Archief Etcetera

483 document(en) met "ZE TOCH OOK DOOD" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 49, April 1995 • Hildegard De Vuyst • Trekken aan de tijd
Ik ben nochtans de vermaning van Jeannette Winterson uit Kunst Si^leugens indachtig, dat we toch ook niet proberen de druiven te reconstrueren uit een goede fles wijn, maar ik kan het niet laten...Naast de vorm van zijn personages, lijkt hij ook sterk bezig met hun fysieke organisatie in de ruimte, op zo'n manier dat ze iets meedeelt over die personages en hun verhoudingen...Eigenlijk zijn die figuren dood, wanneer ze zich in de tapijten gerold hebben

Nr. 50, Juni 1995 • Gunther Sergooris • Onopgeloste spanning
Teutoons Die spanning tussen de droom en de sinistere werkelijkheid van dood en slagveld vindt in het decor een meer dan adequate vertaling...Ze legt de vinger, misschien met iets te veel nadruk, op het martiale karakter van Der Prinz von Homburg...De muziek van Henze doet dat in mindere mate, maar haar eenzijdigheid bestaat erin dat ze onvoldoende rekening houdt met Homburgs overspannen fantasmen, die van hem zeker geen romantische held maken

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Je hoopt dan ook dat dat zal gebeuren als je gaat kijken naar die andere manier om met Claus' vijfenzestig jaren om te gaan: ze spelen zijn werk weer eens...Misschien verschillen we toch ook weer niet zoveel van de Nederlanders...Je voelt vaak dat theatermakers wel iets anders willen doen, dat ze vinden van zichzelf dat dat ook moet, maar tegelijk gaan ze in het beste geval nét niet ver genoeg

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Door het beklemtonen van het ritueel zijn de makers ontsnapt aan het psychologiseren en hebben ze ook een methode gevonden om niet te moeten tonen wat de tekst zegt...De tekst eist van haar een bijzonder breed scala aan gevoelens: nu eens is ze verstrikt in tragische emoties, dan weer is ze de welsprekende verdediger van theoretische punten...Maar ze maakte een fout: ze gaf hem goud mee

Nr. 50, Juni 1995 • Marianne Van Kerkhoven, Agna Smisdom • In memoriam
Via lectuur kwam ze in contact met de Centraaleuropese Ausdruckstanz; ze ging naar Duitsland waar ze o.a...Toen ze in 1931 terugkeerde naar België, richtte ze een privé-school op aan de Frankrijklei te Antwerpen; in diezelfde lokalen zou ze blijven lesgeven tot in 1994...tot in 1979; in die periode doceerde ze ook nog aan het Gentse en het Antwerpse Conservatorium

Nr. 51, Augustus 1995 • Paul Slangen, Veerle Van Bun • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Met Een Tartuffe doen ze wat ze al altijd gedaan hebben, maar nu ook voor een breed publiek, zonder dat het plat en commercieel is. Ik heb me die avond van de voorstelling heel goed geamuseerd, en...De mensen komen ook voor een avondje uit, ze komen ook om te genieten...Gelukkig waren er ook wel andere reacties, maar toch

Nr. 51, Augustus 1995 • Marianne Van Kerkhoven • De stem van een toneelspeler
Dat wat 'fictie' is in het theater, die glasheldere en toch ondefinieerbare filter die er steeds weer schuift tussen het doen alsof en het werkelijk zijn, is toch van een erg 'reële' natuur, ook al...Als ik de bedoelingen van Maatschappij Discordia met hun projekt Ad memoriam revocare juist begrijp - en zo lees ik ze ook uit de reeds gespeelde proloog-voorstelling - dan is precies deze koppeling...niks; alles steunt op concentratie en bewustzijn en op het vertrouwen dat de speler de voorstelling kan maken, het vertrouwen dat als je herinnering geraakt wordt ze ook wel loskomt'. Wie als

Nr. 51, Augustus 1995 • Loek Zonneveld • Woede - verscheurdheid - troost
fonteintje" / Konden jullie toch nog om me lachen / Jullie haatten me / Ik ook / Ik haatte mezelf / Ik schold jullie uit / Sloeg / En pakte een borrel / Toch maar liever een borrel meer / Dan iemand dood slaan...veren / En maakte er vleugels van / Ik deed ze om / En sprong / En vloog / Door het heelal / Tussen de sterren / Ik was een argeloze engel / Eindelijk weer kind / Daar was ik niet bang / Ook niet voor de dood...richard Angst zei je toch Angst klinkt toch ook precies Als wat het betekent Dat valt ook samen Met zichzelf Zou jij willen zijn Als het woord angst

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Ook verderop maken we kennis met de kloof tussen ideaal en werkelijkheid: 'Nog krijg ik te horen dat het teveel een KNS wordt...En natuurlijk zal je voorstellingen blijven maken die zo diep graven dat ze je afkeer voor de realiteit van het gezelschap, van het schouwburgencircuit en van het publiek dat al dan niet komt opdagen...de onverwachte confrontatie met de dood werd een vorm gevonden om uitdrukking te geven aan de verslagenheid van de renners, aan de eerbied voor hun ploegmakker of tegenstander

Nr. 51, Augustus 1995 • Hildegard De Vuyst • Tussen duivelskunstenaar en zwarte activist
Ze worden geëtaleerd, zo lijkt wel, niet omdat men die beaamt en verlangt maar omdat men ze op een afstand wil houden...Ze berust op het nog weinig opgeld makende 'doen alsof'. Van een bruine pop moet je geloven dat het een kind is, van iemand die op haar duim zuigt, moet je geloven dat ze een penis afzuigt...Dat maakt dat de voorstelling van De Trust toch heel erg binnen de fictie blijft steken, hoezeer ze het ook over de gruwel van de werkelijkheid wil hebben

