Archief Etcetera

309 document(en) met "Vader Dat" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 62, December 1997 • Peter Anthonissen • Turn out the stars
Bausch haar dansers voorlegde, een proces dat Hoghe neerschreef in het boekje Bandoneon - Für was kann Tango alles gut sein?. Een zelfde basisfilosofie is terug te vinden in zijn eigen werk...Bij elk stuk muziek in Chambre Séparée hoort een ritueel dat pas ophoudt als de laatste noot weerklonken heeft...Dictatoriaal', schreef Dominiek Van Besien in De Morgen: dat is sterk uitgedrukt, maar het lijkt me wel dat Hoghe in Chambre Séparée, ondanks zichzelf, in het centrum van de belangstelling komt te

Nr. 62, December 1997 • Gojim 5.1 • Doodgewoon en levensecht
Dat gelukkige toeval berust tegenwoordig doorgaans bij de trotse camcorder-bezitter die met dat betaalbaar en gebruiksvriendelijk apparaat onophoudelijk zijn hele bestaan, en dat van anderen, vastlegt...Dat ultieme beeld, de registratie van dat meest private moment dat de dood toch is, die finale obsceniteit heeft Di moeten ontzeggen aan haar miljarden fans die het nu verweesd en achtergelaten moeten...Brittannië dat boos is op Koningin Elisabeth die zoals gepland blijft vertoeven op Balmoral in Schotland dat binnenkort een referendum houdt over verregaande autonomie dat sommige Vlamingen weer doet dromen over

Nr. 63, Maart 1998 • Pieter T'Jonck • Als spreken tot niets leidt
De bewerking van Bart Cardoen is echter zo doorspekt met typische gebruiken (zoals de 'zantjes' met vrome gedichtjes) dat je wel moet veronderstellen dat van het oorspronkelijke stuk niet veel meer...Op de keper beschouwd is een van de vondsten van dit stuk trouwens dat het niet veel meer is dan een schema, een opeenvolging van gebeurtenissen zonder 'plot', afgezien van het feit dat de mensen die...Het hoeft weinig verwondering te wekken dat er dode momenten ontstaan in dit stuk: tegen de pauze denk je dat je het 'ding' wel begrepen hebt

Nr. 63, Maart 1998 • Koen Tachelet • Ten Oorlog
Sindsdien ben ik steeds meer gaan ontdekken dat het getal drie bij Shakespeare heel belangrijk is. Ik wist dat Ten Oorlog uit drie delen moest bestaan...De gemaakte keuzes hadden tot gevolg dat iedereen moest figureren voor zijn collega's, en dat is voor een acteur niet altijd even makkelijk...Ik weet alleen dat het gevecht met ons ego, dat we allemaal hebben moeten voeren, ertoe geleid heeft dat de voorstelling gespeeld wordt door een groep, die het eigen ego ten dienste weet te stellen

Nr. 63, Maart 1998 • Luk Van den Dries • Ten Oorlog
Henkske, de oudste zoon en erfgenaam van de nieuwe koning Hendrik IV (Vic De Wachter) beantwoordt langs geen kanten aan het beeld van de kroonpretendent dat zijn vader koestert...Een everzwijn to be, een weerwolfjong,/ Dat grommen moet, dat grauwen moet en bijten...En dat holle machtsdiscours van Hendrik IV is niet zo verschillend van de hypocrisie van het Europees Joegoslaviëtribunaal dat nu straffe juridische taal laat gelden en zich op 'mensenrechten' beroept

Nr. 63, Maart 1998 • Marleen Baeten • Van Blauw Vier tot Cantecleir
Dat maakt dat je haast vanzelf beeldender gaat werken dan wanneer je van een dramatekst vertrekt...Dat verhaal is uiterst eenvoudig, maar met een ellenlange tekst...Een haan die gelooft dat dat de zon niet opkomt als hij niet kraait, dat is toch een mooie metafoor voor geloof

