Archief Etcetera

390 document(en) met "Vrouw Wie" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 46, Januari 1994 • Johan Thielemans • Op zoek naar Patrice Chéreau
De vraag is op elk ogenblik wie domineert wie, en de dramatische spanning ontstaat wanneer de relaties in hun tegendeel dreigen om te slaan...Het kind is aanwezig bij alle confrontaties tussen man en vrouw...Maar wie Chéreau heeft zien repeteren, weet dat hij naast zijn acteurs staat, om te kijken naar elke emotie en reactie die op hun gezicht te lezen zijn

Nr. 46, Januari 1994 • Mieke Kolk • Het universum van Karst Woudstra
Veel belangrijker is de vraag of en met wie het kind zich überhaupt identificeren kan in een liefdevolle relatie met een volwassene...Androgynie, dat utopische mengsel van man/vrouw, is een term die niet op zijn seksuele ambiguïteit past, die alle mogelijke vormen van relaties in principe open houdt mits ze vrij en onbaatzuchtig op...Het geeft de voorstelling een buitengewoon ambigue lading die de eenvoudige binaire oppositie man-vrouw volstrekt ontkracht in een onontwarbare kluwen van seksuele posities

Nr. 46, Januari 1994 • Herman Asselberghs • Dar A Luz' Tight Right White
Wie nog van niets weet, schaft zich beter een tv-toestel aan: Amerika is meer in de ban van feit en fictie in deze moordzaak dan van de inhoud van Clintons falende hervormingsbeleid...Inderdaad zonder zelfverloochening, want bij een handgemeen met z'n ex-vrouw zo'n acht maanden geleden wordt hij betrapt op het roepen van pó-lice in plaats van het blanke, beschaafde políce...Wie acteur Ron Vawters recente dood aan boord van een vliegtuig ergens boven de Atlantische oceaan poëtisch vindt, mag nodig eens wakker (geschud) worden

Nr. 46, Januari 1994 • Janine Brogt • Hèt theater bestaat niet meer en dè...
Het proces tegen Lorena Bobbitt, de lotgevallen van Michael Jackson, hét verdriet van Fabiola, het misbruik van Jolanda - ze zijn alleen aan te zien voor wie zich grondig heeft ontdaan van het besef...verschuivende centrum van de wereld is: dé crisis, dé ramp, wie de helden zijn en wie de boeven en dat zullen we dan 'global culture' noemen...Door angst, meeleven en meelijden met het lot van toneelfiguren wie niets menselijks vreemd is en die dat vreselijk voor hun kiezen krijgen, een bepaalde opluchting voelen, een besef dat je niet

Nr. 46, Januari 1994 • Wim Van Gansbeke • Portret van de recensent als provocateur
verpakt als blinde vinken en trek ze naar 't hiernamaals op: wie dorstig is moet drinken...Ik spreek tot u, gij arm gespuis, vertrapten en misdeelden, gespijkerd aan het hongerkruis door wie de winst verdeelden: plet de bloedzuiger tot hij scheurt, vil hem zonder verpinken en zuig zijn...graf te klinken en schenk dan nog eens in voor mij: wie dorstig is moet drinken

Nr. 47, December 1994 • Freddy Decreus • Hugo Claus en de mythe van de...
overschrijdt, 'un médiateur entre le visible et l'invisible' (Le théâtre et son double, Paris, 1964, p. 121). Het is de kunstenaars misschien te veel eer aandoen, maar van wie moet je in dit soort maatschappij nog...Wat hier ter discussie stond was het gebruik van het cultuurhistorische materiaal zelf: wie zijn wij die dergelijk materiaal gemaakt hebben en dit nodig hebben, wie zijn wij die op geregelde tijden...Zijn toneelwerk wemelt van figuren die van de rare aantrekkingskracht van de moeder-godin-vrouw-zuster niet afraken, die de rol van vader-heerser-kuddeleider niet realiseren, eeuwig gefrustreerd

