het toneelbeeld verwees naar Gross und Klein in de mise-en-scène van de Schaubühne, (al kan je voor dat toneelbeeld...De passie voor het toneelspelen, die je in het Theaterfestival kunt zien bij de oude rot in het vak Julien Schoenaerts heb ik evenzeer ervaren bij de jonge Catherine Tenbruggencate in Gyges en zijn

Nr. 43, November 1993 • Pieter T'Jonck • Melancholische miniaturen
Het gaat er niet zozeer om dat het aantal leden van het gezelschap toenam, maar wel dat je in de loop van de jaren dansers hebt zien verschijnen, eerst vaak wat schuchter en op de achtergrond zoals de...Het is zelfs desoriënterend om een stuk, waarvan je ooit dacht dat niemand anders dan de vier vrouwen die daar op het podium stonden het ooit zouden kunnen uitvoeren, haarscherp herhaald te zien door...andere choreografen als Paxton die ook met Bach in de weer geweest is... Nooit word je overdonderd, nooit krijgt de choreografische arbeid het dwingend karakter dat je de structuur doet vergeten als

Nr. 43, November 1993 • Eddie Vaes • Roemeense nachtmerrie in full-color
Purcarete: "Het is stom en simplistisch om in de beelden op het podium verdwenen dictators te zien of in elke actie of karakter een afspiegeling van de werkelijkheid te verwachten". Toch denk je...Er komen in het stuk momenten voor die aan Tadeusz Kantor doen denken, maar af en toe zit je ook naar Greenaway's The Cook, the thief, hisz wife and her lover te kijken...Je krjgt zo algauw het Dirk Tanghe-effect, waarbij beeld en actie de inhoud gaan overstemmen, hoewel Purcarete veel dichter bij Shakespeares tekst blijft dan bijvoorbeeld Tanghe dat in zijn stukken

Nr. 43, November 1993 • Marleen Baeten • Een repertoire van het kijken
minimalistische TL-lichtinstallatie van Dan Flavin (1968 en 1964-1976). Mocht je je tot nog toe geen vragen hebben gesteld, dan is de kans groot dat je hier op je stappen terugkeert om alles opnieuw te bekijken...Ondanks de grote afstand tussen oog en object krijg je in de derde zaal het gevoel deel uit te maken van de schijnbaar oneindige ruimte...Daarmee schrikt men niet alleen een groot deel van het publiek af, maar doet men ook de kunstenaar onrecht aan

Nr. 43, November 1993 • Klaas Tindemans • De kleine dood
Waarom hij daar zit, dat vraag je je niet meer af, tot op het einde, wanneer het 'spannend' wordt...De oprechtheid die je zolang voor vanzelfsprekend hield, daar ga je aan twijfelen, je vraagt je af of Bernard geen mythomane constructie heeft opgezet, gericht op uitstel, een poging om de herinnering...Grens Er valt iets merkwaardigs op als je Olivetti 82 vergelijkt met het recente (autobiografische) proza van Eriek Verpale, met Alles in het klein en Onder vier ogen, teksten die verhalen

Nr. 43, November 1993 • Gerardjan Rijnders • State of the Union
Je mag in een parlement toch je voorkeur voor de republikeinse staatsvorm kenbaar maken zoals je in het theater toch ook duidelijk mag maken dat je de voorstelling niet kunt waarderen...Vorstenhuizen, smeergeldschandalen, michael jacksons pedofiele uitstapjes, het wordt allemaal genoten maar vooral vrees ik omdat je er verder toch niet over hoeft na te denken, omdat je het eigenlijk...Dat als er in neverland iets ontstaat, dat het dan eigenlijk alleen nog maar kan verdwijnen maar dat het er verder helemaal niet toe doet en dat het ook helemaal niets uitmaakt

Nr. 44, Februari 1994 • Marianne Van Kerkhoven • De weg is deel van de bestemming
Zoals', zo schreef Jan Joris Lamers in het Theaterschrift The Written Space, 'zoals in de zomer in Italië, amateurvoorstellingen op een marktplein: vanop grote afstand zie je wat er gebeurt, je kan...Het genot van het kijken naar de materie van het hout en de doeken, naar de kwaliteit van het licht, naar de ruimte en de muziek en de teksten en de mensen...De weg die je aflegt om tot je conclusies te komen, zit mee in het resultaat, het werk dat je onderweg levert, bepaalt mee de kwaliteit van het eindmateriaal

