Archief Etcetera

727 document(en) met "JE WEG" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 24, December 1988 • Hildegard De Vuyst • DOSSIER OPLEIDING
Tussen droom en werkelijkheid staan beperkte budgetten en universitaire wetgevingen (op de titulatuur van vakken en het veranderen daarvan bijvoorbeeld) in de weg én het spel van beschikbare en...Professor Tindemans betreurt dit: "Als je Shakespeare vandaag opvoert, doe je dat in een taal die vandaag geldig, of althans verstaanbaar is. Zowel de pro-duktie- als de receptievoorwaarden waaronder...Wat doe je met danstheater

Nr. 24, December 1988 • Beath Fäh • DE OCEAANSURFER
Hij voert een basistraining uit: het openen van de gereedschapskist en het hijsen van het zeil). En van je één... en van je twee... en van je één... en van je twee...Je moet niet denken dat je zo af bent, zonder vel, zonder vleugels, zonder vinnen...Allebei met foto's. Beroemd moet je worden, dan gaan alle deuren voor je open

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck, An-Marie Lambrechts • BEAT FÄH
Wat precies was het dat je uiteindelijk niet vond in de eerste periode dat je zelf acteerde...Voor een enigermate acceptabel resultaat moet er een tweerichtingsverkeer zijn tussen acteurs en regisseur; je moet elkaar tot op het hemd leren kennen, anders produceer je conserventheater: lang...Je kan dus lachen, omdat het herkennend werkt

Nr. 24, December 1988 • Christel Op de Beeck • Stekelbees (en) festival
Aan de éne kant heb je in Maria Viers Lokaal het thema van een vrouw die, om aan de sociale norm te voldoen, huwt, maar er emotioneel niet toe kan komen om ook haar 'plichten' na te komen; dat komt...neer op de vraag naar het waarom van plichten en of je er al dan niet spijt van moet hebben wanneer je ze niet voldoet...Het verdronken land van Milo gaat over het verwerken van de dood; in Transatlantik Surfer staat de tragische wedloop met jezelf om je bij de andere geliefd te maken centraal; Raam zonder uitzicht van

Nr. 24, December 1988 • Hilde De Vuyst • OTTONE
Welke sleutels heb je nodig om wanhoop te voelen, agressie, tederheid, onmacht...De Keersmaeker toont het publiek de weg

Nr. 24, December 1988 • Johan Thielemans • OTTONE
Dat alles neemt niet weg, dat er in dit geheel één element van de hoogste klasse verscholen zit, en dat is de aanwezigheid van twee dansers...Ze praat in de microfoon (een ander De Keersmaeker-cliché) met een techniek die ze afgeluisterd heeft bij Laurie Anderson, en het is het enige ogenblik waarop de woorden je beroeren...Bij iedereen zie je de spanning om op de juiste plaats uit te komen, de aandacht om met de mededansers gelijk te blijven

Nr. 24, December 1988 • Alex Mallems • Gildas Bourdet
Dat maakt het allemaal veel zwaarder en houdt tegelijkertijd ook de grootste risico's in." Hoe evolueert zo'n schrijfproces: je bent ondertussen al aan je zesde stuk...Als je zelf de tekst geschreven hebt, dan valt dat mysterieuze weg, dan zijn er geen geheimen te onthullen...Dat bepaalt mee de manier waarop je de wereld zelf ziet en hoe je die wil laten zien aan anderen

Nr. 24, December 1988 • Luk Van den Dries • NA EEN EEUW ALLEENHEERSCHAPPIJ
Als free-lancer heb je van die machtsverhoudingen uiteindelijk minder last, kan je makkelijker je gedacht zeggen, na een paar maanden ben je toch weg, het kan minder kwaad...Daarom werk ik ook graag met verschillende mensen, het belet dat je dingen naar je toetrekt...Je ontwikkelt als acteur ook meer zelfkritiek omdat je altijd op je zwakke punten gewezen wordt

Nr. 24, December 1988 • Klaas Tindemans • Chris Lomme: "Ik heb een tweede adem...
Waarbij je gelukkig bent als je de helft van die rijkdom in je spel kan benaderen...Alles wat je op die manier opgeslagen hebt, kan je blijven gebruiken...Je gaat voor anderen werken, voor ons Vlaams theater, niet meer voor je eigen 'kleine theatertje'. Kan je daaraan iets bijdragen als lid van de Raad van Advies

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries, Fred Six, Alexander... • K R O N I E K
Aan de oppervlakte zou je kunnen stellen dat het variété-artiesten zijn, die om aan een woeste menigte te ontsnappen (we horen iets over een diefstal) weg moesten van de plek die ze het beste kenden...Je vraagt je af of Johan Leysen ook in een monoloog kan overtuigen, en of Jan Ritsema er met zijn regie in zal slagen de tekst/taal tot leven/theater te brengen...Rudi Van Vlaenderen: Teater -bij wijze van inventaris', in De Standaard, 14/1/'89 "Het is alleen als je erin slaagt de energie die je als akteur hebt op het publiek over te brengen, dat je een

