Met Fase, four movements on the music of Steve Reich hebben Anne Teresa De Keersmaeker en Michele Anne De Mey voor een eerste Belgisch hoogtepunt gezorgd in de jonge 'moderne dans'-beweging. Het verbazend hoog aantal toeschouwers in alle grote en kleine steden van het land was er een gevolg van.
Uitnodigingen voor het buitenland bleven niet uit. Fase werd ondertussen vele malen in Nederland gedanst en was ook de enige Belgische vertegenwoordiger op het voorname Dance Umbrella-festival (Londen, november 1982). Hoe reageerde de Nederlandse en Engelse pers? Is Anne Teresa De Keersmaeker eenoog in 't land der blinden of is Fase meteen een produktie van internationaal niveau? Luuk Utrecht (De Volkskrant) vindt het Brusselse dansduo 'een belofte voor de toekomst' en Arnold Ver-plancke (Brabants Dagblad) spreekt over 'een grote verrassing: ongeveer vijf kwartier lang verbluffen zij het publiek met hun hoge tempo, hun, energie en uithoudingsvermogen, hun geweldige vitaliteit en perfecte timing.' Onder de hoofding 'De beweging treffend verbeeld', gebruikt Isabelle Lanz (De Waarheid) 'dynamisch' en 'fascinerend' als adjectieven. Jan Baart (Haarlems Dagblad) noemt De Keersmaeker een 'opmerkelijke choreografe' die 'ondanks haar jonge jaren een heel persoonlijke visie biedt met een voor deze dans opmerkelijke, sterk emotionele en vaak dramatische geladenheid.' Ine Rietstap (NRC Handelsblad) tenslotte noteerde als het opvallendste in deze produktie 'niet zozeer de choreografische vindingrijkheid of variatie maar de enorme drift en het tempo waarmee de danseressen tewerk gingen. Hun enorme zelfverzekerde en schijnbaar onuitputtelijke en toch uitermate knap beheerste energieuitbarstingen werkten meeslepend en brachten het publiek tot bravogeroep en luid applaus.'
In de Britse pers valt vooral een recensie uit The Scotsman op. Het is waarschijnlijk de enige ongenuanceerd negatieve kritiek die tot nog toe over Fase gepubliceerd werd. Geoffrey Baskerville meldt dat hij 'na 80 minuten durende herhalingen kwaad begon te worden op de arrogantie waarmee de danseressen een beperkte mechanische waarneming tot het niveau van een artistiek standpunt willen verheffen en bovendien van het publiek verlangen dat het dat langer dan een uur duldt.' John Percival (The Times) heeft wél een goede voorstelling gezien. Fase vergt volgens hem heel veel van de toeschouwersaandacht, maar de beloning is evenredig. Wat hem vooral bijblijft is de volgehouden kracht van de bewegingen. 'De beweging wordt nooit mechanisch dankzij de bravoure waarmee de ritmes zolang aangehouden en zo subtiel gewijzigd worden.' Tot slot is er het toonaangevende Time Out waarin Jan Murray de Amerikaanse danser David Gordon aanhaalt. Volgens Gordon is Anne Teresa De Keersmaeker op het vasteland de meest beloftevolle choreografe in de 'minimal dance'. En Time Out voegt eraan toe: 'Ze is nauwelijks 21, komt uit België, is niet beïnvloed door de beruchte Maurice Béjart, wat een verdienste mag heten.'
T.V.R.
Anne Teresa De Keersmaeker - Foto Cor Hageman