Nr. 44, Februari 1994 • Marleen Baeten • Doink!
Angst wordt er niet afgezwakt tot 'iets engs'. Integendeel, de ijskoude vormgeving van de nachtmerrie van boer Dees doet het bloed in de aders stollen...Geheugen 'Het plezier dat iemand doorgaans aan een voorstelling beleefd heeft, speelt een zeer belangrijke rol bij het vinden van sporen in het geheugen,' stelt Roger Deldime (directeur van het Centre...Vanaf wanneer mag/kan je kinderen helpen bij het beoordelen van kunst

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Drie koningen en een controletoren
Op het einde doet hij zijn bivakmuts af en loopt weg...Op het eerste gezicht is de link tussen De rest is overschot en 3 Koningen scenografisch: in de tweede produktie staat een soort controletoren die qua materiaal en vorm doet denken aan de houten...Op deze manier krijg je de traditionele machtsblokken bijeen: de kroon, het leger, het geld en de kerk

Nr. 44, Februari 1994 • Han Geurts • De aardse gaven van wijn en water
De ruimte is immers door de groep zo ingrijpend veranderd dat het er nauwelijks nog toe doet dat we ons in een gewezen fabriekshal bevinden...Het resultaat is een diepgewortelde aardsheid die je de neiging geeft je neus te gebruiken, te gaan ruiken...Hollandia kiest voor opvoering in een tuinbouwkas (en ook weer een korte tournee). Het enige natuurlijke in die omgeving is de rulle zwarte aarde op de bodem en dat is niet wat je noemt

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De voorstelling doet je nadenken over je houding t.o.v...Als overtuigde aanhanger van de wet van de natuur (het is 'natuurlijk' de vrouw die je begeert lichamelijk te bezitten, dus overspel en vrije liefde zijn natuurlijk), een duidelijk Sadeaanse keuze...Weinig Joyceaanse humor Het verwachtingspatroon dat je als lezer van Joyce hebt (voor mij een sterk humoristisch patroon), wordt bij Exiles (in lectuur of opvoering) wel bruusk doorbroken

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Als je ernaar luistert, zijn dit aanvallen, niet enkel om te shockeren, niet zoals een soort horrorfilm, maar het werkt hier als geheel, zodat je de thematiek veel scherper hoort, ziet en voelt...De structuur is zo opgebouwd dat je een soort naturalistisch portret van haar leven krijgt en je het ritueel volgt, waarin ze alles dagelijks herbeleeft...Het fysieke van het menselijk lichaam speelt een belangrijke rol; je hebt dus het beeld van het menselijk lijden en de menselijke anatomie getoond in een extreme situatie van spirituele en psychische

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
Van Nero krijgt hij het bevel zelfmoord te plegen, wat de filosoof, in overeenstemming met zijn stoïcijnse overtuiging, in alle sereniteit doet...Wat het leest, laat het beter toe het muzikale verloop te volgen en verklaart ook wat het ziet...Dank zij de combinatie van al deze elementen - het gebruik van de ruimte, de stilering van het acteren, de emotionele functie van het licht - bereikt Audi een opvoeringsvorm die in zijn zuiverheid

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Een gevaarlijke uitspraak, want ze suggereert dat Carmen door iedereen gekend is. Maar als je nagaat waar dat op slaat, dan kom je vaak uit bij onbelangrijke fenomenen, zoals het exotische ('Carmen...Als je dus als regisseur de beslissing neemt om Carmen op te voeren, sta je voor de vraag: op welke manier kan ik het werk recht laten wedervaren...Uit al die disparate elementen maakte Bizet echter een partituur die van het begin tot het einde boeiend en verrassend is. Eerlijkheid Als je dit werk wil opvoeren, kan je vele kanten

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Het is de eerste keer dat ze zich zichtbaar ontspannen - daarvoor kreeg je de concentratie van de poseur te zien...Als dan ten slotte twee dansers de scène verlaten en een danseres alleen achterblijft tot het licht uitgaat, krijg je de indruk dat het allemaal maar een grote, zij...die zin verschilt het constante herpositioneren tussen de dansers niet van de beginscène waar de dansers eerst de relatie met het publiek erkenden: in beide gevallen gaat het om het zoeken naar een