Corpus Toneelkritiek Interbellum

Flemish Theatre Reviews 1919-1939

Google Book Search results for 'Herwarth Walden' • More...

Artists and Publications •
Nell Walden, Der Sturm, and the Collaborative Cultures of Modern Art • ... Walden, Herwarth, Erste Liebe, Der Sturm, Berlin, 1918 Walden, Herwarth (ed.), Expressionismus. Die Kunstwende, Der Sturm, Berlin, 1918 Walden, Herwarth, Glaube, Der Sturm, Berlin, 1918 Walden, Herwarth, Kind, Der Sturm, Berlin, 1918 ...
Artists and Publications : February 27 Through May, 1981, Helen Serger, La Boetie, Inc • ... Herwarth Walden Sturm Bilderbücher I Robert Delaunay Herwarth Walden Herwarth Walden Franz Marc Memorial Exhibition , 1916 Berlin , Verlag der Druckerei fur Biblilophilen , 1909 . Leading writers protest the dismissal of Herwarth Walden ...
Wegbereiter der Moderne •
From Empire to Emancipation • ... Herwarth Walden, June 12, 1914, Sheets 7/8, SBPK; Huussen, Brieven, 14–15. 24 Letter from Van Heemskerck to Herwarth Walden, July 21, 1914, Sheets 13/14, SBPK; Huussen, Brieven, 16–17. 25 Letter from Jan Sluijters to Kees Spoor, 1910 ...

. . . Max Deauville : "Rien qu'un homme". Herwarth Walden : "Foi" (Glaube). De première van een nieuw Belgisch stuk, en de eerste opvoering in België van een eenakter van den Duitschen . . .
. . . "Foi" (Glaube). De première van een nieuw Belgisch stuk, en de eerste opvoering in België van een eenakter van den Duitschen expressionist Herwarth Walden . De Brusselsche pers heeft op 'n ietwat zonderlinge wijze gereageerd. Het Belgische stuk werd zonder veel misbaar gekelderd en de Duitsche eenakter kreeg . . .
. . . slechts voor een gemis aan tact der regie ? In elk geval -- dit is misplaatste geestigheid. "Foi", de eenakter van Walden , is meegevallen. Dat is weeral eens te danken aan de regie en de vertolking. Het stukje is fade. Ik was verbaasd over wat
. . . en de vertolking. Het stukje is fade. Ik was verbaasd over wat Rouleau er uit haalde. Hij is een virtuoos. Wat Herwarth Walden kenschetst is zijn grenzenloos cynisme. Ik heb in den laatsten tijd van hem gelezen "Erste Liebe", "Letzte Liebe", "Sünde", "Weib" "Menschen", en uit . . .
. . . die door eikendeen gefopt wordt; de sukkel is een Berlijnsche "Boubouroche", maar zijne avonturen zijn ontdaan van alle Courtelinsche geestigheid. In "Weib" toont Walden ons de omkoopbaarheid der lichtekooi. Daar is aan alle walgelijkheid een grens; hier is ze bereikt. "Menschen" is interessanter maar op een hooger peil . . .