Archief Etcetera

991 document(en) met "Ik Ik" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • Leen Thielemans
Ik denk bij mezelf dat dit toch je reinste flauwekul is. Als dit één van de beste stukken van het seizoen is, waar het voor doorgaat, dan blijk ik de Poolse normen nog niet te kunnen volgen...Ik geraak in een euforie en bedenk dat dit pas theater is. Een opgehitst publiek strijdend voor een uurtje bedrog en illusie, elke realiteit negerend, zelfs verdringend...Ik laat me hier verdorie niet in het ootje nemen

Nr. 19, September 1987 • Jeanne Brabants • Maar wij moeten verder
Maurice Huisman - Maurice Béjart-Jules Ver-beeck (public relations), hoe dat trio het binnenskamers deed, weet ik niet; naar buiten toe kwamen ze over als drie trekpaarden...Wat mezelf betreft, ik kreeg de leiding van het Ballet van Vlaanderen nadat men Béjart om zijn advies had gevraagd...Ik had precies zoals Béjart gereageerd: om met een contract voor nog een jaar te mogen blijven, zou ik ook bedanken

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Een jonge briefschrijfster in Die Bühne verwoordt het zo: "Het lijkt wel alsof het Peymann-tijdperk een groot, wonderlijk gastoptreden is, waarvoor ik dankbaar ben, maar kan dat op termijn bevredigen...Klopt, alleen doet de neiging om zich te laten meedrijven op gemakkelijk publiek-succes vaak de ogen sluiten voor de noodzaak van een herdachte aanpak van dit lang misprezen genre: "Ik geloof niet...een crisis van de operette; die heeft altijd al goed gelopen en ik wil toch niet voor een leeg huis spelen

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
die ik voor het Nieuw Vlaams Toneel in Antwerpen schrijf... Alles bij mekaar kan ik niet klagen over de aandacht, en het soort aandacht, dat ik van de pers heb ondervonden...Ik heb geen biografie en daar ben ik blij om" schreef hij in 1945 aan Hubert Gignoux die een studie over hem ging publiceren...Als ik er dan van uitga dat er niets is, dan moet ik het zeker niet proberen te verbeelden

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Ik heb al vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...ik stond urenlang voor de open kast te huilen omdat ik niet wist wat ik moest aantrekken...Ik heb trouwens vanmorgen gemerkt dat ik gestopt ben de dagen te tellen die ik nu zonder jou doorbreng

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Ik heb al zo vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...ik stond urenlang voor de open kast te huilen omdat ik niet wist wat ik moest aantrekken...ik stond urenlang voor de open kast te huilen, omdat ik niet wist wat ik moest aantrekken

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Het werken rond eigen ervaringen beschouw ik als een privilege van de kunstenaar waarbij - ik citeer Norén - 'ik theater maak om mezelf te ontdekken en te veranderen...zijn gelijkhebberige, ik-gerichte dialogen wordt ook zijn seksueel imperialisme verstevigd: op de grond liggen wordt neu-ken, begeren doet hij 'als de toren van Pisa'. De uitvergroting van seksuele...Ik heb dit beeld voor ogen gehouden en heb een dag van een vrouw gedroomd die als deze man is, die zo'n eeuwige rust aan het einde van een avontuur ervaart

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Ik was erg blij dat ik al vijfentwintig was, want zo stond ik met veel meer rijpheid tegenover wat er geboden werd...Maar goed, ik had toegezegd, ik worstelde met het stuk, ik bereidde het op reis voor...Ik wou duiken en ik stootte met mijn kop op de drie meter diepe bodem van een zwembad, terwijl ik bij Shakespeare meteen in de zee zit

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Pas daarna kwam ik terecht bij samensteller Dirk Lauwaert die een totaal andere keuze gemaakt heeft dan ik mij voorgesteld had...Daar zou ik zowel technisch als financieel de zwaarste inspanning van Klapstuk voor leveren, maar ik zag geen enkele choreograaf aan wie ik echt een vola-vondproduktie kon vragen...Ik moet nog wel heel ernstig over de toekomst nadenken, maar ik heb wel genoten van die festivalformule: de gulzige ervaring van zo veel verschillende dingen, het compacte, de vuist

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Walter Verdins videogang was ik graag wat langer gebleven en bij Bob Verschuerens planteninstallatie had ik misschien gewoon even op een bank willen zitten...Toen mij als toeschouwer ten slotte nog een soepmaaltijd, samen met artiesten en medewerkers, aangeboden werd, ben ik hard weggelopen: het was een onder-onsje waar ik niet bij hoorde...Maar, dit schrijvende, besef ik, dat mijn alchemie-malaise in feite het kader van deze voorstelling alléén te buiten gaat

