Archief Etcetera

300 document(en) met "ZO SLECHT NOG NIET" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 53, December 1995 • Lucas Vandervost • Manifest: Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw...
NA een voorstelling van de laatste produktie van Compagnie De Koe deed in de wandelgangen het gerucht de ronde dat het allemaal niet zo slecht was, maar dat ze dringend eens iets anders moesten doen...Waarom volg ik de trant niet van de tijd In stijlbegrip en woorden vreemd vereend ? Waarom schrijf ik steeds op dezelfde wijze En steek wat ik bedenk in oud gewaad...Zoals de zon zich elke dag herstelt, Zo wordt mijn liefde steeds opnieuw verteld

Nr. 53, December 1995 • Theo Van Rompay, Stef Ampe • Drie jaar podiumkunstendecreet
Etcetera: Zouden de noties produktie en spreiding nog belangrijke begrippen zijn in zo'n kunstenplan...Johan Van Heddegem: Vier jaar is lang voor initiatieven waarvan je op dit moment niet met een redelijke kans op zekerheid kan zeggen dat ze de moeite waard zijn om voor zo'n lange periode gehonoreerd...Ten tweede, en vooral, dat de taakstelling van de kunstencentra niet alleen geconsolideerd wordt, maar dat er naar manieren gezocht wordt om wat vandaag nog maar aan de wortels van het gras aan het

Nr. 53, December 1995 • Inge Arteel • Wie heeft Ödön von Horväth gezien?
Niet alleen heeft Horváth tijdens zijn korte schrijversloopbaan veel geproduceerd - tegen de twintig toneelstukken en drie voltooide romans met daarnaast nog heel wat ontwerpen en varianten - zijn...Vandaar ook Horváths nuchtere opvattingen over het later zo explosieve begrip 'Heimat': 'Ik heb geen Heimat en lijd daar natuurlijk ook niet onder, ik ben zelfs blij met deze afwezigheid van Heimat...Maar de echte Horváth heb ik nog niet gezien

Nr. 54, Februari 1996 • Luk Van den Dries • In memoriam
Net zoals Brecht en Beckett schreef hij stukken voor een theater dat (nog) niet bestond...Müllers stukken gedijen het best in een vreemde omgeving, in de buurt van lichamen die hun rimpels niet loochenen en beelden die niet hun best doen bevallig te zijn...Zonder die dimensie is zijn werk niet leesbaar: zijn hele oeuvre is geschreven in de context van een wereld waarin nog een niet-kapitalistische utopie leefde

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Wij kunnen altijd nog (zoals de middeleeuwers deden met hun goudstukken) op iets bijten om te kijken of het echt is. Het is natuurlijk niet echt toegelaten (of althans niet gebruikelijk) om dansers...De koepel waaraan hij als architect aan het werken was, was toen nog niet klaar). In zijn hand had hij een klein geschilderd paneeltje met een gaatje in en een spiegel...Brunelleschi (die ook zijn koepel niet kon berekenen, maar wel bouwen) werkte waarschijnlijk nog empirisch

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Dirk Vanhaute • Signaal '96 uit de bocht
Zo kunnen we nog in het laatste FeVeCC-schrift (Gekken die op het podium kruipen...Met als gevolg dat Signaal '96 niet stimulerend heeft gewerkt en, erger nog, geen rol heeft gespeeld in het ombuigen van de negatieve spiraal...Signaal verdient echter zo'n uitspraak niet omdat ze het kader niet aanreikt waarbinnen zo'n vage intentieverklaring later kan resulteren in effectieve beleidsdaden

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Klaas Tindemans • Wreedheid zonder grond
Deze spanning tussen elementair 'materialisme' en illusieloze theatraliteit had een krachtige voorstelling kunnen opleveren, als het niet allemaal zo irritant doorzichtig was en daarmee wegsmolt...Zij stort in omdat Macbeth de politieke meerwaarde van haar gedrag niet wil, niet kan begrijpen...Ze is natuurlijk ook zonder grond, onontkoombaar én onbegrijpelijk, maar machthebbers - ridders in het feodale Schotland en politici in een slecht zittend maatpak - kunnen het (gelukkig) niet nalaten

