Archief Etcetera

814 document(en) met "Ik-figuur Staat" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • "Kunstenaars moeten elke keer opnieuw beslissen"
Ik schrik op als ik zie hoe Helmut Kohl een land regeert, dat is angstaanjagend...Ik ben niet tegen Duitse eenmaking, ik ben tegen HEReniging...Maar ik weet niet of hij op dit ogenblik nog in staat is om zich zo authentiek uit te drukken als hij vroeger gedaan heeft

Nr. 30, Juni 1990 • Marcel Otten • Theater voorbij de muur
Dan herinner ik mij ook nog met pijn de video uit 1978 waarin de maestro himself met een of andere vriendin in een Amerikaanse hamburgertent zijn Hamletmaschine voorlas; na tien regels was ik de draad...DE EENZAAMHEID VAN HET VLIEGVELD/KOM IK OP ADEM IK BEN/EEN GEPRIVILEGEER-DE MIJN WALGING/IS EEN PRI-VILEGE/BESCHERMD DOOR DE MUUR/PRIKKELDRAAD GEVANGENIS (Hamletmaschine). Heiner= Hamlet...en gaat af met de woorden : IK WAS MACBETH DE KONING HAD MIJ ZIJN DERDE BIJZIT AANGEBODEN IK KENDE ELKE MOEDERVLEK OP HAAR HEUPEN

Nr. 30, Juni 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Welk effect zocht men, kocht men ? Welk 'beeld' van het theatrale was er rond deze opnamen in omloop ? Als ik merk dat op de rugzijde van de prentkaarten telkens de precieze act vermeld wordt, dringt...Ik formuleer ze voor wat ze me nu lijkt te verhelderen : deze opnamen zijn illustraties...De fotograaf staat op de scène en toont ons alleen hoe de spelers elkaar waarnemen : plots zien we amateur-foto's van een verkleedpartij

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans • Van op een afstand indrukken bij Das...
Der Palast um vier Uhr morgens... laat Fabre zijn eeneiige tweeling het volgende opdreunen (ik citeer uit de Theater Heute bespreking) 'Wir wollen immer und unter allen Umständen unseren Prinzipien...Ik denk dat het subtieler ligt...Troubleyn, hem vrijwaart voor besmetting door de burgerlijke ideologie die met het opera-bedrijf samenhangt - een illuzie, denk ik, kijkende naar de braafheid van Das Glas im Kopf wird vom Glas

Nr. 30, Juni 1990 • Gunther Sergooris • De macht van het uur blauw
Waar staat Jan Fabre als operamaker...Helena Troubleyn, het hoofdpersonage, dat leeft "in de vele werelden van haar verbeelding en dromen en in staat is de toekomst te zien" (Synopsis, programmabrochure) vertoont overigens ook alle...Cirkelende cirkels bewegen/dwars door de hoeken van de tijd" en "nooit heb ik gedacht/ dat er hoeken zouden zijn/ in de tijd / totdat mij gezegd werd in één ervan te blijven", zijn maar enkele

Nr. 30, Juni 1990 • Alexander Baervoets • Danslandschap in Vrije Val De Beweeging
van uit dat men een werk slechts kan beoordelen wanneer het op de planken staat en geeft daarom iedereen (?) een kans...Een festival staat of valt niet met een paar mislukkingen en een waar talent zal het waarschijnlijk ooit wel 's maken, met of zonder debutantenparade...Ik erken trouwens zonder omwegen dat ik mijn gevoel voor 'relevantie' gaarne meet aan het zijne

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Misschien niet in het minst omdat het ons niet vreemd is.) Toen ik de Blanche zoals ik ze kende uit vroegere lectuur van Williams' stuk, weer opzocht, kwam ik nog een heel andere serie...Ik wist ze, en ik ben ze vergeten, en ik spreek hier tegen u terwijl ik die woorden vergeten ben...Ik wilde u zeggen wat ik denk en dat is dat je steeds voor jezelf, daar heb ik het, nu weet ik het woord weer, een plek, een soort eigen plek, dat is het, moet openhouden, om er alleen te zijn en lief

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Nochtans, als ik mijn dagelijkse dramaturgische praktijk bekijk, moet ik vaststellen dat een aantal van de marxistische ideeën er permanent hun waarde bewijzen : - het primaat van de praktijk...ervaar ik alle dagen in het werk; - dat produktievoorwaarden het pro-dukt bepalen, zie ik zich dagelijks voor mijn ogen voltrekken; - het zoeken naar een geheel dat méér is dan zijn...weten'. Op deze spanning wil ik later terugkomen

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
wil nog een citaat ? Deze keer van man tot vrouw : "Weet je, Emily, ik kan steeds onmiddellijk herkennen dat ik van je hou...Omdat de personages in hele tekstfragmenten zichzelf trachten te definiëren ("Ik ben ik" - "Ik lijd, en ik voel me goed...Als ik aan een universiteit dramaturgie zou doceren, zou ik de mensen dwingen om een maand lang door te schakelen en daar een proefschrift over te schrijven

Nr. 30, Juni 1990 • Johan Callens • O'Neill Het leven als tussenspel
Om zijn personages in staat te stellen hun diepste gedachten en gevoelens te uiten, deed O'Neill, net als in Welded een beroep op de terzijde...Slapstick en stilering Dat de auteur het ernstig meende met de ontboezemingen van zijn personages, staat buiten kijf...Het leidmotief van de kooi (het stokershol, de stad, de gevangenis, de zoo) stelde Eddy Vereycken en Luc Goedertier niet in staat om door regie en scenografie de vertoning extra spankracht te geven