Nr. 20, December 1987 • Hildegard De Vuyst • What the body remembers
Veto, 19 oktober 1987). Ik zou zelfs meer zeggen: Nadir wordt gekenmerkt door een driedubbele afwezigheid...Ik garandeer hetzelfde resultaat als je een groep mensen een uur voor het testbeeld zet...Het adagium van Ar-taud - "Ik heb een afschuw van stijl maar ik merk, als ik schrijf, dat ik altijd stijl bedrijf" - is niet aan Paxton besteed

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Soit, daar tegenover staan er genoeg choreografen die ik niét zal vergeten, omdat zij, koppig en onwetend, op zoek zijn naar schoonheid, sensibiliteit, emotionaliteit...De produkties die mij echt konden boeien - en voor zover ik van anderen kon opvangen, sta ik met deze mening niet apart - waren het werk van hier reeds bekende artiesten...Ook Fabre - wiens Dance Sections mij allerminst konden overtuigen, maar die ik graag het voordeel van de twijfel gun voor Das Glas im Kopf wird vom Glas - is uiteraard meer dan bekend

Nr. 20, December 1987 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Het vorige en het begin van het huidige theaterseizoen overschouwend, val ik, in het licht van voorgaande, dan ook terug op een oude stelling: binnen een volmaakte stilstand wordt er in Vlaanderen van

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
de Macbeth van De Tijd letterlijk het volgende lees (hij citeert de passus uit het hoofd): "Als ik nu een nieuwe goeroe (???) moet aanwijzen dan mik ik op Ivo Van Hove, want ten slotte is Sam Bo...Wanneer men mij in Nederland vraagt hoe ik een rol voorbereid en als ik dan antwoord dat ik altijd blank naar een repetitie ga, reageert men ontsteld...het contact dat ik vandaag heb met pas afgestudeerden van de toneelscholen, merk ik dat die impuls tot meer plezier in het werk, opnieuw aanwezig is. Dat wat Jaap Kruithof "de lust in de arbeid" noemt

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
De acteur tovert vanzelf emoties voor bij "Ik moet, ik moet, ik moet...Daarom lijkt me de reactie van de criticus Alfred Kerr in 1903 nog altijd relevant: „Ik voel ten slotte voor deze stralenkunst geen stormachtig „jawel...Ik erken het recht van anderen om daar anders over te denken, maar ik zie geen toneel zonder maatschappelijke betrokkenheid

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Als ik Othello mag spelen, dan dank ik de goden daarvoor, dat ik mag nadenken over essentiële dingen als man-zijn, machogedrag, macht en culturele conditionering - jaloezie vind ik bij dit personage...Maar ondanks alles ben ik mij bewust van de enorme verdiensten die Jan had voor mijn vorming, ik die nooit had nagedacht over "Waarom speel ik die tekst, en hoe pak ik dat...Als ik een stuk las, ook een slecht stuk, probeerde ik ook het interessante eraan te zien, en dan sprong ik op de boot, ik zag daarna wel verder

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Toen wou ik op een specifieke oosterse speelstijl werken omdat ik wist dat ik die nodig had...Ik denk dat er een zekere voorkennis bestaat, maar die ken ik niet...Ik geloof niet in de "theatertechniek". Ik zou het ook helemaal niet kunnen verdragen want ik zou me danig vervelen..." Toch zijn er een aantal constanten binnen het werk die doorgetrokken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Dat heeft tot gevolg dat acteurs weggaan omdat ze elders beter betaald worden, ik kan de mensen toch niet tegenhouden...Ik denk dat ik een vaderrol vervul: ik tracht dingen uit mensen te halen die ze niet kenden...Ik tracht daar tegenin te gaan door de ervaring opnieuw een plaats te geven, en dat kan enkel door de grenzen van het theater af te tasten: er ontstaat een openbaring, een nieuwe blik wordt mogelijk

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alexander Baervoets • Oskar Schlemmer: Das Triadische Ballett
Europa was een broeikast vol -ismen -- kubisme, futurisme, dadaïsme, expressionisme, fascisme, nazisme, communisme, anarchisme, en ik vergeet er nog een stel -- en specifiek voor de dans was er de

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
vast verbonden is aan de Komische Oper, de schouwburg in Oost-Berlijn, waar Kupfer artistiek directeur is). De soldaten die hem omringen, hebben zwarte uniformen, die ik ergens in het Oostblok plaats, maar...Zo herinner ik me dat bij de Opera voor Vlaanderen een bescheiden Lulu tot het einde bleef boeien...Het lijstje van het modieus gewilde is lang, ook voor het gesproken theater: op TV zag ik onlangs een paar oudere pro-dukties, waaruit blijkt dat de Tasso van Peymann nu gênant overkomt, dat Trilogie