Oefening in het denken. En luisteren
Op 24 augustus vond in
Wie die gangbare perceptie in uitgeschreven vorm wil herbeleven, kan surfen naar de webstek van het Thea- terfestival en daarna
Dat er in
Perceptie is een hoogst individuele aangelegenheid, maar wat ik hoorde was een overpeinzing die wel dege- lijk zijn sporen naliet. Alleen was de zweep die Cassiers gebruikte van soepel leer, waardoor de klap in de lucht minder hard klinkt. Dit doet echter geen afbreuk aan de effectiviteit ervan. Misschien is het klappen van dit soort zweep niet bij iedereen bekend, of misschien werd gisteren wel ergens een klap gehoord maar wist men niet precies waar de zweep hing?
Maar er is nog hoop. Want als een geschenk uit de hemel daalden de
Nogmaals, perceptie is zoiets particuliers... In het tijdsbestek dat ik nodig had om die 52 pagina's door te ploegen, las ik hoe het warm water keer op keer uitge- vonden werd. Het onderscheidende kenmerk was dat bij de ene de cruciale plotwending gepaard ging met meer kabaal dan bij de andere. Maar sinds wanneer fungeren de adjectieven ‘fris' en ‘gedurfd' als flitsende synonie- men voor een hoog aantal decibellen? We begrijpen nu in ieder geval wel waarom
Mijn hypothese is dat dergelijke reacties op deze State of the Union symptomatisch zijn voor het toekomstdebat dat momenteel op het tipje van ieders tong ligt. De col- lectieve live versie daarvan moet voor mij nog komen, maar tijdens
Dat heeft Cassiers als geen ander begrepen en hij hield het logischerwijs liever bij vakkundig aaneengeregen narratiefjes. Hij weet dat, van zodra je in een publiek debat met de rode lap van de subsidiepolitiek zwaait, het grote gevaar erin bestaat dat je terugdondert naar het therapeutische niveau: daar waar alleen de grootte van je megafoon nog telt. Waarschijnlijk had hij daar al genoeg faliekant aflopende voorbeelden gezien en dacht hij: ‘Guy, je doet het goed, of je doet het niet.' Niet dus.
Dat was pas verfrissend! Dat was een bijzonder goed uitgekiende reflectie op de huidige stand van zaken. Gewoon zeggen dat je zelf eigenlijk niets meer te vertel- len hebt. Dat anderen het wel eens beter zouden kunnen weten. En dat er vooral niet meer geroepen moet worden. Want roepen is vermoeiend voor alle partijen en levert niets op dan oorpijn. Ja, zelfkennis kan het begin zijn van iets heel moois.
Auteur Daniëlle de Regt
Publicatie Etcetera, 2006-09, jaargang 24, nummer 103, p.61
Trefwoorden zweep • perceptie • speeten • union • klap • cassiers • formule • gangbare • lees • augustus
Namen Cassiers' • De Morgen • De Standaard • Dinsdag Dansdag • Geert Van Der Speeten • Guy Cassiers • Het Theaterfestival • State of the Union-pretendent • deSingel • ‘Toekomstscenario's voor de podi
Development and design by LETTERWERK