Archief Etcetera


Theatergedicht



Theatergedicht

Kom maar op

Papa

Met je grote dorst.

(Papa drinkt de oceaan leeg.)

Papa rits mij los.

Kom papa kom

In je dwangbuis. In mij.

(Papa houdt de dood de poot vast.)

Papa is dat alles?

Papa waarom ben ik maar één?

Was ik meer lijven, dan kon ik meer weg zijn.

Iedere nacht zegt de droom ‘drink'.

Hij legt handen om mijn keel.

Kijk, dit lichaampje verdwijnt

als hij er binnenrijdt.

Ik droom druppels bij elkaar

Tot een oceaan

Terwijl ijsberen

Uit mij klauteren.

Een zak ploft in de sneeuw.

Papa leg een vinger op mijn lijf.

Er kruipen diertjes uit.

Volg je vinger. Verdwijn

Onder het ijs.

Saskia de Coster liet zich voor dit gedicht inspireren door Utopia GmbH van Peter Verhelst (NTGent).

Volledig artikel als PDF

Auteur Saskia de Coster

Publicatie Etcetera, 2008-06, jaargang 26, nummer 112, p. 40

Trefwoorden papaoceaanvingerdroommijnmeer

Namen Peter VerhelstSaskia de CosterUtopia GmbH


Development and design by LETTERWERK