Archief Etcetera

Zoeken naar  Auteur


814 document(en) met "Ik-figuur Staat" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende resultaten



Nr. 19, September 1987 • Dirk Bohnen • Simultaan
Vrouw Daar staat dat oude hotel, ik snap niet hoe de naam... hij schiet me zo meteen wel weer te binnen, hij ligt op het puntje van mijn tong V.M...Vrouw Ik ga eraan kapot, ik kom in mijn hotel, ik drink een whisky, ik kan niks meer verdragen, niks meer horen, niks meer zien en ik kruip totaal uitgeperst in een hoekje met mijn paperassen en mijn...Vrouw Het is mijn plicht, ik moet in leven blijven... Maar wat vertel ik daar, wat betekent dat, 't is helemaal geen plicht, ik moet niks, ik moet helemaal niks, ik mag, ik mag, ik mag leven

Nr. 19, September 1987 • Greet Pernet • Een kunst die het zien uitschakelt
Daardoor leerde ik in de vragende vorm leven en kwam ik in contact met mensenlevens die ik in mijn programma probeerde zichtbaar te maken...Maar ik denk dat ik er zonder die handicap ook wel zou op komen, omdat ik in het hoorspel een aantal elementen terugvind die ik ook als ziende zou missen in de film...Gelukkig heb ik niet de tijd om alles te beluisteren, want dan zou ik geen tijd meer hebben om al die andere dingen te doen waar ik belangstelling voor heb: ik heb rechten gestudeerd, ik bespeel een

Nr. 19, September 1987 • Luk Van den Dries • DOSSIER OPLEIDING
En een oefening wordt pas beweging als ik ze doe zoals alleen ik ze kan doen...Dan komen er verschillende lagen bij: wat betekent de tekst voor mij; hoe speel ik hem zodat wat hij voor mij betekent, naar buiten komt en ook ontvangen wordt: hoe kan ik binnen een bepaalde opdracht...Alleen denk ik dat ik zeer pedagogisch werk, ik ben zeer gevoelig voor wat in de studenten omgaat

Nr. 19, September 1987 • Leen Thielemans • Leen Thielemans
Ik denk bij mezelf dat dit toch je reinste flauwekul is. Als dit één van de beste stukken van het seizoen is, waar het voor doorgaat, dan blijk ik de Poolse normen nog niet te kunnen volgen...Ik bevind me opnieuw in de bekende situatie, in de pluchen zetel...Wat genoot ik van dit spel

Nr. 19, September 1987 • Mark Deputter • Drang naar vernieuwing leeft in grootste schouwburgen
Zoals bij alles wat zich in Wenen "volks" noemt, zit je dichter bij de realiteit met het etiket "kleinburgerlijk"; tegenover de culturele elite van Staatsoper en Burgtheater staat niet de volkscultuur...een crisis van de operette; die heeft altijd al goed gelopen en ik wil toch niet voor een leeg huis spelen...De cirkel staat bij Ta-bori voor "de ideale, democratische communicatievorm" en zijn huis wil niet in de eerste plaats een thea-ter-produktiecentrum zijn, maar veeleer een trefpunt "voor mensen die

Nr. 20, December 1987 • Erwin Jans, Johan Thielemans, Klaas Tindemans, Pol... • KR O N I E K
Ik zou niet precies kunnen zeggen wat ik met schok bedoel, maar het heeft iets te maken met een moment van bewustzijn dat een hoek van vijf graden maakt ten opzichte van de werkelijkheid...die ik voor het Nieuw Vlaams Toneel in Antwerpen schrijf... Alles bij mekaar kan ik niet klagen over de aandacht, en het soort aandacht, dat ik van de pers heb ondervonden...En jawel, ik lees stukken uit het buitenland en ga af en toe wat kijken en dat word ik jaloers

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk Sehnsucht van
Ik heb al vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...Ik wacht op een telefoontje van u. Ze stopt de brief in een omslag, doet haar bontjas aan en gaat naar buiten, naast de brievenbus staat een telefooncel...ik stond urenlang voor de open kast te huilen omdat ik niet wist wat ik moest aantrekken

