Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 30, Juni 1990 • An-Marie Lambrechts • "Wie wat vindt heeft slecht gezocht"
Alleen, je was ze vergeten...Voortdurend en terzelfdertijd zie je ze wellustig door de knieën gaan en met beslistheid zich herstellen, of was het andersom ? In deze danspatronen voegen de danseressen zich in en uit een...Achterkant waarvan ? Van een theater ? Of gewoon achterkant, uitkant, smalle marge waar niemand kijkt en waar je even iets kan tonen dat je nog nooit zelf zag

Nr. 30, Juni 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De ondraaglijke lichtheid van verlangen
Het politieke is weliswaar nooit weg geweest uit de kunst, - het bleef in sommige produkties zelfs direkt en nadrukkelijk aanwezig : denken we maar aan de 'Ajax' van Peter Sellars, aan de 'Sihanouk...Zich verwijderen van de psychologie, op weg gaan naar de essentie, in de richting van dat begrip van 'innerlijk verhaal', waarover Sacks spreekt, kan aanleiding geven tot een nieuwe benadering van het...Je me suis simplement dit que la danse pouvait avoir de nouvelles règles" Misschien is het dit wel wat we vandaag moeten doen : bewust een verwarrende woordenschat hanteren, een discussie

Nr. 30, Juni 1990 • Klaas Tindemans, Fred Six, Wim Vermeylen, Erwin... • KRONIEK
wil nog een citaat ? Deze keer van man tot vrouw : "Weet je, Emily, ik kan steeds onmiddellijk herkennen dat ik van je hou...Doordat je als toeschouwer van zo dicht 'binnenkijkt', ben je je veel sterker dan bij andere theatervoorstellingen bewust van het voyeurisme...En als je dan toneelteorieën gaat lezen die sinds de renaissance geschreven zijn, herken je dat allemaal

Nr. 30, Juni 1990 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Je kon nog nauwelijks een theater in komen of men had wel weer een roman of een novelle voor de scène 'bewerkt', meestal met schadelijke gevolgen voor beide (en de ziekte blijkt nog lang niet...het al niet had geweten, had het theater van de jaren '80, die naam enigszins waard, me kunnen leren dat je tegelijk van kunst kan houden én van voetbal én van kaartspelen...En dat het altijd goed zit als je de motieven, de technieken en de middelen maar niet (te veel) door mekaar haalt

Nr. 30, Juni 1990 • Johan Callens • O'Neill Het leven als tussenspel
was het in wezen niet meer dan een karikatuur van een typische, Strindbergse liefde-haat verhouding tussen gehuwden : twee personages die meer weg hebben van Nietzsches Uebermen-schen dan van doordeweekse...Le-ven ! Begrijp je ? Leven is een even lange leugen met een zachte g in het midden ! "). Dit leven is volgens O'Neill slechts een bittere farce waarin de mens moedwillig van hogerhand gemanipuleerd...Een horizontale boomstam en een stuk zeil vervolledigen nu het beeld en impliceren dat het venijnig psychologisch spel van de personages veel weg heeft van evenwichtsoefeningen op de balk

Nr. 30, Juni 1990 • Elvis Peeters • Het Uur van de Aap
Je moet haar eerst kapotslaan en zien welke stukken ervan je kan gebruiken om haar toch nog zo volledig mogelijk in je leven op te nemen...Je kan de schoonheid niet ruiken, je kan ze niet voelen, je kan ze niet smaken...Weet je waarnaar ik het meest nieuwsgierig was, toen ik je voor 't eerst zag ? Naar je stem

Nr. 30, Juni 1990 • Erwin Jans • Het Achterland van het theater
De voorstelling formuleert een eerste aarzelend antwoord op vragen als : hoe hou je als theatermaker de scène open voor het heden ? Hoe laat je het "daarbuiten" van de wereld inslaan in het...hierbinnen" van scène ? Hoe betrek je als acteur een dergelijke ontwikkeling in je acteren ? Hoe kan de scène in het aangezicht van een plots totaal veranderd wereldbeeld nog actualiteit, i.c...voorbij, niet ? Niet om op een vraag een antwoord te krijgen, zijn we immers op weg gegaan, maar om in de stilte van vroegere orakelplaatsen uit te zoeken wat vragen betekent

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Als je dat accepteert, zou je kunnen zeggen dat binnen die aangezette code over het algemeen niet slecht gepresteerd wordt door de zangers...Marjoieine de Vos : "Doe niet wat je denkt dat ik wil dat je doet", in : NRC Handelsblad, 10 augustus 1990...Ik kan toch alleen maar aan de mensen zeggen dat theater plezierig is, dat je je niet een hele avond hoeft te vervelen met een duur programmaboekje en een jeton van de vestiaire in je handtas

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
Ik zou het liefste weg zijn voordat jullie weer gezamenlijk die golf van ongeluk herhalen, de trots Wat bedoelt ze ? de lust Je weet best wat ze bedoelt, de stervende Het komt ervan de...de stervende Als je echt van iemand houdt, ga je er nooit bij weg namelijk, de lust Ik kleed me even om...Waarom sta je nou te giechelen ? Als een meisje met twee zwarte strikjes in. Wat valt er te lachen ? pauze Heb je al antwoord gehad ? de schrijver Waarop ? de stervende Op je

