Archief Etcetera

594 document(en) met "ZEGT IK HET" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 31, September 1990 • Sigrid Bousset, Hildegard De Vuyst, Dirk Verstockt,... • K R ON I E K
Waarom ga ik überhaupt een religieus gebeuren meemaken, of tenminste, er naar kijken ? En dan zit ik beduusd terug te komen en wordt het 'meemaken' doorbroken door het rationaliserende commentaar van...Want wie is er aan het woord in deze voorstelling ? Wie is de ik, de hij, de zij, de jij die in de tekst spreken ? Het is niet langer een personage dat spreekt, het is de taal die spreekt, maar wat...Ik heb de organisatoren tijdig telefonisch verwittigd dat ik verhinderd was, en heb nog voorgesteld een vrouwelijke collega in mijn plaats naar het festival (en het bewuste colloquium) af te vaardigen

Nr. 31, September 1990 • Heleen Verburg • Heleen Verburg
de oudste Daar moet ik even over nadenken, de lust Ik moet het nu weten, de oudste Ik... Weet je, ik vind altijd al dat je een beetje te grote borsten hebt...WAT HET IS ALS BIJ DE EERSTE ALLES AL OP BARSTEN STAAT MAG IK ZEGGEN WAT HET IS ALS HET NIET STOPT ? ALS ER NA DE DERDE NOG EEN VIERDE KOMT...Kunnen jullie niet om het hoekje gaan zitten ? de trots Wat zegt hij ? de stervende En jij dan ? de oudste Ik blijf hier

Nr. 31, September 1990 • Johan Thielemans • HET SPOOK VAN DE OPERA
Toen ik in 1977 terugkeerde was de confrontatie met het theater in België nogal hard...De Parsifal-op voering heb ik gekocht bij het Londense Covent Garden...Ik zal nog wel spaarzaam opdrachten geven, maar ik wil zeer zeker het operarepertoire van na de tweede wereldoorlog exploreren

Nr. 31, September 1990 • Stephan Moens • Het spook van de opera
er ook een structurele reden ? Is het misschien juist omwille van jullie produktievoorwaarden dat dergelijke stukken niet doorbreken ? "Ik weet het niet...Het beste voorbeeld is John Dur, die bij ons heeft gedebuteerd en nu in de Munt al kleine solo-rollen krijgt, veel concerten doet en zelf zegt dat het allemaal begonnen is met Transparant...Waar vind je dat het met Kameropera Transparant naartoe moet ? " Ik geloof dat we moeten evolueren naar een gezelschap met een kleine vaste kern, ook voor het orkest, die je aanpast naargelang

Nr. 31, September 1990 • Frank Peeters • Van werkplaatsen en kunstencentra
Het probleem, aldus Van Rompay, is dat het decreet de noden van de diverse centra vertaalt naar werkingsmodellen van het midden van de jaren '80 en die dan vastlegt voor het volgende decennium...Het grote probleem met Vooruit, zegt Temmerman, is het onduidelijke profiel...Opdat de sponsors de onafhankelijkheid van het beleid niet zouden bedreigen, mag hun inbreng een bepaald percentage niet overschrijden, zegt Ley-sen

Nr. 32, December 1990 • Rud Vanden Nest • Un malheureux vêtu de noir
Frans en het Nederlands niet direct hoorbaar verklankt, maar dat wel zo genuanceerd is georchestreerd dat het de dramatiek van het gegeven (soms wat te nadrukkelijk) schraagt, de stemmingen van de...Niet dat het stoort, wel integendeel (bij Deflo jaagt dat soort dingen mij de kroonluchter in). Binnen het concept werkt het meer dan uitstekend, al kan je je afvragen of een minder pleonastische...Het beeld is mooi, rondt het werk af, sluit keurig aan bij het oog-en-oor scènedoek waarmee de voorstelling is begonnen en zegt wat het zeggen moet