Nr. 20, December 1987 • Guy Joosten • Een stuk van twee dagen
Ik heb al zo vaak gezegd dat ik van je hou, maar pas nu voel ik me met jou verbonden, ja, op leven en dood...ik stond urenlang voor de open kast te huilen omdat ik niet wist wat ik moest aantrekken...Ik heb trouwens vanmorgen gemerkt dat ik gestopt ben de dagen te tellen die ik nu zonder jou ben

Nr. 20, December 1987 • Luk Van den Dries • De schriftuur van Blauwe Maandag Compagnie
Het werken rond eigen ervaringen beschouw ik als een privilege van de kunstenaar waarbij - ik citeer Norén - 'ik theater maak om mezelf te ontdekken en te veranderen...Dat de camera voortdurend close-up ingesteld staat, heeft als gevolg dat er geen verbanden ontstaan, er is geen causaal doorlopend verhaal, maar een optelling van handelingsminiaturen...Ik heb dit beeld voor ogen gehouden en heb een dag van een vrouw gedroomd die als deze man is, die zo'n eeuwige rust aan het einde van een avontuur ervaart

Nr. 20, December 1987 • Johan Thielemans • Brecht is een zwembad, Molière een oceaan
Maar goed, ik had toegezegd, ik worstelde met het stuk, ik bereidde het op reis voor...Daar heb ik het volste vertrouwen in. Ik ben heel positief verrast door de openheid, die ik bij de acteurs ervaren heb...Tikkende schoenen erop en zwarte gordijnen, en mijn kasteel staat er, in zijn essentie; ik heb meteen een graf; het glas van de koningin kan erop breken; tijdens het schermen kunnen er vonken uit de

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Michel Uytterhoeven: "Ik wil een kijkgedrag ontwikkelen"
Ik aanvaard de kritiek dat zij er had moeten inzitten, maar ik vond het een grotere uitdaging een goed festival te maken zonder Bausch dan met Bausch...Als ik dat hoor, heb ik het gevoel ons publiek te moeten verdedigen...Daar zou ik zowel technisch als financieel de zwaarste inspanning van Klapstuk voor leveren, maar ik zag geen enkele choreograaf aan wie ik echt een vola-vondproduktie kon vragen

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Alchemie in een keurslijf
Indien ik mijn - uiteraard erg subjectieve - indrukken omtrent Alchemie moet verwoorden, dan lijkt "een onaangenaam gevoel van onvrijheid" mij de meest passende omschrijving...Walter Verdins videogang was ik graag wat langer gebleven en bij Bob Verschuerens planteninstallatie had ik misschien gewoon even op een bank willen zitten...Toen mij als toeschouwer ten slotte nog een soepmaaltijd, samen met artiesten en medewerkers, aangeboden werd, ben ik hard weggelopen: het was een onder-onsje waar ik niet bij hoorde

Nr. 20, December 1987 • Theo Van Rompay • Klapstuk 87
Soit, daar tegenover staan er genoeg choreografen die ik niét zal vergeten, omdat zij, koppig en onwetend, op zoek zijn naar schoonheid, sensibiliteit, emotionaliteit...Klapstuk 85 had zich een uitspraak van Gerrit Timmers als motto toegeëigend die ik nog steeds zonder moeite kan bijtreden: "Voorstellingen spreken me niet aan door hun intellectuele gehalte of doordat...De produkties die mij echt konden boeien - en voor zover ik van anderen kon opvangen, sta ik met deze mening niet apart - waren het werk van hier reeds bekende artiesten

Nr. 20, December 1987 • Marianne Van Kerkhoven • Over het belang van wortels en andere...
de Macbeth van De Tijd letterlijk het volgende lees (hij citeert de passus uit het hoofd): "Als ik nu een nieuwe goeroe (???) moet aanwijzen dan mik ik op Ivo Van Hove, want ten slotte is Sam Bo...Wanneer men mij in Nederland vraagt hoe ik een rol voorbereid en als ik dan antwoord dat ik altijd blank naar een repetitie ga, reageert men ontsteld...Terwijl ik denk dat ik de dingen enkel kan onderzoeken in confrontatie met de regisseur, met m'n medespelers en met de tekst

