Spelen met de grenzen van het verlangen
Spelen met de grenzen van het verlangen
A l'œil nu
theater, choreografie, compositie en hedendaagse kunst. Verschillende standpunten leveren verschillende observaties op. In het werkproces staan ze naast mekaar, in de voorstelling wordt de perceptie van de toeschouwer zelf onder vuur genomen.
Met welke verlangens stapt de gemiddelde toeschouwer een festival als KLAPSTUK #12 binnen? Een festival voor hedendaagse dans waarbij de grenzen van de discipline voortdurend worden opgerekt tot er amper nog dans of beweging te bespeuren valt? Het
A l'œil nu is opgevat als een cinematografische lezing van de
Wat zich voor de ogen van de toeschouwer ontplooit, is een beeldenstroom die zich ontdubbelt in verschillende beeldschermen. Door het vermengen van de fysieke aanwezigheid van de performers met fictieve beelden, wordt de ervaring van de actuele ruimte, van het hier en nu, opengevouwen naar een oneindige virtuele ruimte, bevolkt door monstertjes, kung fu acteurs en onzichtbare mannen. De verbeelding wordt aangezwengeld en elke toeschouwer gaat als het ware op een individuele reis door de verschillende ruimten. De blik danst door de ruimte, geaffecteerd door bepaalde beelden, zoomt in en weer uit.
De
A l'œil nu toont met dergelijke eenvoudige ingrepen aan dat het blote oog vaak bedriegt, dat het beeld veelal wordt bemiddeld door een persoonlijk verlangen. Of omgekeerd, dat ons verlangen wordt geconditioneerd door de kracht van het beeld. Na verloop van tijd geraken de verhaallijnen zodanig verstrengeld dat het nog maar moeilijk valt op te maken wat echt is en wat niet. Wanneer de gevel van het STUK-gebouw in beeld verschijnt, wordt er bijna ongemerkt een citaat uit
Naarmate de voorstelling vordert, krijgt het geheel meer spelallures. De scènes zijn erg onsamenhangend en de effectjes worden zeer vrijblijvend ingezet, waardoor de aanvankelijke spanningsboog verslapt. De opeenvolging van personages lijkt wel een maskerade: we zien een clown de revue passeren, en de verschijning van de '
De voorstelling is op zijn sterkst wanneer de
etcetera 99 009
63
Auteur Charlotte Vandevyver
Publicatie Etcetera, 2005-12, jaargang 23, nummer 99, p. 63
Trefwoorden novembre • doorprikken • verlangen • ingenieuze • collectief • toeschouwer • ruimten • grenzen • verbeelding
Namen Charlotte Vandevyver • Etcetera • Fin Novembre • Franse • Hitchcocks Rear Window • Julie Nioche • Ménagerie de Verre • Naked van Mike Leigh • Parijs • Rachid Ouramdane • STUK-gebouwen • STUKausaurus • Soetezaal • makers
Development and design by LETTERWERK