Nr. 47, December 1994 • Luk Van den Dries • Quartett door het Berliner Ensemble
beter nog: Kwartet is de lust van de pokerspelers: winnaar is wie het best bluft...ook de vrouw van Gustav Gründgens, net tijdens diens meest controversiële periode als intendant van het Staatstheater Berlin in het fascistische Duitsland (1934-1944). Haar rol als Merteuil is ook...Dat is ook hier af en toe het geval, vooral in de scène met de blauw geverfde dubbelganger van Valmont: een beeld als een raadsel (het blauw van de aristoctratie, de droom, of de vrouw in de strop, de

Nr. 48, Februari 1995 • Kurt Vanhoutte • Frank Castorf in de Volksbühne
Wie verwachtingsvol de foyer betrad, werd vaak door verwarrende progammawijzigingen ontgoocheld...Spektakel verzekerd, althans voor wie toevallig van dit éénmalige gebeuren op de hoogte was...dit stuk staat een ietwat bizarre vrouw, Ellida, verscheurd tussen een burgerlijk leven aan de zijde van haar echtgenoot en een avontuurlijk leven belichaamd door de herinnering aan een vroegere

Nr. 48, Februari 1995 • Wouter Van Looy, Véronique Rubens • Muziek in het jeugdtheater
De variaties hebben in de voorstelling dezelfde functie die ze volgens de anekdote oorspronkelijk hadden voor Graaf Herman Keyserlinck, voor wie Bach de variaties schreef: rust brengen...Je voelt als toeschouwer niet echt met wie je te maken hebt...De flauwe acteerstijl van Rolande Van der Paal als vrouw van de dictator en van Joris Bosman als 'de tenor' komt haast regelrecht uit een soap met een dito amoureus verhaaltje

Nr. 48, Februari 1995 • Freddy Decreus • Franz Marijnen regisseert Oedipus/In Kolonos
Iocaste, het prijsstuk van een voortaan mannelijke verbeelding, een beeld dat driften en verlangens zal gaan bepalen, de vrouw als hoer in de vitrine, de vrouw als eeuwige en overal aanwezige moeder...Marijnen schrapt wel het grote koorlied van de leeuwin, een Clausiaanse toevoeging waarin de vrouw gelijkgesteld wordt met een sfinks-leeuwin, maar pleit, even hard als Claus, voor het ernstig nemen...Geen gemoraliseer, geen boodschapperigheid, wel de durf en de drieste moed om vandaag de dag opnieuw te vragen wie of wat de mens is, de traditionele antwoorden voorbij

Nr. 48, Februari 1995 • Tuur Devens • Twee boeken over beeldend theater in Nederland
hebben, en bij wie de Nederlanders Hinderik de Groot, Peter Zegveld, Rieks Swarte, de Dogtroep en Trajekt zich op de een of andere manier kunnen vervoegen...Op een hoop liggen ze er, een bergje naakte lijven, een vrouw komt op, kijkt angstig rond, zet een gezicht op als de bekende Schreeuw van Edward Munch...Wie het beeldend theater wat bekijkt, wie regelmatig het poppenfestival in Neerpelt volgde, weet dat er wel meer (internationale) produkties van dat niveau, en vaak ook sterker, gemaakt worden

Nr. 48, Februari 1995 • Johan Thielemans • Peter Sellars blijft verbazen
Wie de laatste jaren met Sellars sprak, kreeg vaak te horen dat hij eraan twijfelde of opera wel het meest geschikte medium voor hem was...Het bij uitstek ongelukkige koppel van de voorstelling is wel dat van Jessica en Lorenzo, en de vrouw, zo onderstreept Sellars, is de dominerende persoonlijkheid omdat ze de touwtjes van de geldbeurs...Wie dicht bij het toneel zit, zal rechtstreeks van het acteren genieten, wie ver af op de laatste rijen zit, zal veel meer de televisieschermen in het oog houden

Nr. 49, April 1995 • Johan Reyniers • Nomaden over de grens van de taal
Kamermuziek Wijlen Georges Adé noemde Kopnaad in Wie schrijft die blijft (29-3-92) een 'tekst voor kamermuziek'. De fontanel ziet hij als een motief voor de gespletenheid die de mens kenmerkt...Wie heeft steeds een commentaartje klaar, wie gooit de mooiste ideetjes op...Kopnaad laat Hertmans Woyzeck (ook al iemand die het deksel van de beerput heeft gelicht en meer heeft gezien dan hij voor mogelijk hield) met zijn vermoorde vrouw Marie in een reusachtige kloof