Nr. 63, Maart 1998 • Barbara Baert • De kleuren van de geest
Interessant was dat deze problematiek niet dualistisch werd benaderd, waarbij het eenduidig zou heten dat het Europese westen Zuid-Amerikaanse reminiscenties heeft beïnvloed, gemuteerd, verstoten...Dat blijkt niet alleen uit het feit dat dit kleurenspektakel meestal opgenomen is in handschriften die de Morendans als onderwerp hebben, maar ook uit een pentekening van ca...Een tweede vrouw, deze keer oud en met een boorling in de armen, komt ten tonele en zegt aan de nar dat hij de vader is. De nar ontkent

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
Want zonder voyeurisme geen podiumkunst: Le Voyeur maakt de kijker voor een keer bewust van dat voyeurisme dat het overgrote deel der theater- of dansvoorstellingen het publiek poogt te laten vergeten...Antwerps gezin anno nu ruziet, vader poogt zijn onbestaande gezag alsnog voor een denkbeeldige spiegel te affirmeren, kinderen palaveren over abortus en overspel,...: een bijna-drama dat de omweg van...En als we dan toch plots, in een ogenblik dat ons op de bekende manier 'overvalt', met dat verlangen worden geconfronteerd, ontbreekt een taal, een vocabulaire, en vooral een stijl

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Wat Müller verweten werd, was het feit dat hij met anderen een droom had gekoesterd die in de realiteit ontspoord was, het feit dat de reëel existerende ddr naar Müllers eigen woorden 'ein Provisorium...een nachtelijke roes ontstond dan de tekst Herakles 2 of de hydra, waarin Herakles op zijn tocht tot de ontdekking komt dat het te doden monster dat hem in zijn wurggreep houdt, de aarde zelf is: de...Müller heeft er in interviews de nadruk op gelegd dat het hier niet over individuele ervaringen kan gaan, dat b.v

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Oog om oog, tand om tand: dat is het trieste maatschappijbeeld dat Shakespeare met zijn bloederige drama weergeeft en dat is ook het rechtsprincipe in het treurspel Medea, met opnieuw verraad dat met...Dionysus ligt mee aan de oorsprong van de Griekse tragedie en dat blijkt al uit de etymologie van het woord: 'tragedie' komt van het Griekse 'tragoidia' en dat is het resultaat van een samenstelling...De laatste zinnen van Wie... en medEia spreken wat dat betreft boekdelen, respectievelijk: 'Dat is kut / Dat is heel erg kut' en 'Fuck you'. Juist met medEia, de voorlopig laatste productie

Nr. 64, Juni 1998 • Rudi Laermans • 'Ver-stemde' herinneringen
Tot nader orde schijnt het mij geen puur toeval dat juist meerdere vernieuwende kunstenaars tijdens de afgelopen jaren teruggrepen naar 'het bijna-voorbije Vlaanderen' - naar een Vlaanderen dat...Niet dat een Stefaan Hertmans (in Naar Merelbeke) of een Arne Sierens dat Vlaanderen ophemelen, laat staan zouden wensen te restaureren...En dat zonder nostalgie, zonder de bekende reactionaire bijklank dat het toen-beter-was

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Eerst de taal, dan het beeld
de regie van Guy Cassiers is Pim Parel het enige personage dat door een acteur, Herman Gilis, vertolkt wordt...Heel de film lang, heel de toneelvoorstelling lang blijf je je ervan bewust dat de beelden die je ziet alleen maar de beelden van de maker zijn, dat ze geen enkele documentaire ambitie hebben...Het zijn de acteurs die mij onweerstaanbaar hebben binnengeleid in dat vreemde universum van bagatellen uit het alledaagse leven van één van de beroemdste componisten

Nr. 65, Januari 1998 • Bart Verschaffel • Foto's, teksten, (gesprekken)
Het is immers zo dat de mensen zich verbergen en wij ervan uitgaan dat iemand wezenlijk is wat hij of zij verbergt en - wellicht verkeerdelijk - denken dat wat iemand verbergt de waarheid is. En zo...De portfolio toont dat het leven achter de schermen precies is zoals u zich voorstelt en perfect lijkt op wat u elders backstage reeds gezien heeft, maar toont vooral dat het toneelspel van de...Ik meen dat Laermans in deze uitzonderlijke tekst doet wat de Needcompany zich normaal voorneemt om op het toneel te doen en in dit boek slechts ensceneert: te ver gaan, zo dat - op de scène, in een

