En om een bewijs van zijn talent te geven trok hij allerlei leelijke gezichten. Zijn eenige schat die hij bezat en ons toonde, was een oud pennemes, en hij vertelde ons dat hij het van eene kinemastar had gekregen. Van wie wist hij niet te zeggen. Hij had zooveel sproeten als Wesley Barry, maar zijne vriendelijkheid...gevoelig waren aan de kwatongerij van. de geburen. Hoe ging hij de zaak voorstellen? Al wandelende maakte hij allerlei zinnen gereed. Marie zegde nie s. Zij hoopte uit geheel...Maar hoe meer hij sprak, hoe meer hij de overtuiging kr.eeg, da1 er op zijn vader niet te hopen viel . . .

hij ter Aiijner intentie uitvond. Zekeren morgend kwam hij op mij toe en deelde me al glimlachend mede dat men vandaag...eenige stappen, keerde terug maar bedacht zich. Hij wist n et goed hoe te beginnen. Hij moest natuurlijk zijn vader bedanken, maar voelde in zijn...loeide. Een groote jonge man, met geknipte knevel, kwam de trappen af. Hij werd gevolgd door een vrouw van zekeren leeftijd en die hem . . .

die dwars door het apparaat gaat, en door dewelke hij het tooneel dat hij gaat draaien zeer goed kan zien. Hij heeft dit mekanisme zóó goed verbeterd, dat hij de vertolkers en de schermen kan zien, juist' zooals zij zijn...en zij altijd ronder kloppen binnen kwam. Doch, hij moest haar wel tegemoet gaan. Hij zag Marie tegen de deur staan en begreep dadelijk dat zij...toedraagt. De gramschap overmeesterde hem ook en hij was op het punt degene welke hij beminde te slaan, doch, hij hield zich in. Marie trok de deur dicht en riep van buiten: « Adieu . . .

Jimmie (Jimmie is haar echtgenoot) nriar Italië kwam, wanneer wij daar 5 maanden waren? Hij kwam met ons terug. Nooit wil ik nog zoo lang van hem gescheiden...hij dat dez;e in volle gezondheid waren. Doch, op dit oogenblik was Sylvia in volle feest. Alan kwam ook binnen en tot Nancy’s verbazing, stelde zijn vrouw voor...wezel, Laat zijn Mary snood alléén!... HaVelaar. HOE HIJ IS Iets aardigs, iets meeslepend, ie's dat u brengt in een andere . . .

een nog jong uitzienden man zou ik zeggen, want hij kon beter loopen dan wij. Hij redde menigmaal ons leven. Hij vertelde ons van de eerste expeditie welke de vallei trachtte...het venster en zag in de duisternis van de straat. Hij zag niet eens de lichten van de stad. Wanneer hij zich terug omkeerde, was hij zijn gevangene vergeten; hij zag voor zich allerlei schoone beelden. « Verrukkelijk », riep...die eer is aan mij, arme Franschman », antwoordde hij. Daarop geleidde hij, zooals hij den Hertog van Winterset voorspeld had, de lieve jonge dame . . .

juist het tegenovergestelde is. De stelregel is: hoe sterker het licht, hoe gedekter de gelaatskleur, hoe zwakker het licht, hoe feller het gelaat. In Frankrijk daarentegen (het is nog immer Max Linder die aan het...hem stralend tégen. « Slecht gedaan, fluisterde hij, oh zoo slecht. Hoe is het toch mogélijk dat gij een ander bevel geeft mijn masker...goddelijke lady. » « Ik dacht, dat de ladies van Frankrijk donkere oogen hadden. Sir » zegde zij. « Hoe wreed, zij wilt mij niet begrijpen » mompelde hij* « Heb ik van. dé ladies van Frankrijk gesproken? Neen, neen! Ik spreek varl een sprookjesland . . .