Nr. 49, April 1995 • Alex Mallems • Te kijk en te koop
over het vrouw-zijn) wat het geheel nogal zwaar en cerebraal doet overkomen...Wie na vijftien jaar vallen en opstaan in de marge, steeds weer afhankelijk van de jaarlijkse (al dan niet toegekende) aalmoezen projectsubsidie, een dergelijke kwaliteitsproduktie neerzet verdient...Cecilia De Moor). In dit eerste ijsbergje zijn er specialisten aan het woord met nuttige gegevens voor wie werkt in de podiumkunsten

Nr. 49, April 1995 • Marleen Baeten • Een spiegelpaleis van verhalen
Sultan Sjahriaar werd bedrogen door zijn vrouw...Hij heeft haar vermoord en wreekt zich nu op dé vrouw door iedere nacht een maagd te bezitten en die de volgende dag ter dood te laten brengen...Wie deze verhalen volgens de principes van political correctness wil laten spelen door een multiculturele cast, heeft er een hele klus aan

Nr. 49, April 1995 • Peter De Jonge • Privé-domein
De tekst overkomt, overvalt Halasz alsof hij het object ervan is. Ongedurig ijsbeert hij af en aan achteraan de scène terwijl een vrouw in doktersjas de tekst leest als een klinisch rapport...Tijdens zijn verblijf wordt hij verliefd op een vrouw, daar aanwezig met hetzelfde oogmerk...Wie de strijd niet opgeeft en zijn toevlucht neemt tot het uitgedeelde tekstboekje, ervaart dat deze fragmenten samensmelten met herinneringen aan andere Beckett-teksten tot een nieuwe, imaginaire

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Reyniers • Tournée générale!
Het zou interessant zijn om na te gaan wie wat gezegd heeft en wanneer; zo zou een genuanceerd beeld kunnen ontstaan van wat er met de receptie van Claus' toneel (in de breedst mogelijke zin) precies...liefdesleed van de vrouw voor haar aangenomen zoon in beeld gebracht, de fatale afloop die de dood van Hippolytus vormt is bij voorbaat gegeven...Deze dubbelvoorstelling heb ik niet kunnen zien, maar wie goed naar de foto's kijkt merkt ook daar een uitgesproken stilering op

Nr. 50, Juni 1995 • Johan Thielemans • Troje, of er valt niets meer te...
Voor Terpstra is de Troje-stof het uitstekende materiaal om de rol van de vrouw te belichten, en te laten zien wat zowel de aspiraties als de mislukkingen zijn van een vrouw die van vrijheid droomt...Waarom om deze ene zwaar getroffen vrouw wenen, als je tot de bittere conclusie moet komen dat lijden de regel is. Als toeschouwer van dit schitterende stuk begrijp je achteraf niet waarom het...96 pagina's 400,- BF andere boeken van Bebuquin: Jan Decorte 'CEuvres', Bruno Mistiaen Onze Lieve Vrouw van Pijn, Peter De Graef 'Et voila...!'/Ombat, Arnon Grimberg Rattewit, Elvis

Nr. 51, Augustus 1995 • Peter Anthonissen • De realiteit opnieuw bekijken
Het aan Angels in America toegeschreven Broadway-karakter leek niet te rijmen met het beeld dat van Guy Cassiers leeft bij wie hem vooral associeert met Kaaitheater-produkties als Het Liegen...Nadien vertelt Carly Wijs het verhaal van een vrouw die eenzaam in een bootje meent rond te dobberen

Nr. 51, Augustus 1995 • Stefaan Quix, Kenneth Herdigein • Het mooiste en het vreselijkste theatermoment van...
Welkom op het Ministerie der Waanzin, afdeling verstempelen van ongewensten en dit dan nog onder het motto 'wie niet voor mij is, is tegen mij'. ('Den diene, En diene en den diene en den diene...') Na...Daarom zal ik dan ook direct tot de kern van de zaak overgaan: een man (André van Duin) en een vrouw (André Hazes), op hun erf gezeten vertellen, vertellen en vertellen nog iets meer...En wat te denken van de nieuwe lichting acteurs en actrices, van wie ik zeker 80% van hun produkties heb gezien