Nr. 65, Januari 1998 • Pieter T'Jonck • Hoe moeilijk is het om de anarchie...
Iets wat je als het 'echte' zou kunnen omschrijven: wat de acteurs in bijvoorbeeld Moeder en kind op de scène deden, was zo treffend, herkenbaar, dat je je nauwelijks kon voorstellen dat ze niet...Het kan dus ook erg simpel zijn, die heikele problemen die nauwelijks opgelost raken (alsof iemand dat verder overigens ook echt zou willen...). Toch denk ik niet dat Platel of Sierens bewust...Je kan je voorstellen dat een grote maatschappelijke onzekerheid en een beschadigd zelfbeeld de jongen parten spelen, en dat wordt ook wel aangegeven, maar het blijft allemaal heel summier en te sterk

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
Het grootste euvel bestaat erin dat men over het hoofd zag dat élke verwoording, élke vertolking een zekere kunstmatigheid inhoudt...Ogenschijnlijk zijn ze niet voor de eeuwigheid of voor de openbaarheid geschreven, maar alleen al het feit dat ze geschreven zijn -en dat ze in het openbaar uitgesproken worden - verleent het...De waarachtigheid van Weg, de zekerheid dat de voorstelling aan een behoefte van de maker beantwoordt, kan ik nu beter inschatten dan ik dat twintig jaar geleden had kunnen doen

Nr. 66, December 1998 • Clara Van den Broek • Juul en Peter, All for Love
De idee dat je jazz uit jezelf moet hebben, dat je dat niet kan leren, vind ik larie...Gelukkig hadden mijn vader en moeder er niks tegen dat ik met jazz bezig was...Het is pas vanaf halfweg de jaren '50, toen er in België een jazz-federatie werd gesticht, dat ik voor de eerste keer heb gehoord dat er nog mensen mee bezig waren, en dat er ook nog een paar andere

Nr. 66, December 1998 • Erwin Jans • De eeuwige oorlog
Als je zegt dat je iets niet kan tonen, dan zeg je dat je er niet over kan praten, dan ontken je het bestaan ervan, en dat is bijzonder onwijs om te doen...Het kader dat een binnen en een buiten impliceert, dat insluit en uitsluit...Het kader dat elk geweld dat uit dat kader breekt als zinloos en gratuit afdoet

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
het gesprek omtrent/tussen generaties is er steeds weer die pijn, dat besef dat ervaring niet overdraagbaar is, dat elke generatie opnieuw met de kop tegen de muur moet lopen, dat jongeren alles zélf...Betekent ouder worden dat je je niet meer durft/kunt overgeven aan dat soort blindheid die je toelaat ervaring op te doen...De mens is immers het enige dier dat weet dat het moet sterven

Nr. 68, Juni 1999 • Rudi Laermans • De totale podiumkunst van Rosas
Ze doen dat op een levendige, geïmproviseerd aandoende manier, alsof er geen dwingende afspraken gelden, tenzij uiteraard de regel dat je elkaar in acht neemt, met eikaars bewegingen rekening houdt...Dat heeft, zo dunkt mij, veel te maken met het simpele feit dat met uitzondering van Brahms - maar diens compositie staat in de voorstelling dan ook apart -geen van deze genres een narratieve...Onze reële subjectiviteit is uiteindelijk niet meer dan dat altijd door trauma's en andere levensvoorvallen geïndividualiseerde onbewuste dat zich indirect affirmeert, met een soms duidelijk

Nr. 68, Juni 1999 • Peter Anthonissen • De sprookjesverteller van het nieuwe Berlijn
Maar tezelfdertijd zo subtiel dat de mensen daar konden denken dat het hun idee was mij te vragen...Niet toevallig sluit Ostermeiers enscenering aan bij Disco Pigs, dat hij voorafgaand regisseerde en dat ook als een sprookje kan benaderd worden...Der blaue Vogel is dat vooral te merken aan het feit dat de acteurs een deel van hun energie en aantrekkelijkheid verliezen