Archief Etcetera

312 document(en) met "Man Denk" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 51, Augustus 1995 • Marleen Baeten • Accidents de parcours
Drie jaar later is Luk Perceval een tevreden man: de BMCie is langzaam maar zeker Boste, Blauwe Maandag Compagnie / Corneel Maria Ryckeboer een 'gezelschap...Met Luk Perceval deelt hij een groot heimwee naar een teloorgegane eensgezindheid, maar, schrijft hij aan zijn 'visakaartbroeder': 'Ik denk niet dat wij in de mogelijkheid zijn om dit ritueel opnieuw...Ik denk: wat is dit voor flauwekul

Nr. 51, Augustus 1995 • Een festival van persoonlijkheden
Bij iedere voorstelling denk je steeds: is dit boeiend genoeg voor het festival, zal ik deze voorstelling voordragen...Arthur Sonnen: 'Daarvoor moet je bij een man als Peter Stein zijn, de regisseur van Tsjechov's Drie zusters, en het derde bedrijf van De kersentuin...Waarom moet het toneel zich door die man laten uitschelden

Nr. 51, Augustus 1995 • Tom Blokdijk, Pol Eggermont • Achterover zitten en publiek zijn
Zie je zo'n dik boek, denk je: laat maar, daar hoef ik niet eens aan te beginnen...Een film over de liefde van een oude man voor een jong meisje...De oude man scheurt een vlinder uit papier, stopt hem in zijn hand, en de vlinder vliegt naar buiten

Nr. 52, Januari 1995 • Tuur Devens • Een mens: schudden voor gebruik
Dan zit de man in het licht, op verschillende stoelen, en schuifelend verplaatst hij zich...Ik denk dat dat een strijd is die we allemaal meemaken

Nr. 52, Januari 1995 • Luk Van den Dries, Wouter Hessels • De toeschouwer een geweten getrapt
Een vrouw die het mechanisme tracht tegen te houden door haar man aan te spreken: ga niet naar het slagveld, jij kan door niet te gaan het verloop van de oorlog veranderen...De emotionele betrokkenheid van de twintigste-eeuwse mens bij Goethes Faust is, denk ik, vrij gering...Heel de voorstelling door werd er op de man gespeeld, nooit op de bal

Nr. 53, December 1995 • Dominiek Van Besien • Dans in het kwadraat
Ik denk niet dat ik nog een eigen bot over heb...Initiatief nemen en toegeven, kracht en lichtheid waren karakteristieken die niks meer te maken hadden met man of vrouw

Nr. 53, December 1995 • Geert van Istendael • Doordringen tot het tragische
Daar heb ik hem vorig jaar ontmoet, een bejaarde, aristocratische man, die het schitterende, precieuze Frans spreekt van de ouderwetse Middeneuropese intellectueel, dat Frans dat zo gunstig afsteekt...Freud beschouwde, denk ik, de kanker die hij had, in zijn mond, als een metafoor voor de kanker die de mensheid aan het opvreten was

Nr. 54, Februari 1996 • Heiner Müller • Manifest
Staat een man 's morgens op, gaat de badkamer in, kijkt in de spiegel en zegt: 'Ken ik niet, was ik niet...Heiner Müller: Ik denk dat ik wat dat betreft zeer ongecompliceerd ben

Nr. 54, Februari 1996 • Pieter Van Bogaert • Something is sparkling in this age of...
Misschien zit het in het feit dat Brussel een stad en een dorp is tegelijkertijd (iets zoals het Quartier Latin in het Parijs van de jaren zestig - denk aan de eerste films van de toen nog jonge...Woman For All Seasons, een man die voortdurend in talloze verschillende gedaanten, telkens gespeeld door verschillende acteurs of actrices, op de scène verschijnt

Nr. 54, Februari 1996 • Johan Thielemans • Het woord dat mij ontbreekt
Een jonge man praat met een meisje dat in verwachting is van iemand anders...Je denkt onweerstaanbaar aan de historische parallel met Mozart, die zijn mooiste muziek schreef voor het komisch niemendalletje dat Cosi fan tutte uiteindelijk is. Hoe vreemd klinkt Schönberg, denk...Hebben we niet te maken met een man die op een punt is gekomen waar hij zijn eigen artistieke arbeid moet afzweren

Nr. 55, April 1996 • Marc Holthof • De jicht van de zonnekoning
Niet, denk ik, wat Borka schrijft: dat 'de toeschouwer wordt gedwongen om naar het lichaam zelf te kijken'. Wij kijken misschien naar de beweging (of het ontbreken daarvan: de dansers evolueren traag...man van in de veertig, Filippo Brunelleschi, opdook in het portaal van de kathedraal van Firenze