iemand onder U eenige ci-nema-ondervinding? vroeg hij in het fransch, want hij kwam van Parijs. Verbluft keken we elkaar aan, tot eindelijk één...doek? Men zou het zeggen! In al zijn filmen gaat hij al verder en verder naar het Oosten. Hij begon met de cow-boy rollen in het Westen. Daar draaide hij voor het laatst « The Mollycoddle ». Vandaar ging hij, figuurlijk gesproken, naar Frankrijk en draaide « De Drie Musket ers». Dan zette hij een kleine Europeesche monarchie het onderste boven met...rond hem een cirkel maakten. « Ziet, mijnheeren, hoe men dit staal gebruikt!» antwoordde Beaucaire, terwijl hij een der mannen doorboorde. Voor een oogenblik kon hij door den kring breken, waarop Lady Mary, bij het maanlicht . . .

gebruikt; welk kleed « zij » het liefst draagt; hoe « hij » den krachttoer in film «zus en zoo» uithaalde en nog anderen...krijgt het zeker- een eereplaats op zijn kamer. Hij kijkt haar aan en zucht, terwijl hij hoopt eens ook zoo beroemd te zijn. Hij verlangt alleen dat ze mooi ziij, op het doek, spel en kunst...oogenblik, mejuffer... Schaamte!.., Gij weet ook hoe hij sinds dien avond ons allen in de schaduw gesteld heeft door . . .

ultra-vol maakt Stumperds! Antoon Van JerseJ. Hij wist er niets van te vertellen en toch kwam hij juist van de cinema. FILM-REVUE Och, lijCve deugd, wat werd hij kwaad toen ik den uitleg vroeg. Ja, was zijn eerste antwoord...alleen met u in zijn gezelschap te bevinden?— Hoe is hij hier kunnen binnen komen? » « Pardon, mademoiselle » kwam Beaucaire tusschen, cc heb ik iniet gezegd dat ik komen zou...die ge kendet, HEMZELF, hadt ge dan zoudt ge dan?» Hij trachtte ferm te spreken, doch, wanneer hij haar onvergelijkbare schoonheid zag, werd hij aangedaan en voelde hij de woorden in zijn keel versmoren hij herstelde zich echter en ging verder: « Zoudt ge mij dan toegelaten . . .

puinen staat Barsac de gelukzoeker en nog klimt hij omhoog. Doch een dag zal zijn noodlot zich voltrekken en hoe hooger hij staat des te geweldiger zal de val zijn, de ineenstorting...Universiteit, van waar hij kwam wanneer hij aan het filmdrama ging- Doris Kenyon, welke met Sills in de...de V. T. Wij tellen ook schrijfsters in de V. T. Hoe is het dan mogelijk dat hij d*e het rooken goedvindt (omdat hij liefhebber is eemer sigaret of wa: hem lust), hoe is het mogelijk, zeg iik, de goedkeuring te mogen boeken van . . .

op een draagbaar legde en haar wegvoerde. Hij had niet de minste wroeging dat hij haar getroffen had; hij wist maar al te goed welk lot een blanke vrouw te wachten stond...haar over zijn schouders. Op het oogenblik dat hij haar wilde wegvoeren kwam een ruiter, op een zwart paard, met een hevige vaart toegesneld...vroeg Barbara. « Mijn meester zal u dit zeggen; hij wacht buiten op u. » Daarop kwam Pierre Lamont binnen. « Ik breng u goed nieuws » zegde hij. « Uw vader en kapitein Duval zijn in leven, doch gevangenen . . .

geschreven had, vervolgens neemt hij plotseling den tegenovergestelden v-eg van dien welke hij dagelijks doet: hij kan niet langer meer tegen zichzelven strijden. Bij de concierge...antwoordt Vincent haar: « Jk ben haar vader », en hij richt zich naar de kamer waarvan hij de deur opent. Hij neemt Ginette in de armen, haar vergiffenis vragend over...kwam Irène tusschen, « Ik stelde belang in hem omdat hij u aan den bouw van dien schouwburg kon helpen, doch, gij weigerdet . . .

van zijne lieve vrouw. Hij nam zijn intrek in een ziekenhuis waar hij wist dat hij onmogelijk de gevaarlijke verdoovings-middelen krijgen...had dien dag verlof. Nog geen enkele maal had hij zulke koorts gehad: sinds een gansche week had hij geen cocaïne kunnen nefhen, iets wat hem niet geschaad zal...waarop Jimmy een stille plaats ging opzoeken, waar hij op zijn gemak het vergift kon innemen. Weldra kwam de verdooving; een brandende koorts overviel hem daarna . . .

dat hij neven me kwam z'tten, in dagen die niet zoo goed zijn als ik wel zou wenschen...zaal op ’ne stoel Wachtte naar Amerika, en Amerika kwam. Mar de koerier van Boston zat al in Massa Plussets, — of hoe heet dat Schd-sch ding van een staat ook weer — en we hadden nog...landkaarten en diagrams. Wanneer ik binnen kwam staarde hij mij doordringend aan. Zijn verschijning deed mij verbaasd . . .