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Natalia Jakoubova • De vrijheid van de toeschouwer
Dit is de toeschouwer die voor het eerst kennis maakt met de roman, die hoofd- nog niet van bijzaak kan onderscheiden en die doorgaans ook niet weet hoe de roman eindigt...Het door Diderot zo overtuigend beschreven gevoel van vrijheid bij de acteur, dat ontspringt uit het feit dat hij niet opgaat in het stuk, is in het theater van Vasiljev zeker aanwezig...Het hedendaagse theater is eveneens zo'n punt, niet meer dan dat

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Eric Min • Een kille ochtend in Rue du Progrès
De Meulder is dus ook verantwoordelijk voor het discours over stedelijkheid dat hier wordt ontwikkeld, en ik weet niet of dat zo'n goed idee was...Het gebouw is zo gewoon geworden, zo opgeslorpt in ons gejaagde stadsleven van alledag dat niemand er nog stil bij staat'. Hij wil dat we ons omdraaien en even omhoog kijken om de kwaliteiten van de...Architect Cuisinier beschouwde het financiële succes van de operatie als het startsein voor een grondige sanering van de buurt, en dat was niet eens zo slecht bekeken

Nr. 58, December 1996 • Hugo De Greef, Erwin Jans • Jukebox
Die stelt algemeen dat het theater uit de stad geboren is en nog steeds op een kritische en reflexieve manier met die collectiviteit verbonden is. Het vreemde is dat Pieter T'Jonck niet verder dan die...Misschien is dat niet zo toevallig, want waar staat de Arabische wereld in de Europese verbeelding anders voor dan voor economische import (olie of goedkope werkkrachten)? Wat zou er anders voor goeds...Waarom niet nog veel meer initiatieven stimuleren op een zo goed als braak- liggend terrein

Nr. 58, December 1996 • Jef Aerts • Het toneel, de woede en het sociale...
Zoiets van; 'ik doe niet alleen aan cultuur, ik ben nog actueel ook'. Een beknopt overzicht van een viertal benaderingen tegenover het maatschappelijke vraagstuk kan een en ander duidelijk...even niet oplet of zijn woorden niet behoedzaam wikt en weegt, kan zich aan een proces verwachten...Het verzet op het podium Als er echt zo weinig wegen zijn om in het theater op een (ook artistiek) interessante manier met politiek om te gaan, zou het dan niet veel eenvoudiger zijn om al het

Nr. 58, December 1996 • De Grootinquisiteur • Manifest
Bon, dit alles in zoverre men nog kan spreken van een theaterpraktijk want, vergeet het niet: bijna niemand gaat nog uit vrije wil, uit lust of verlangen naar een gewone, anonieme, rechte...Bovendien, zo beweert hij, doet hij dat niet om de toeschouwer te plezieren, vooral niet, hij doet het omdat het moet, omdat de goede zaak hem verplicht, of, bij gebrek aan goede zaak, omdat hij...Zo eenmalig een theatervoorstelling slechts tijdens zichzelf bestaat, zo eeuwig zijn haar wetten van aandacht (vanuit de donkere zijde) en présence (vanop het podium). Tijden veranderen, timing niet

Nr. 58, December 1996 • Marleen Baeten • Gesprek met Guy Cassiers
Ik zeg niet dat het allemaal zo moet, maar het is een criterium dat totaal niet gehanteerd wordt in Vlaanderen...Die behoefte bestaat nog altijd bij de artiesten, maar de voorwaarden zijn er niet meer...De kunstencentra zijn niet geïnteresseerd, want ze kunnen zich niet met mij identificeren, zelfs als ze het een interessant project zouden vinden, want zij 'maken' mij niet meer

