Archief Etcetera

292 document(en) met "DOE JE ZE WEL EEN" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • De dramaturg als roerganger
Sauer: Ik heb wel gesprekken gehad met oudere dramaturgen, maar dat ging meer over het functioneren in een groep en minder over wat je van ons werk terugziet in een voorstelling...Je kan wel rugsteun krijgen maar verder moet je, zoals Ines zegt, in de praktijk een weg voor jezelf banen...Dan zoek je liever naar een beeld: dat kan een woordbeeld zijn, een tekening of een foto, of één enkele zin die een betekenis oproept

Nr. 67, Maart 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan
voordeliger -dan wel van 'oud en ervaren'. Moet een maatschappij dan altijd voor de keuze gesteld worden of ze (cf...Wat doe je met kunstenaars die wel met de tijd meegaan maar ook tégen de stroom in willen...de 'kunstpositie' een 'luxepositie' in onze maatschappij, ze blijft essentieel om duidelijk te maken dat er naast overleven ook een 'leven' bestaat, een zich vullen met inhoud, een genot, een geestelijke

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek • Een uitwisseling van energie
Anders ga je voor je slechte eigenschappen, wat natuurlijk ook mogelijk is. Misschien wil je wel dat ze allemaal heel slecht zijn...School is wel goed omdat het een plaats biedt waar je met sommige mensen een langer contact kan hebben...Dat gebeurt natuurlijk naar aanleiding van een gegeven, een tekst bijvoorbeeld, of, zoals ze nu doen, van iets dat je zelf opzoekt en bij elkaar puzzelt en waaruit je opstaat

Nr. 67, Maart 1999 • Clara Van den Broek, Marianne Van Kerkhoven • Je eigen ding doen
Johan: Ik weet niet goed hoe ze bij Stan werken, maar ik heb het gevoel dat ze daar een paar sterke persoonlijkheden hebben, die toch wel sturen...Ze hebben mij wel uitgelegd hoe je bijvoorbeeld een vzw moet oprichten...Ze zijn erg geïnteresseerd in wat je doet en er is een gesprek over, maar aan de andere kant gaan ze niet bepalen wat je mag doen en wat niet

Nr. 67, Maart 1999 • Marleen Baeten • Take your time
Peter De Graef: 'Eens je de ruimte en de rust krijgt om een goede voorstelling te maken, kan je ze voldoende kwijt...Ik doe het ook, heel de sector doet het: spelen en nadien met z'n allen de kroeg in. Maar het verandert wel heel je innerlijke machine, je manier van kijken, je perceptievermogen, wat je schrijft, wat...Doorgroeien Etcetera: Je hebt een generatie theatermakers voor je en een generatie achter je

Nr. 68, Juni 1999 • Stef Ampe • Manifest: De slag om geld, hondenpoep en...
Het grootste gemeenschappelijk kenmerk van de theaterbedrijvigheid is dat ze zeer arbeidsintensief is. Bij een beetje productie doe je toch al snel een beroep op behoorlijk wat mensen...Om hun ding te maken en te spelen zijn ze daar snel een paar maanden zoet mee...Ik stel alleen vast dat een dergelijk parcours je een veel kwetsbaarder positie oplevert dan zo lang mogelijk een zelfde constellatie aan te houden en je zo van een steeds toenemende subsidie te

Nr. 68, Juni 1999 • Clara Van den Broek, Marleen Baeten • Het wilde Westen
Je ziet wel dat een andere krant soms een Paul Schyvens / Michael De Lausnay bepaalde informatie sneller heeft...Broucke: Je vermeldt nu wel een belangrijk punt: je zegt dat je ervoor betaald hebt...Nu doe je een beetje aan verleiding: wie wordt er wel aangekondigd via een artikel, en wie niet

Nr. 69, Januari 1999 • Filip Rogiers • Haal 600.000 kiezers uit hun cordon
Voor je het weet, word je op een hoop gegooid met de Herman Suykerbuyks, Johan Weytsen en Leo Delcroix' die diep in hun hart dromen van een sterk conservatief rechts Vlaanderen...Je moet een goed stedelijk beleid voeren omdat je een goed stedelijk beleid moet hébben, niet om minder mensen Blok te laten stemmen...Een gemeente of een wijkcomité moeten hoorzittingen organiseren omdat ze met de bevolking willen praten over een mobiliteitsplan, een centrum voor asielzoekers, een gemeentelijke belasting, etc

Nr. 69, Januari 1999 • Pieter T'Jonck • De wereld door de zeef van je...
Ik kan in zeker opzicht vrij goed op zijn manier dansen, maar het is zo'n beetje als fietsen,' merkt ze op, 'in beginsel weet je wel hoe dat moet, als je wandelt bijvoorbeeld, maar daarom doe je het...Terwijl ze een werkmethode beschrijft, staat ze plots op, 'I'll show you', en met enkele bewegingen begrijp je plots de hele toedracht van een omslachtige uitleg over de Vertaling' van tekst en muziek...Op dezelfde manier kan je zeggen dat een dansvoorstelling als een geheel bestaat, maar dat we ze zien als een opeenvolging van gebeurtenissen, die we op een lineaire wijze ervaren

Nr. 69, Januari 1999 • Jan Ritsema • Voor jou, voor jou en voor ons
een soort murmelen, haperend, stotend, onzeker stotterend in een oneindig zuiver Nederlands, maar zo dat je niet de woorden van enige afstand al hebt kunnen gissen, dat je zou kunnen geloven dat ik...Toen had ik een boek in de hand, Manet door Georges Bataille, en ik hoorde iemand zeggen: alle vrouwen van Manet hebben de uitdrukking alsof ze willen zeggen: ik weet waar je aan denkt...meneer, u hebt in alle haast de kortste weg genomen om mij een geheim te vertellen, weer een, maar wat is er, de lichten, doe de lichten uit... (Met veel dank aan Beckett, Wittgenstein, Godard