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Anna Luyten • Alice in Wonden-land
Als tiener werd ze uitgehuwelijkt, 'weggeven', aan een soort oom, een drie keer zo oude man, die ze snel verliet...Soms denk ik, over Barnes gaat deze voorstelling, over hoe iemand zijn of haar leven probeert te formuleren...De moeder de verbittering, onderworpen geleefd voor man en gezin, alle hoop erin gestoken en niets teruggekregen

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Stefan Hertmans • De dans als onmogelijke figuur
De man die hier, met een bijna ondraaglijke, verlegen lijkende grijns (die het op zijn qui-vive toekijkende publiek onbehaaglijk maakte) tegen de barokgevel van het Maison du Spectacle-la Bellone...verscheen, daar bleef wachten tot het trio enkele minuten had gespeeld, ons in de ban hield van iets wat onmogelijk leek: zou deze man, die we zowel als luidop denkende absolutist en als relativerende...Denk je een ogenblik dat deze man het kritisch, ja zelfs ideologisch op clichés en fetisjen heeft gemunt

Nr. 56-57, Augustus 1996 • Paul Blondeel • Een bolle spiegel
Nadat ik drie, vier dagen in Molenbeek heb rondgelopen, ben ik gekend, geregistreerd door de talrijke groepjes mannen op straathoeken en in café's. Dit is geen dorp, denk ik, maar een stadsdeel waar...De man aan het woord heeft het niét over socio-culturele verenigingen, hij heeft het over neutrale, stedelijke ruimtes...zo'n ruimte moet dat lukken, denk ik

Nr. 59, Maart 1997 • Rudi Laermans • Kunst, Hedendaagsheid, Techniek
Denk- of doenbaar is alleen een enscenering van het conflict tussen theater of dans en techniek...zouden eigenlijk al lang moeten gewend zijn geraakt aan termen als 'cameracultuur' of 'Vertovisme'. Zovele jaren na The Man With The Movie-Camera denken we echter nog altijd dat een cameraman beelden...Ik denk in dit verband niet meteen aan Fred Astaire, wel aan bij voorbeeld het Kung Fu-genre, met haar groepschoreografieën, haar nauwgezette stilering van armen, benen, voeten, vingers,...: heuse

Nr. 59, Maart 1997 • Christoph De Boeck • Politiek theater?
zien een plein waarop een skater iemand hardhandig wegduwt, een jongetje een mindervalide uitlacht, een jonge zwarte Michael Jackson speelt, iemand die zichzelf ophangt, een bezeken, brullende man...Ik denk dan ook niet dat theater de plaats is voor Kritisch Onderzoek (concept designed by Geert Sels in zijn recensie van Een bron a well awel). Zoals Marc Holthof aangeeft in De Digitale Badplaats

Nr. 59, Maart 1997 • Marianne Van Kerkhoven • In het brandpunt
Dan denk je even: god, daar begint het weer...die personages, dat beeld van de tijd, dat 'zich geen raad weten'... En toch denk ik vaak bij een repetitie wanneer er een acteur naar voren komt lopen: god, daar komt hij weer aanlopen van...Je moet je afvragen hoe je je verhoudt tot die man die naast je bezig is met die pakjes

Nr. 60, Juni 1997 • Jef Aerts • Het contaminerende spreken
En de Belgische acteurs werden daarin goed geïntegreerd, denk ik...Zo wordt met weinig scenische middelen een eigen wereld op poten gezet, waarbinnen de zwaar geschminkte acteurs de groteske van de gewone man weergeven...En ik denk dat dat wel iets met het leven in een tussenruimte (in België en toch nauwelijks aanvaard) te maken heeft

Nr. 60, Juni 1997 • Griet Op de Beeck • De traagheid die twijfel toelaat
Een van de hoeken waar Vandervost sinds zijn liefde voor de zogenaamd 'onspeelbare teksten' in wordt geduwd, is die van de intellectueel, de man die achter zijn bureau moeilijke analyses zit te...Ik denk dat dat mij nog altijd drijft: ik wil dat alles schoon is, dat het klopt...binnen is komen waaien, maar die daar net daarom geen reke- ning mee wil houden; de man die het vermoeden ver verkiest boven de zekerheid, omdat dat zoveel mooier

Nr. 60, Juni 1997 • Rudi Laermans • De denkbeeldige lichamen van Meg Stuart
Allegorische kunst is van de orde van het denk-beeld: ze geeft te denken zonder een begeleidend onderschrift, zonder die communicatieve, op onmiddellijke begrijpelijkheid gerichte parafrase die het...Een andere scène: een man - Gary Hill -gaat, gezien vanuit het publiek, vooraan rechts op de scène op een stoel zitten, en begint vervolgens op een gedesarticuleerde manier uit een schrift een Engelse...stembanden, bewegende vingers,... Wellicht valt deze ordinaire vitaliteit inderdaad enkel te denken op een beeldende wijze, met behulp van denk-beelden