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Dirk Verstockt • Love Theater
Toen we, een tijd geleden, repeteerden terwijl het stuk nog niet klaar was en ik hem toonde wat ik bedoelde met mijn grootmoeder te zijn, zie hij : "Dat is het...PH : "Ik weet niet of ik dat laat zien, maar ik werk bijna mijn hele leven in het theater, breng mijn leven met theater door...Over het laatste deel van het stuk: wat is de betekenis van de grappen ? De man in het wit, is het een soort van bevrijding ? ST : "Ik denk dat het een goed idee is om dat laatste zoveel al

Nr. 32, December 1990 • Dirk Lauwaert • Theaterfotografie
Ik hou van de dissonant tussen beide benen (één voet in, één buiten het kader). Ik hou van de moeilijk leesbare torsies van voet, enkel, kuit, knie, dij, heup, geslacht, dij, knie, scheen (en weg...Terwijl het acteren onder het teken van het 'alsof staat, affirmeert men in de dans...Wat ? Niet wie men is (het sociale), maar dat men is (het vitale). En is dat ook niet het fundamentele bereik van de fotografie

Nr. 32, December 1990 • Erwin Jans, Luk Van den Dries, Dirk... • Theater als een nauw pad
De acteurs vragen soms : ik kan dat zo doen, maar ik kan het ook zo doen, ik kan dat zo zeggen of zo... En dan denk ik : daar heb je als acteur toch alle vrijheid in. En langs de andere kant wil ik...Dat vind ik voor mezelf het boeiende aan free-lancen : dat er iemand komt die zegt wat Perceval doet is flauwekul, en dat er morgen iemand komt en zegt wat Lauwers doet is flauwekul...Terwijl Johan begint te analyseren : als het dit betekent moet ik het zo zeggen, als het dat betekent dan moet ik hier een pauze laten of even ademen...Mil zegt het gewoon

Nr. 32, December 1990 • Marianne Van Kerkhoven • De kringen naar binnen
Ik wil hier echter niet verder ingaan op de relatie tussen het werk en de 'uitwendige', zichtbare organisatie-struktuur waarin het verloopt; mijn taak was het eerder om de weg te volgen die naar...overgang van de binnenwereld naar de buitenwereld ontstaat in een creatie, denk ik, het nadenken over vorm : hoe, op welke manier datgene naar buiten brengen wat innerlijk zo sterke sporen naliet dat het...Ik wil er hier nog twee even aanraken; het ene heeft betrekking op 'orde en herhaling'; het andere op 'tijd en vooruitgang'. In elke vorm van creatieve arbeid, van welke aard dan ook

Nr. 32, December 1990 • Dirk Verstockt, Alexander Baervoets, Sigrid Bousset, Johan... • K R O N I E K
ondanks het feit dat deze tweede voorstelling in het Noors ging en ik er dus geen lap van begreep (zelfs het programmablad deed geen enkele poging iets meer te vertellen, een sleutel aan te reiken). Er weekte...Ik zou het nog over Maatschappij Discordia moeten hebben, die binnen het theaterluik het pièce de resistance vormden met De Bronnen, een drieluik bestaande uit Ubu Roi (Jar-ry), Les Bonnes (Genet) en...het geval van Casanova, de laatste produktie van het Antwerpse gezelschap De Tijd, vrees ik het ergste : het pijnpunt ontbreekt

Nr. 32, December 1990 • Gerardjan Rijnders • Rijnders, Gerardjan
Zit ik met een vriend aan tafel, komt er zo'n joviaal type langs, je kent dat wel: hallodelo enzo, zegt die vriend : weetje wat het met jou is ? A - eigenlijk heb je altijd al het liefst een...MOEDER Komplex ? JULIA Ik weet het niet, ik vind het... Nou ja, het begin... VRIENDIN Het eerste hoofdstuk, ja, dat... JULIA Maar daarna wordt het een beetje...JULIA Wie wij ? Wie jullie ? Wie is hier behang ? VRIENDIN Hij zegt altijd : ik hield echt van haar, maar op het laatst had ik het gevoel dat ik met een kruimeldief

Nr. 33, Maart 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Johan Thielemans, Erwin... • KRONIEK
Ik verbaasde me over wat er te zien was op het toneel en ik vroeg me af hoe het in elkaar was gezet...zijn broekzak haalt, doet Marie het maar zelf : "steek, steek, steek," zegt ze, en ze valt voor dood...Dat men hiermee grandioos onrecht deed aan de impact van dit imponerende werk van Jan Fabre met het Frankfurt Ballett op het Duitse publiek én op het gezelschap (en niet te vergeten aan het medium