Over een veertigtal jaren in Rusland geboren, kwam hij naar Parijs tijdens de revolutie. 'Op zijn zevende jaar debuteerde...het licht... aandacht... men gaat repeteeren... hij geeft nog uitleg aan de acteurs hoe ze spelen moeten... het tooneel wordt tien... vijftienmaal herhaald...Zijn naam moet niet* meer gemaakt worden daar hij in Frankrijk en België zeer populair is. Hij speelt zijn rollen niet, hij leeft ze; hij heeft een artistenziel zooals er weinigen hebben. ROBERT . . .

Ongelukkig had hij reeds vier uren gewerkt en wilde hij niets meer doen; hij vertrok en bekommerde zich niet meer om den régisseur en...het bureel van Mr Ardle voeren. Als gewoon’ijk was hij op zijn post. « Welnu? » riep hij lachend. « Het schijnt ds* -ge in den oorlog geweest zijt! Hij heeft u aangè.), vallen? » « Wij hadden enkel een kie n geschil. » «Wat...de professor dat plots aan het gewoel een einde kwam. « Waarheid is waarheid » zegde hij, « en het geluid van u allen kan er niets aan veranderen.. Gij twijfelt . . .

Valentino). «Een maand nadat we gehuwd waren liet hij mij zitten, en sinds dien oogenblik hield hij zich met mij niet meer bezig. Toen we trouwden was hij niets en van zoodra hij « iets » was, verliet hij rrfij. Onze twee bestaans hebben zich ontmoet net zooals...1921 vertrok hij naar New-York en verbleef er één jaar. Hij wilde niet dat ik hem aldaar kwam vervoegen en toen hij te Chicago weerkeerde dan kwam hij FILM-REVUE Slechts naar huis toe om me te zeggen dat hij met mij niet meer wilde leven... » Maë Bush (gescheiden van Francis...van Albert St. John)... «Mijn echtgenoot kwam niet naar huis en weigerde mij te zeggen waar hij was geweest, hij vertelde aan vrienden dat ik hem aan zijn lot overliet en . . .

Parijs, na een ruw en ondankbaar bestaan. Doch hoe hij ook zoekt, werk kan hij niet vinden en op zijn zolderkamer wordt hij door wanhoop aange-grepen. Op dit oogenblik krijgt hij het bezoek van Mvr. Chuin, die als goevernante van Flavie Danvilliers...James Colver. » « En ook kunnen wij wel gissen hoe hij aan zijr> einde gekomen is », kwam Lord John er tusschen. « Hij is ofwel van den top der rotsen gevallen ofwel er af geduwd...Hoe zouden anders al zijn beenderen gebroken zijn? » Een zucht kwam oven ons. Was hij van de rotsen of het plateau gevallen? Vreeselijke mogelijkheden . . .

is, gaat hij naar het gekostumeerd bal waar hij zeker is Lola te vinden. Daar ziet hij haar in een loge gaan waar een gemaskerde man haar wacht. Woedend...met hem draaide. En aan een boom hangende, trok hij zijn partenaire uit een auto, welke jn volle vaart kwam aangereden! Raymond Griffith bevindt zich steeds daar...beneden te zien, over den eindeloozen afgrond. Dan kwam Lord John en wandelde over de brug alsof hij het-steeds gedaan had. En daar stonden wij gevieren in het . . .

werd geboren te Port-Vendres, in het Zuiden van Frankrijk; hij werd opgevoed in Algiers, waar zijn vader bestuurder was...de Compagnie Générale Transatlantique. In 1905 kwam hij naar Parijs om zijn studies te voltooien waar hij een prachtig diploma behaalde. Willende vóór zijn tijd in...terugkomst in Frankrijk wordt hij aangeworven door de Gallo-Film om « Marthe » te draaien onder . . .