Archief Etcetera

546 document(en) met "mens" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 37, April 1992 • ERwin Jans • Arne Sierens Gent en de wereld
Armoede is een metafoor voor het lot van de arme, naakte mens in een schrikwekkende wereld...De enige boodschap van de mens is zijn condition humaine; op het theater spreekt hij erover, vertelt hij erover of zwijgt erover', zegt Sierens over de naam die hij aan zijn gezelschap gaf...Het is de 'naakte' mens in de twintigste eeuw die Sierens in al zijn stukken portretteert, tegelijk universeel en historisch en sociaal gedetermineerd

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Bruno Koninckx • Frank Vercruyssen
Dat trekt mij ook bij Bernhard aan: dat lijkt een slechtgezind mens, maar als je een interview met hem ziet, dan blijkt hij integendeel zeer opgewekt...Je zoekt niet meer naar uitbreiding, maar integendeel naar verenging zodat dat je uiteindelijk uitkomt bij de mens als sociaal dier dat iets herkent in het allerindividueelste standpunt van iemand

Nr. 38, Mei 1992 • An-Marie Lambrechts, Erwin Jans • Ignace Cornelissen
Cornelissen: Het belangrijkste dat ik met Koning Oedipus ontdekt heb, is een manier van acteren die ik het liefst omschrijf als een transparant acteren, waarbij je voortdurend de mens in kwestie ziet

Nr. 38, Mei 1992 • Klaas Tindemans • Drie keer Goethes Tasso
Maar daaronder zat een diepe bitterheid, een individuele wonde van de mens Jan Decorte, die sindsdien enkel maar pijnlijker, meer irritante vormen heeft aangenomen...Beiden vinden elkaar hoogstens in een zekere idee over de Duitse natie, maar als mens naderen ze elkaar niet

Nr. 38, Mei 1992 • Geert Sels • Theater Teater
Ze draaien om wat Büchner in één lijn samenvatte als: 'De mens is een afgrond

Nr. 38, Mei 1992 • Désirée Ortega Cerpa • Een theater van twee werelden
verwijdert van wat de noden van de mens zijn en dat - zonder de kwaliteit en in een aantal gevallen het belang ervan te ontkennen - eerder oppervlakkig is. In Latijns Amerika is er daarentegen volgens mij een

Nr. 39, December 1992 • Jean Pierre Rondas • De criticus als dilletant
Velen in het circuit hebben er geen idee van hoezeer het moderne, vormen-problematiserende theater, met zijn begeleidende kwadraterende kritiek, ook de lezende mens en de potentiële theaterbezoeker...de drie gevallen heeft dit zien zijn te maken met de nachtzijde van de mens en met de erupties van die nachtzijde in vernietigende daden, maar dan zonder grote geste en zonder veel emotie...Misschien is kunst vandaag wel één van de mogelijke vormen waarin de mens fundamenteel onderzoek over de of zijn wereld kan verrichten

Nr. 39, December 1992 • Johan De Boose • Het eerste cijfer
vormen, bij Klimenko in schimmige, onthechte menselijke gedaanten). Ten slotte beantwoordt Klimenko's attitude aan Malevitsj' filosofie over de mogelijke kijkrichtingen van de moderne mens

Nr. 39, December 1992 • ERwin Jans • "Ben ik dan uit de tijd gevallen?"
Net zoals Wachten op Godot kan de situatie van Ben en Gust geïnterpreteerd worden als een existentiële metafoor: de mens opgesloten in zijn hoek van het universum (zoals Ben en Gust in de kleine kamer...Pinter toont expliciet hoe een mens een ander mens kan verminken, lichamelijk, psychisch en emotioneel

Nr. 39, December 1992 • Pieter T'Jonck • Anne Teresa De Keersmaeker
De mens voelt zich zo superieur... Het zou heel drastische stappen vereisen om dat proces terug te schroeven, maar eigenlijk kan ook dat niet meer

Nr. 39, December 1992 • Gunther Sergooris • Freudiaanse huwelijksanalyse
Hij boet aan menselijkheid in om Turandot tot mens te maken

Nr. 39, December 1992 • Johan Thielemans • Een verstikkende mantel van Cultuur
Verlaat zij de beperkte mens die haar man is? Neen, zij kiest voor de echtgenoot...Deze krijgt als smartegeld vanwege Jupiter de toezegging dat de zoon die geboren zal worden Herakles, de god-mens, zal zijn

Nr. 40, Februari 1993 • Béa Migom • Kristel de Weerdt
Ik ben wel tien jaar ouder en een mens evolueert

Nr. 40, Februari 1993 • Bart Philipsen • Als een open scheermes door de wereld
Ze fungeert echter minder als realistisch, in casu psychopathologisch gegeven, dan wel als metaforische modus van kritiek op het vermolmde en werkelijkheidsvreemde idealistische mens- en wereldbeeld...De automaten-mens, die zich inbeeldt een moreel subject te zijn, de wrede mechaniek achter de komedie van de Geschiedenis en haar vermeende zinvolheid: het zijn terugkerende motieven in Büdiners werk

Nr. 40, Februari 1993 • Erwin Jans • 'Elk mens kan slechts één keer zijn...

Nr. 41, April 1993 • (advertentie)
En als je als lezer merkt dat zo'n kunstenaar een levend mens is, gaat ook z'n werk meer leven

Nr. 41, April 1993 • Benoît Vreux • Verandering en continuïteit
kan de kunstenaar zichzelf slechts zien als een vreemdeling die geroepen is om in een gehomogeniseerde wereld te wijzen op het moment van het anders-zijn en op het feit dat de mens niet tot een...De mens is niet méér dan de dagdagelijkse mens: laat de acteur het ongedifferentieerde benaderen, laat hij de dingen worden, laten de dingen hem worden

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Maar dat die droom niet te realiseren is, komt dat doordat de door ons ingerichte maatschappij ons teveel beperkingen oplegt of zitten die beperkingen in het wezen van de mens

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Antonis: Dat stoort me niet echt, want als je dat goed doet, ben je ook met de mens bezig

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
God is niet de grens van de mens', schrijft hij, 'maar de grens van de mens is goddelijk...Het offer maakte het voor de mens en voor de Westerse cultuur als geheel mogelijk om zich in dat grensgebied te begeven...Die ontmoeting met het vreemde en met andere culturen heeft niet langer het karakter van wat voor Bataille de eerste gedaante van het offer is, namelijk de uitdrukking van de verhouding van de mens