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Lauwaert • Het slechte geweten geafficheerd
Niet alleen lelijk en saai, maar intens moedeloos, uitgeput - zo leek mij de branche...De affiche gaat ervan uit dat zij de voorbijganger niet kent (dat zijn sociologie nog niet geschreven is). De affiche dicht de onbekende voorbijganger disponibiliteit toe...Iedere affiche is zo een ongewild lamento over een maatschappij die niet meer bestaat, waarin geest en cultuur als vrij gedacht konden worden

Nr. 59, Maart 1997 • Dirk Verstockt • 'Move your ass and your mind will...
Referentiekaders heten nog immer met zijn alle jaren tachtig en danscritici zijn niet geïnteresseerd, tenzij als aardig populair randverschijnsel...Dit is bovenal een springlevend publiek met verschillende eigen codes, (uw vertrouwde kijkerscode is niet meer dan uw mond houden en op het einde mag u zich uitleven in een al dan niet enthousiast...Directe aanleiding: Paquet, onder de toenemende fn-druk reeds bezig met programmeren voor 1998 ging zijn boekje te buiten omdat de budgetten van 1998 nog niet waren goedgekeurd

Nr. 59, Maart 1997 • Myriam Van Imschoot • Forsythe met friet
Zo sijpelt de dag de werkruimte toch nog binnen aan de hand van de ochtendkoffie, later een club, een doughnut of frisdrank met een rietje...Daarom is het ook zo 'casual'. Vaak is het niet eens begrijpbaar voor wie niet vertrouwd is met onze manier van werken, het is te beknopt...Uiteindelijk is dat niet meer dan een vertrekpunt, en daarom is ons veld zo rijk

Nr. 60, Juni 1997 • Bart Meuleman • Jukebox
om verlost te raken van de troosteloze gezichten die weer en wind trotseren en de eerste twee rijen blijven bevolken - meer stoelen stonden er niet...iedere keer kregen we het bedrag enkele maanden te laat weliswaar maar hoedanook nog ruim op tijd uitgekeerd...het ging nog steeds niet goed met ons

Nr. 61, Januari 1997 • Eric De Kuyper • Rendez-vous manqués met Hans van Manen
Ik was er toen nog helemaal niet zo zeker van dat ik die film - een film - moest maken...Dat is niet zo vanzelfsprekend, want zoveel dans gaat helemaal niet of slechts terloops over dans...het besef hiervan misschien ook de reden waarom het boek van Van Schaik zo voorzichtig en onderkoeld is? Van Manen doet niet gewoon en heeft nooit gewoon gedaan: dat mag eigenlijk niet

Nr. 61, Januari 1997 • Klaas Tindemans • Shakespeare en het pelliculetaboe
De vraag naar 'trouw' ten opzichte van de Shakespeare-tekst moet dus niet gesteld worden: zoiets bestaat niet, niet in het toneel, niet in enige andere vorm van 'singuliere', lichamelijke...Zo'n 'vergissing' maakt nog eens duidelijk dat Branagh niet in filmtaal geïnteresseerd is. Hij klampt zich vast aan toneeldecors, aan spiegels, boekenwanden, mistslierten...scherpen (Richard III). Een film, net zo min als een toneelproductie, is nooit representatief voor een Shakespeare-tekst, omdat er niet zoiets als een representatieve verhouding tussen tekst en opvoering kan

Nr. 62, December 1997 • Peter de Jonge • De blijde intrede van Amanda Miller
Het is niet duidelijk wat wel en wat niet bij het speelvlak hoort...Pretty Ugly wordt een slechtverlichte, driehoekige hap achteraan -afgezoomd door cactusachtige staken - toch nu en dan gebruikt; in Four for nothing is de -slecht zichtbare - smalle strook tussen...Het moment van zelfdefinitie vond dus niet, zoals ik boven schreef, plaats in de keuze van de hernemingen, maar in de creatie van Four for Nothing