Nr. 51, Augustus 1995 • Jan Ritsema • Het overkomt ons niet
Naast die verhaaltjes, dat narratieve, staat ook het onechte, dat doen-alsof, wat toch een van de hoofdkenmerken van de toneelkunst schijnt te zijn, mij tegen...Ook al blijkt hoe lan- ger hoe duidelijker dat de geschiedenis zich herhaalt en ook al riepen we dat we het nooit meer zouden toelaten, dat hun enige misdaad die ze...Ook die willen we. Ook al doen we alsof dit 'onheil' ons overkomt als het weer

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Dan heeft hij een schema, je fietst van a naar b. Hij houdt, behalve van theater, ook van boeken en films, van verhalen en hoe mensen ze vertellen...Aan de andere kant raken we het op andere plekken kwijt: er gaan in Nederland toch meer mensen in het verkeer dood dan er in voormalig Joegoslavië in de oorlog sneuvelen...Zweet en Oud zit het ook, en in Troje, 'met dromen, die boven de gewone werkelijkheid zitten, dat mensen meer weten dan ze weten

Nr. 52, Januari 1995 • Bart Stouten • Op de wankele brug van woord naar...
Hoe kun je mooie taal verzinnen voor het niets, de leegte, de alomtegenwoordige vormloze essentie waarvoor elke verklaring als een muts op een kaars is? Toch bleef Beckett veeleisend voor...Maar blijkbaar deelt elke Beckett-liefhebber hetzelfde verlangen naar biografische doorlichting: wie is toch dat intrigerende gezicht achter de weerzin tegen kunst om uit te drukken dat er niets uit...Ze brengt een rake link tot stand tussen het grensbesef van Becketts kunst ('we zijn bij de laatste woorden aanbeland'), de verdamping van de werkelijkheid ('alle betekenis is vervlogen') en de

Nr. 52, Januari 1995 • Hugo Durieux • De gestoorde relatie tussen klank en beeld
Dat is ook het geval met WELTRAUM, een elektronisch tussenspel (op band) van bijna tweeëneenhalf uur...De ideale omstandigheden, zou je dus denken, om Stockhausens werk mee te maken zoals de componist het zelf gewild heeft (hij deed bovendien zelf de klankregie in de zaal). En toch...De verschillende valpartijen - voorover, ondersteboven (Mussolini na zijn dood) tot de wederopstanding door de glazenier - voltrekken een volledige omwenteling van 360°. En op één element, 'dat geen

Nr. 52, Januari 1995 • Johan Thielemans • Het begrijpen als de dood van plezier...
Zoals bij veel avantgarde-kunst geldt ook hier de regel dat je al of niet kunt deelnemen aan het spel...Ze wordt ingesnoerd, opgehesen, of neergelegd...Ook hier krijgen we een variatie op een filmisch principe: het is de scenische uitbeelding van wat in de film shot en tegenshot is. Maar het is geen letterlijk citaat, alleen een reeks handelingen en

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Je gaat toch ook niet aan valschermspringers vlieglessen geven...Dat het niet gaat tussen hun drieën, hebben ze wel door, maar ze verdringen het ook...En of ze erin geloven of niet, voor hen is het duidelijk, en ze kijken geboeid verder

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
die zin is deze produktie veel opener, indirecter, en slaat ze toch meer naar binnen...Ze zegt dat ze met haar vriendin voor 500 frank heeft gewed dat ze zou durven vragen aan de professor of hij haar seksuele voorlichting wil geven...Maar Virginie laat zich niet zomaar de laan uitsturen en ze overtuigt Hervé dat ze wel degelijk een les seksuele voorlichting van hem wil

Nr. 53, December 1995 • Marianne Buyck • Verschillende trajecten
Men kan dansen van blijdschap, men kan zich ook door de moeilijkste situaties heendansen...Het werk van een vrouw, vanaf het moment dat ze opstaat tot ze weer naar bed gaat, is net zo zwaar als een dag oorlog', schrijft Marguerite Duras in Het materiele leven...Zes volmaakte dansers die ongecomplexeerd dansen, zo virtuoos dat ze, zelfs wanneer ze neerkomen of vallen, nog licht lijken en doen wat, volgens een klassieke opvatting, de dans wezenlijk doet: de

Nr. 53, December 1995 • Sigrid Bousset • Moedervlekken op de ziel
Toch is er hoop, want pijn heeft zich omgezet in gebaren, in dans; ze verwerkt, ook al laat de taal waarin dat kan zich maar moeilijk vinden...Ooit moet ze een aantrekkelijke vrouw geweest zijn, heeft ze hem wellicht verleid, zouden ze misschien samen dit en dat, maar er gebeurde iets, wie weet wat, en nu lijken ze opgezadeld met elkaar...Bij Pina Bausch is schoonheid onlosmakelijk met rouw verbonden, maar toch is ze niet alleen treurig: via de dans is ze de sublimatie van het afwezige

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
alle andere raden staat de produktie van kunst centraal, terwijl de kunstencentra toch ook spreidingsinstellingen zijn...Maar zelfs in dat geval is er meer flexibiliteit nodig en toch ook nog meer geld voor de projectenpot...Maar die anderen, die niet echt bovendrijven, hebben die in het landschap toch ook niet een bepaalde betekenis