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
hebben 250 mensen in vaste dienst, dat vreet onmiddellijk 300 miljoen aan vaste wedden weg...Je kan max...Als je ziet hoe klein de kans is dat een nieuwe creatie ook werkelijk slaagt, is een dergelijke houding niet eens verwonderlijk

Nr. 31, September 1990 • Gunther Sergooris • HET SPOOK VAN DE OPERA
het wegvallen van een gemeenschappelijke code geen fundamentele moeilijkheid om vandaag een opera te schrijven ? "Het is niet eenvoudig om je weg te vinden in de grote waaier van muziekstijlen...Je hebt de illusie dat het een instrument is dat je heel goed kent, alleen, als een zanger een frase vertolkt, verschilt het resultaat sterk van hetgeen je beoogde...Wat je voor die zo vertouwde stem bedenkt, blijkt in de realiteit voortdurend aan je controle te ontsnappen

Nr. 31, September 1990 • Mark Deputter • EEN LEGE PLEK OM TE BLIJVEN
Dat besef maakte op zijn beurt de weg vrij voor de heropleving van de dans...Je kan de zin en onzin van werkplaatsen niet afmeten aan de mate waarin ze beantwoorden aan een a priori of aan de mate van trouw aan een 'historische' functie...Als dus een werkplaats of een theater zijn prioriteiten verlegt, dan is dat op zich geen enkele reden om te roepen "weg ermee

Nr. 32, December 1990 • Inhoudstafel
28 Eenvouds verlichte waters Hoe sterf je vandaag in theater...Perceval laat dit al te slappe vlees weg, en tast naar de essentie

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Je hebt in een interview gezegd dat deze produktie over je toekomst gaat en niet over je verleden...Kunnen jullie realiseren wat jullie willen realiseren ? ST : "Je hebt geen kans, maar je moet ze gebruiken...PH : "Moest je nu voor een krant uit Tel Aviv schrijven en je zou me diezelfde vraag stellen over het einde, dan zou ik je antwoorden dat dat einde een golemverhaal is. Een golem is een geest die je

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
Je gaat als acteur heel diep in de tekst door en daardoor wordt je standpunt heel helder en kan je de tekst zeggen alsof je hem altijd zo gezegd hebt...Want voor elk idee heb je misschien wel twintigduizend vormen : je kunt dat zo doen en zo en zo... En daarover kun je spreken... En als je dan beslist, heb je ook de andere mogelijkheden doorgemaakt...Maar op de duur leer je Lauwers kennen en weet je wat hij vals vindt en begin je met hem mee te denken

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
dergelijke gedachtengang mondt uit in een karikatuur van een kafkaësk verhaal, waarbij je de ogen alleen naar pakweg het Leuvense stadhuis mag opslaan als je ervoor betaalt, en waarbij de student die een kamer...De weg naar binnen...begeven ons hier op weg naar een wereld met onzekere, onzichtbare paden; het is niet duidelijk hoe je erin geraakt, het is niet duidelijk hoe je eruit geraakt

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
De gemaakte aankondiging doet je onvermijdelijk een samenhangend verhaal verwachten dat je stapsgewijs, over een periode van 20 jaar, van het ene punt naar het andere zal leiden : van de nerveuze...Je neemt alle lucht weg...Voor hem is "het voelen van de lucht tussen je vingers en in je oksel" essentieel; het is belangrijk een poosje niet te denken, niet te begrijpen, en zich open te stellen voor datgene wat je van de

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
MASSAMOORDENAAR Ken je dat gevoel, dat je je, na ieder woord dat je zegt, nog eenzamer voelt ? Laatst het woord zakaanzetstaaltje, dat is iets draagbaars om messen mee te slijpen...WEDUWE Gooi je jouw hersens in een emmer biotex blijft er niets over, niet eens een wurmpje alleen een emmer stinkend water en nog zou je je erin verdrinken, zei zij...van hun ogen je niet zou aanstaan en aan wintertenen en D -je drinkt te veel en daarom dreigt je vriendin voortdurend je te verlaten

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Als je buitenkomt, weet je niet wat het geheel was dat je gezien hebt...Alleszins stop je even met nadenken wat dit nu allemaal betekent en probeer je gewoon te kijken naar wat er allemaal is. Een beetje zoals je als kind door één tekening in een stripverhaal eindeloos...De meeste vallen erg snel terug op de manier van spelen die haaks staat op het uitgangspunt : het repeteren wordt gespeeld, en wanneer je als toeschouwer dat merkt, valt iedere spanning weg

Nr. 33, Maart 1991 • Marijn van der Jagt • Let's dance : dit is Belgisch
Bij de anderen zie je dat ze weg zouden willen, de ruimte in, springen, bewegen ! Bij hen is het stilstaan een beperking, bij de Fabre- danseressen heeft het de volheid van een beweging...Lichamelijk gewicht, doordat je zag hoe de lichamen in de herhaling steeds verder werden aangetast : je zag zweetdruppels, trillende spieren, verlies aan precisie, en uiteindelijk de onmogelijkheid om...Angst voor de wraak van de torretjes die je dagelijks vertrapt, de wraak van de muggen die je 's avonds op het behang plet, angst voor leven in de categorie 'dood'. Gedachten die je snel van je af