Nr. 33, Maart 1991 • Claire Diez • José Besprosvany : Crimes et Délits
Uit de klassieke danslessen hield ik het gevoel over dat de leraars me niet alles hadden geleerd wat mij aantrok : structuur, compositie, coherentie, de wiskundige regels...Ik denk dat ik een traditionalist ben, zelfs al probeer ik hedendaags werk te leveren," zegt hij...Ik ben het helemaal niet eens met Boulez wanneer hij zegt dat een maatschappij die op haar geschiedenis is gebaseerd, decadent is..." In Von Heute Auf Morgen onderzoekt Besprosvany hoe hij zijn

Nr. 33, Maart 1991 • La Cifra
Als ik de zee zie, zie ik het zand...Ik herinner me het geluid van het ijzeren voorhek...Ik herinner me het lint dat in het water viel

Nr. 33, Maart 1991 • Johan De Boose • Tadeusz Kantor
Voordat de herinnering en het beeld van deze scène verdwijnen, voordat de arme Pierrot voor altijd verwijderd wordt, wil ik, op de grondigste en eenvoudigste manier, mijn benadering van het theater...Het waren bijna titels van lange hoofdstukken, waarin ik de gevaren trotseerde op deze weg, die voortdurend leidt naar het ONBEKENDE en het ONMOGELIJKE...Na talrijke etappes en conflicten zie ik vandaag duidelijk welke weg ik heb afgelegd en begrijp ik waarom ik zo hardnekkig het officiële en institutionele statuut geweigerd heb

Nr. 33, Maart 1991 • Rud Vanden Nest • The tempest revisited
Kan alleen een in het vak vergrijsd kunstenaar een gedachte eenvoudig en helder concipiëren ? Brook zegt zelf dat The Tempest hem bij vroegere ensceneringen is ontglipt...Autheniticiteit Jaren geleden bezorgde een met de mantel der liefdadigheid te bedekken opvoering van The Tempest mij het kleffe gevoel dat ik er een deel van mijn leven aan had verspild en dat...Hij richt zich tot het publiek : zien jullie nu ook maar af van de magie die in dit theater haar werk deed, dan kan ik, die jullie dienaar ben geweest, gaan waar de wind mij heenvoert

Nr. 33, Maart 1991 • Waldemar Kamer • Peter Brook
Ik ben dan ook even onhandig geweest als alle anderen, want ik heb geprobeerd iets een naam te geven door het "het onzichtbare" te noemen...En dan heb ik het over iets dat uit ervaring kan worden nagegaan of begrepen en dat, wanneer het zich voordoet in een schouwburg, door het publiek - middels stilte of applaus -zonder meer wordt...Nu heb ik zin om het stuk - dat voor mij het moeilijkste is van alle stukken van Shakespeare - opnieuw te doen, omdat ik nooit in de buurt van een oplossing ben gekomen

Nr. 33, Maart 1991 • Alexander Baervoets • Michèle-Anne De Mey : Van Fancy Fairs...
het buitenland hoor ik wel eens zeggen dat er een Belgische dans aan het ontluiken is, maar we staan nu toch al op de internationale podia sinds een jaar of zeven...Wat ik voor het publiek verlang, is dat het zich vooral niet verveelt...Het is toch eigenaardig dat die mensen op de scène bewegingen uitvoeren - en praten, want hetzelfde geldt voor het toneel - tegenover een publiek... Voorts hoop ik ook een emotie over te

Nr. 34, Juni 1991 • Gunther Sergooris, Maarten Van Steenbergen, Geert Sels,... • KRONIEK
Ook het einde van het stuk heb ik in die context geïnterpreteerd...En toch heb ik het altijd wat lastig gehad met het grote werk van Ivo Van Hove...Waar moet ik dan de reden zoe- ken voor het feit dat Van Hove mij nooit het gevoel kan geven dat mijn universum - dankzij het theater - weer korte tijd perfect in mekaar zit ? Noem het de kick van een