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans, Johan Thielemans, Gunther Sergooris, Erwin... • K R O N I E K
De acteur tovert vanzelf emoties voor bij "Ik moet, ik moet, ik moet...Ik erken het recht van anderen om daar anders over te denken, maar ik zie geen toneel zonder maatschappelijke betrokkenheid...Toneel met alleen een l'art pour l'art-functie, toneel om het toneel, daar blijf ik me tegen verzetten, (...) Kijk, als theater in staat is om gefundeerd en overdácht te ontregelen, mensen anders naar

Nr. 21-22, Mei 1988 • Klaas Tindemans • Dirk Van Dijck, een onstuimig acteur
Maar ondanks alles ben ik mij bewust van de enorme verdiensten die Jan had voor mijn vorming, ik die nooit had nagedacht over "Waarom speel ik die tekst, en hoe pak ik dat...Ik wil misschien zelf niet zo spelen, maar als ik zie dat die mensen door hun zoeken dingen gevonden hebben die ik misschien, ondanks het feit dat ik niet op die manier wil zoeken, toch kan gebruiken...Zo kwam ik bij De Witte Kraai ook terecht, Het Park, ook bij het Reizend Volkstheater dat op een keerpunt staat (Alles Liebe), HTP (King Lear), Othello bij de Blauwe Maandag, Duiven en Schoenen bij

Nr. 21-22, Mei 1988 • Alex Mallems • Ariane Mnouchkine:
Toen wou ik op een specifieke oosterse speelstijl werken omdat ik wist dat ik die nodig had...De waarde van de ervaring ken ik dus niet en kan ik dus ook niet beoordelen...Ik geloof niet in de "theatertechniek". Ik zou het ook helemaal niet kunnen verdragen want ik zou me danig vervelen..." Toch zijn er een aantal constanten binnen het werk die doorgetrokken

Nr. 21-22, Mei 1988 • Luk Van den Dries • Sire, er zijn geen grenzen meer
Na elke produktie val ik dan ook in een groot gat...Ik denk dat ik een vaderrol vervul: ik tracht dingen uit mensen te halen die ze niet kenden...de eerste produktie die ik zag in een ijskoude decembernacht in le Plan K, werd er met eten gemorst en gegooid tijdens een orgie aan een lange rijkelijke tafel

Nr. 21-22, Mei 1988 • Johan Thielemans • De "Duitse methode" in de opera
Dat levert het meest verbluffende resultaat op tijdens de liefdesscène van het eerste bedrijf: de twee gelieven, Tristan en Isolde, staat roerloos naast elkaar, verloren in hun betovering, maar, door...Hij plaatst vooraan op de scène een schuine witte plank, die haaks staat op de nadrukkelijke kubusstructuur van de zwarte, immens lege ruimte...Deze voorbeelden ontmoette ik op een zestal maanden tijd

Nr. 21-22, Mei 1988 • Wim Van Gansbeke • Wim Van Gansbeke
Ik geef hierbij een aantal onnauwkeurigheden en discutabele vertalingen ter overweging, waarbij ik vooraf nog wil opmerken dat het hier om een bijzonder moeilijke tekst gaat...het Duits staat er weliswaar niet "Scheissplatz", maar dat is te verklaren uit de onduidelijk-overdrachtelijke betekenis die dat woord in deze context zou krijgen, terwijl Muller hier duidelijk heel...de verbuiging tussen beide geen verschil). Het geheel zou dus wel eens kunnen luiden: "Ze hokken (zitten) in de (gelaats)trekken van gezichten, (gemaakt) uit dagblad en speeksel". Ik geef echter meteen


Toon volgende resultaten





Development and design by LETTERWERK