Nr. 25, Maart 1989 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Liever doe ik dat uit een gelukkig in mijn bezit zijnde tweede druk van Kaas - in een met een houtsnede opgesmukte papieren omslag en met genaaide katernen die je nog diende open te snijden...En is hij eenmaal uit je klauwen, dan krijg je hem geen tweede maal op de plaats van waaruit hij toekijken of toevoelen moet, ten minste niet met een tweede blauwe lucht...je wel, die was mij niet ontsnapt". Hij is echter nog niet geheel zeker dat die eerste met voorbedachtheid gegeven werd* zóó zwak was hij geweest, en zóó onverwacht

Nr. 25, Maart 1989 • Johan Thielemans • De zwarte lach van Ayckbourn
Hij stelde zichzelf schier onmogelijke opgaven: hoe kan je twee verdiepingen op het platte vlak van de scène suggereren, of hoe kan je situaties vertellen waarbij de vier personages zich op hetzelfde...Daarna vinden ze steevast hun weg naar de Londense West End, en duiken later zowat overal in Europa en Amerika op...Als je de Engelse tekst leest, hoor je mensen praten: in Arca hoorde ik boekennederlands, dat ontsproten was aan die lekkere Engelse ge-rundiums en gerundivums

Nr. 25, Maart 1989 • Janny Donker • Gilgamesj, Enkidu, Chumbaba, diverse dieren, drie managers,...
Wilsons beeld is geen statisch beeld, het verandert van licht en kleur en laat ruimte voor gebeurtenissen, maar het is ook bepaald niet filmisch, het sleept je niet mee door een overdaad aan...Niemand kan je vertellen hoe je een bril moet oppakken, je kunt het ook niet beschrijven, je doet het gewoon...Het lichaam spreekt, of je je bewust bent van wat het zegt of niet

Nr. 25, Maart 1989 • Alexander Baervoets • Mark Morris een kruis voor De Munt?
Omdat je weet wat komt en Morris steeds weer de evidente onderlijning aflevert, gaat een doorwinterd dansliefhebber gauw denken dat men hem in het ootje neemt...Als de lichamen van zijn dansers noten waren, dan hoorde je de meest sublieme muziek...Dat merk je ook aan de holle pathetiek in Frisson (muziek van Igor Stravinsky) en in Sonatafor Clari-net and Piano (muziek van Francis Poulenc). Dat moet waarschijnlijk Morris' meer cerebrale werk

Nr. 25, Maart 1989 • Luc Lema • HET CARNAVAL VAN ROMANS
Je moet weten, madame is weg van minetten...Laigle kan het dier grijpen) Daar ben je goed en wel gevangen meneer de haan met je zijden pluimen door de hand van deze dames zul je moeten sterven...Koot Overeind, lieve harlekijn je moeder mag je wel en je liefje ook hopla, lieve harlekijn

Nr. 25, Maart 1989 • Luk Van den Dries • Tussenstad
Het bouwproject op het Europa(!)plein is symptomatisch voor deze stad: op de grens van laag- en hoog-Brussel, op weg van de Middeleeuwse kleinheid naar industriële strakheid, tussen gotiek en art...Hoe vind je tussen de grote Brusselse populatie de paar tiendeprocenten die geïnteresseerd zijn in het Vlaamse theater...Het voordeel van de dubbele minderheidspositie van de Vlaamse theatermaker is dat je het hem zelf kan gaan vragen

Nr. 25, Maart 1989 • Pol Arias • Het Theater als Avontuur
Je begrijpt: het was een ramp...Wil dat zeggen dat je op je uitgangspunten terugkwam...Dat festival heeft als thema: de tragedie, en dus kwam mijn wens om Euripides te regisseren hem zeer goed uit". Je hebt onmiddellijk de hulp gevraagd van Indigo

Nr. 25, Maart 1989 • Marianne Van Kerkhoven • Die dingen doen die elders niet kunnen
Directeur van een groot gezelschap word je hier meestal pas 'op latere leeftijd', wanneer je toevallig de juiste partijkaart op zak hebt en bereid bent op 14 dagen tijd iets uit je mouw te schudden...Als eerlijke theatermaker kan je niet daar op zitten wachten of je leven richten op een dergelijke 'kans'. Het resultaat is dat niemand er zich op voorbereidt...Artistieke leiders moeten vandaag kiezen tussen de weg van het onmiddellijke en gemakkelijke succes en die van een gestage opbouw van een publiek dat zich openstelt voor nieuwe kwaliteiten

Nr. 25, Maart 1989 • Inhoudstafel
zijn weg indrukwekkende theatrale sporen na...56 Jubilee In theater hoor je niet achterom te zien: dat is ongepast

Nr. 26, Juni 1989 • Johan Thielemans, Werner Strouven, Geert Sels, Alexander... • KR O N I E K
ça va, als je in Brussel woont hoor je het ontelbare keren...Hoewel ik je nooit gekend heb, heb ik toch vele uren met jouw letters gewerkt en nu lijk je een bekende, maar dan één met vele geheimen...De eigen dagwerkelijkheid inruilen voor de autonomie van de theatervoorstelling houdt in dat je je uitlevert aan beeldcomplex en taalstructuur