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Toen ik de valies kocht, dacht ik dat ik de halve wereld zou nodig hebben wanneer ik op de andere helft van de wereld aankwam...Ik zei: ik heb dagen gekend dat ik mij niet herinnerde dat ik een geheugen had...Omdat ik hou van de liefde moet ik afzien van één geliefde en heb ik mij vele minnaars gekozen

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
encyclopedische nieuwsgierigheid bedoeld wordt, geen vragen naar feiten, data, samenhangen, evenmin staat het vragen voor een metafysisch verlangen ("Vragen en openbaring spreken elkaar ook tegen"). Handkes...Hoe kan de acteur deze openheid, dit "zuivere, stille vragen-hebben, vraag-zijn en gevraagd-zijn" spelen ? Op een bepaald ogenblik roept één van de personages wanhopig uit : "Mijn God, moet ik dan...spelen ? Bovendien weet ik dat ik iemand ben, die het niet leren zal, goed te spelen, dat mijn enige weg het niet-spelen is." Vindt de acteur in het 'niet-spelen' opnieuw de verwondering, de openheid, de

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Ik verlos, ik vervorm, ik ontwricht...Kijk ik op dezelfde manier als wanneer ik een Gregoriaanse mis of een Pessach-viering zou bijwonen ? Of ben ik dan toegeeflijker omdat die tradities willens nillens iets gewoons blijven hebben...Ik was, naar ik vermoed, net zoals collega P. Arias, enkel uitgenodigd om het festival en zijn nevenactiviteiten bij te wonen

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de oudste Daar moet ik even over nadenken, de lust Ik moet het nu weten, de oudste Ik... Weet je, ik vind altijd al dat je een beetje te grote borsten hebt...Ik vind het vulgair, de lust Hoe ben ik nu ? de stervende Niet de goden verzoeken, liefje, hij staat prachtig...Ik maak de Ik maak de Ik Ik Ik maak de eerste open

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
Toen ik achttien was, heb ik in Bayreuth de ensceneringen van Wieland Wagner gezien, die in hun abstracte, picturale esthetiek de absolute tegenpool waren van Felsenstein...Ik zal nog wel spaarzaam opdrachten geven, maar ik wil zeer zeker het operarepertoire van na de tweede wereldoorlog exploreren...Ik ben blij dat ik Silvio Varviso heb kunnen aantrekken als dirigent

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • Opera tussen barok en (post-)modern
Toen ik Berio's stuk Fa Si instudeerde kreeg ik daar maar geen voeling mee, tot ik besefte dat ik keuzes moest maken, ook al ging dat ten koste van de tekst...Wat ik wil is op zoek gaan naar het echte belcanto dat, in de context van de achttiende eeuw, buitengewoon fascinerend is. Daarom heb ik aangekondigd dat ik veel Rossini en Donizetti op het programma...Ik kan wel verklappen dat ik zeer graag de opera's van Berio op de planken zou brengen, al moet ik daar onmiddellijk aan toevoegen dat ik nog niet weet of ik die wens ooit zal kunnen vervullen

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
Nadat ik me jaren beziggehouden heb met diverse vormen en technieken, verbeeld ik me een bepaalde weg gevonden te hebben...Nooit heb ik minder problemen gehad bij de keuze van theatrale en muzikale vormen dan bij deze opera...Voor een ander soort werk zou ik misschien de voorkeur geven aan niet-klassiek geschoolde zangers

Nr. 31, September 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
De klemtoon die ik tot nog toe meende te moeten leggen op de as zaal/scène en op de scheidingslijn van het voetlicht, moet ik bij dansfotografie vergeten...Basisfiguren die ik terugvind in foto's, die ik uit dansfoto's meen af te kunnen leiden...ook nog : welke categorieën dringen zich aan me op in die grote massa van dansfoto's? Welke ordening kan ik er (voorlopig en voorzichtig) in aanbrengen

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Kaaitheater blijft het produceren van Belgische artiesten prioritair maar tegelijk staat de confrontatie van belangwekkend buitenlands werk zowel met de eigen kunstenaars als met het publiek hoog...Enerzijds staat Vooruit open voor de boeiende vernieuwende decreetgezelschappen, anderzijds zijn er de groepen en kunstenaars die buiten de decretale structuur om, nieuwe ontwikkelingen tonen...Cijfers Cijfers zeggen niet alles maar omdat theater als weinig andere kunstuitingen afhankelijk is van mensen en middelen, zet ik ter afronding volgende vaststellingen op een rijtje

Nr. 31, September 1990 • Hildegard De Vuyst • Een lege plek om te blijven
Het staat er niet met zoveel woorden maar het lijkt toch verdacht hard op een hiërarchisch model met daaraan verbonden waardeschaal dat 'den jongen kunstenaar' moet doorlopen...De precieze bewoording weet ik niet meer, maar het kwam erop neer dat hij zich afvroeg wanneer die rasacteur nu eindelijk nog eens in een serieus gezelschap, in een echt toneelstuk, zou te zien zijn...Misschien, dacht ik, komt het omdat de Beurs weinig geproduceerd heeft, maar ook dat klopt niet