Ivonne Lex
24/12/26 - 19/1/96
'Repeteren, spelen, repeteren, spelen ... ik hoop dat het nog een hele tijd mijn levensritme blijft.' Dit zijn de woorden van Ivonne Lex amper drie maanden geleden in een interview met Het Nieuwsblad. Het heeft echter niet mogen zijn. Op 19 januari overleed 'La Lex' aan de gevolgen van kanker. Ze was 69 jaar en men kan zonder overdrijven stellen dat ze deze jaren meer dan rijkelijk gevuld heeft.
Ivonne Lex was tot kort voor haar dood actief op de bühne. In januari zou immer Mama Carlota van Frans Depeuter in première gaan. Zij speelde daarin de hoofdrol van Charlotte, dochter van koning Leopold I en ex-keizerin van Mexico. Toen het bericht verscheen dat de première werd uitgesteld 'wegens ziekte van de hoofdrolspeelster' werd duidelijk dat Ivonne Lex de strijd tegen haar ziekte misschien zou verliezen. Nochtans stond deze vrouw erom bekend niet vaak het onderspit te delven. Vooral niet als het om theater ging, waar ze met een grenzeloze ambitie haar leven aan wijdde.
Ivonne Douliez, zoals ze eigenlijk heette, werd als het ware geboren in het theater. Als dochter van Hélène Van Herck, één van de steractrices van de Koninklijke Nederlandse Schouwburg, en musicus Paul Douliez, vertolkte ze als meisje van zeven reeds rolletjes in de Antwerpse KNS. Op de openbare omroep werkte ze mee aan kinderuurtjes en luisterspelen. Haar theateropleiding genoot ze aan het Hoger Instituut voor Toneel en Regie onder leiding van Joris Diels, die ze later samen met haar moeder, Ida Wasserman en Louis Paul Boon, zou omschrijven als haar belangrijkste inspirator.
De professionele carrière van Ivonne Lex begon als chansonniè-re in het Cyrano-cabaret van Anton Peters, waarmee ze toerde in Europa. Vanaf '58 kwam ze in vaste dienst bij de Koninklijke Vlaamse Schouwburg. Ook was ze als presentatrice betrokken bij de start van de BRT. Het grote publiek kent Ivonne Lex vooral van haar acteerwerk in talrijke televisiespelen en als presentatrice van amusementsprogramma's. Daarnaast had ze een programma op Radio 2 en schreef ze onder pseudoniem verschillende theaterstukken en bijdragen in De Vlaamse Gids en diverse dagbladen.
In 1969 richtte ze een eigen gezelschap op. Theatergezelschap Ivonne Lex (til) koos bewust voor Nederlandstalige creaties en was ook bij onze noorderburen een graag geziene gast. In de zaktheatertjes Het Appeltje en later ook Het Klokhuis vond til een eigen ruimte.
Vanaf 1986 stond Lex als eerste vrouwelijke theaterdirecteur aan het hoofd van de kns Antwerpen. In deze functie werd ze vaak bekritiseerd en zelf gaf ze achteraf haar falen als theatermanager toe. Dit belette haar niet de belangen van de hele theatersector met vuur te blijven verdedigen: als voorzitter van de Vlaamse Directies voor Podiumkunsten, docente aan de Studio Herman Teirlinck, stichter van de vzw Jeugd en Theater en bestuurslid van de Conventie van Europese Theaters.
Met de dood van deze controversiële, vrijgevochten vrouw verliest Vlaanderen een groot actrice/regisseur/schrijfster, die zich met evenveel inzet wijdde aan vederlicht entertainment als aan klassieke drama's. Het was deze veelzijdigheid die haar leven tekende en haar maakte tot een monument in de annalen van het Vlaamse theater.
Caroline Van den Borre