Nr. 69, Januari 1999 • Eric De Kuyper • Ballet/Dans
Misschien valt me dat des te meer op omdat ik opgegroeid ben binnen een filmcultuur waarin je - althans in theorie - constant een globaal overzicht kunt hebben, op z'n minst van de westerse evolutie...Dat zijn een paar van de redenen - voor een deel zijn ze inherent aan de dans als een kunst van de vergankelijkheid - die maken dat het inderdaad moeilijk is om zoiets als een danscultuur te verwerven...Hoe doe je dat met hedendaagse dans

Nr. 69, Januari 1999 • Katrien Darras, Clara Van den Broek • Gebroken spiegel?
je nu in Japan zegt: 'doe een tendu,' of je zegt in Indonesië 'doe een tendu,' iedereen zal je begrijpen...Denvers: Je moét die poses niet kunnen, maar ze vormen wel een code...De klassieke basis is er natuurlijk wel, en je gebruikt ze op dezelfde manier als die waarop je de taal gebruikt die je je als kind hebt eigengemaakt

Nr. 69, Januari 1999 • Alexander Baervoets • Manifest: De klassieke dans en wij
Hoe is het bijvoorbeeld mogelijk dat Jan Fabre wel door Forsythe werd uitgenodigd om een creatie te maken voor het Ballett Frankfurt, maar dat hij niet dezelfde kansen krijgt in zijn eigen Antwerpen...het beste geval doe je dans herleven en dat doe je voor de mensen van nu...Als er ooit een moment was dat die sprong kan gemaakt worden, dan is het wel nu, bij een hernieuwde belangstelling

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
Een drukker interesseert me niet; van een uitgever verwacht ik voorstellen; een uitgever is iemand die tussenkomt in een tekst, die de auteur vooruit duwt, hem op zijn contradicties wijst; doe...De andere vertalingen van teksten die we gepubliceerd hebben maken deel uit van de 'koffer-projecten'. In zo'n koffer vind je 'gewone' teksten: door ze in een doos te groeperen vestig je er een extra...aandacht op en vergemakkelijk je de verspreiding; vaak vind je wel een partner die een aantal dozen afneemt

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Als je een festival hedendaagse dans maakt, dan doe je dat mijns inziens om twee redenen...Zoals gezegd, dit festival mislukte op dat punt 'con brio'. Anderzijds wil je ook (jonge) kunstenaars een context bieden waarin ze zich op een waardige manier kunnen meten met anderen...Je wordt gewoon door een uitgekiende actie op je zintuigen tijdelijk geherprogrammeerd om in een bepaalde stemming te komen

Nr. 71, Maart 2000 • Lucas Vandervost • Herinneren: omgaan met de toekomst
Dus dit was een ideale gelegenheid om eens het geheugen van een acteur te bestuderen...Ik zeg wel eens aan de telefoon, als iemand me wil strikken om nog meer te doen dan ik al doe: sorry, ik heb een overvolle agenda; maar zo een boekje vol data, uren, namen, plaatsen en feiten heb ik...Generositeit: Van mij mag iedereen alles weten, hebben'. Ik had dus - in mijn hoofd althans - een strijdplan om de voorstelling van toen te laten bestaan zoals ze was, maar dan in een andere tijd en

Nr. 71, Maart 2000 • Roel Verniers, Rudi Laermans • Allemaal Indiaan: verhevigde realiteit of emo-terreur?
De luide toon waarop ze overleggen over een uitzet voor de kleine roept meteen een gezellig cocooningsfeertje op dat ik wel kan pruimen...Ik vraag me wel eens af of mijn beperkte geschiedenis van bekeken producties in mijn werkzaamheden als recensent nu een min- dan wel een pluspunt is. In het archief kunnen duiken is ongetwijfeld mooi...Ik verwacht van voorstellingen die inzoomen op marginale levens daarentegen wel marginale beelden, beelden die je écht wakker schudden omdat ze niet langer aansluiten bij de dominante of hegemoniale

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras, Rudi Laermans • 'Voortdurend denken: ik wil stoppen, het is...
Met acteurs kan je wel over de inhoud van de tekst praten, niet over een beeld...Men zegt dat het een politieke keuze was, maar aan de ironie van de portretten zie je ook dat hij ze met plezier heeft geschilderd...Je bouwt als kunstenaar een oeuvre uit en tegelijkertijd leid je een groep en ben je artistiek directeur

Nr. 72, Juni 2000 • Katrien Darras • Een Japanse Shakespeare uit Gent
theatermakers voor zichzelf wel toegeven dat ze een traject hebben uitgestippeld...Etcetera: Dringt de reden van de mislukking onmiddellijk tot je door of zie je die pas wanneer je een stuk verder bent in je onderzoek...Je moet er steeds van uitgaan dat alles bruikbaar is. Maar je zet wel een systeem op en naarmate je meer ervaring hebt, kan je de gevolgen van dat systeem beter inschatten

Nr. 72, Juni 2000 • Peter Anthonissen, Dries Moreels • Een wiel met haakjes
Volgens mij is dat kunst: je op een weg begeven waar je iets aangaat wat je je van tevoren niet had kunnen voorstellen...Wel, misschien moet je nu een wiel uitvinden waar haakjes aan zitten (lacht). Als de dingen minder vlug gaan, heb je de mogelijkheid afstand te nemen en je af te vragen of het wel goed is wat we doen...Dat is natuurlijk een zeer moeilijke situatie, want wat doe je daar en hoe pak je dat aan