aan u. Ik kan niet zeggen wat. Misschien zult gij gelukken». Aanmoediging van een groot man! Ik was er trotsch...met belangstelling. « Ja, ja, ik herinner. En gij zijt gekomen. Dat is goed. II lachtte. « Gij zegdet ook mij eene kans te geven». Zijn blik verduisterde. « Dit is enmogelijk. Er zijn te veel aanvragen.» « Doch....» antwoordde ik met tranen in de oogen...Nog nooit aan tooneel gedaan? » « Hoe weet gij dat gij zoudt kunnen spelen? » « Indien ge mij een kans geeft, zult ge zien». « Hm!... Mr Welles zou dit toch moeten weten.. Gij ziet er anders goed uit. Doch, gij zult moeten beginnen met alles te doen». « Zeg maar wat ik doen moet . . .

om Margaret eene vermakelijke doch eerlijke vrouw te bezitten, die onwetend zijn klienteel moet betooveren. Als verkleefd medewerker heeft...gespeeld en dezen avond weer een vertooning! Zijt gij reeds lang aan het tooneel? » Mijn oogen vulden zich met tranen en met gebroken stem antwoordde...Groote vreugde overstelpte mij! Ik kuste zijn naam! Ik murmelde steeds met hartstocht: « Mijn getrouwo vriend! Mijn getrouwe vriend! » Hij verlangde mij te zien, dus heel natuurlijk . . .

glimlachend, a Ga dan maar binnen » zegde zij. » Gij zult hem wel zien. » Ik opende de deur van het studio, ging door de...leelijk tegenlachte? Oh, Roland' Roland! beseftet gij wel hoé gij mijn hart braakt: Doch, een oogenblik later, na de eerste opwelling...gij zult mij toch niet zeggen dat ge tegenover mij àmusant geweest . . .

schoonmoeders. En hij bracht er hem nu twee mee: Zijn nieuwe vrouw, dus Henry’s schoonmoeder, en de moeder van zijn vrouw, dubbele schoonmoeder... De oude gek wil de twee schoonmoeders...Borganeuf, zijn eerste vrouw en de onafscheidelijke «danseuse», zijn aartsvijandin! De oorlog wordt opnieuw verklaard, de vijandelijkheden...4 hijgde ik. Hij zonk in een stoel, ik liet mijn hand zakken. «Goed » zegde hij. « Gij weet wat dit betee-kent! » « Ik weet dat ik mijn kontrakt verbreek! » En ik vertrok. Zoo eindigde mijn tooneelloopbaan. Nu bad ik geen vooruitzichten meer. Roland . . .

eereteekens beladen, doch... met één been maar. Zijn vrouw voorziet reeds de ellende daar haar man zijn stiel niet meer kan uitoefenen. Het « Nationaal Werk der oorlogsinvalieden...ernstig opnam moet ik toch zeggen dat mijn gedachten er wel eens bleven op stil staan, doch, gij Annette, zult al dadelijk begrepen hebben dat ik aan Roland dacht en dat...hetwelk de eer- V Ifi roover gedood wordt Hoor zijn eigen revolver. Gerschwin ji Wrekend, klaagt de vrouw haar man aan als moor- V j|| denaar. Yreezend zich niet t,e kunnen . . .

ben juist twee dagen terug! Veel is er veran derd! Gij ook! Wat zijt ge schoon geworden! Ge wordt een heele vrouw! » Ik lachtte door rfii;n tranen. Tk sloeg mijn hau den in elkaar; zou hij geraden hebben hoe ik hem beminde...u gaande?... Liefde, Nella! Kant ge nu niet lief zijn? » Wij begonnen opnieuw. Maar nu vulden mijn oogen zich met tranen. Een mislukking in zijn tegenwoordigheid» Mislukt bij dees lang verwachte proef...waarbij hij zich verbond het hart van gelijk welke vrouw voor zich te winnen. Monica zal nu zijn doelwit zijn. Door geldspeculaties laat hij Jacques goud met massa’s . . .

worden. Ik schrik op door een por in mijn ribben, mij door mijn gebuur, een slagersjongen, in zijn oplaaiende begeestering bij de stierengevechten, toegediend...hemel. Ik zou gelukkig moeten zijn maar ik ben het niet. Mijn innigste troost is dat ik kan schrijven, schrijven. Onze...aandachtig, aan zijn pijp trekkende. «Gij zijt te goed voor model-we. meisje. Gij moet terug naar het stille tooneel, moedigde hij mij aan. Een . . .

zal ik kiezen, verklaarde de dapepre. — Goed, ge zult naar wensch gediend zijn, antwoorde Mirib. Doch vooraleer hij zijn oogen voor altoos sloot, wilde ze hem in het diepst van zijn wezen pijnigen: En hij zag hoe men zijn mooie ongeschonden Eglé in de armen van een gebochelden...een mijner vrienden, die predikant is, en hem en zijn gezin in mijn gedachten zet naast dien anderen vriend en zijn familie, die een bios-koop houdt, en ik het verschil konstateer...geef -ik, met het oog op de samenstelling van zijn gehoor, niets voor zijn kleeren, noch voor f zijn gemoedrust, noch voor zij.n leven. Ik ben het eene met mijn vriend den mar-garine-fabrikant, die den mensch als een zondig . . .

omhelzen, vroeg zij lakoniek: « Zeg, amy dear», zijn het mijne millioenen die gij gaarne ziet ofwel mijn klein persoontje? », waarop de baron verklaarde: « Ik ben gereed...Natuurlijk. Miss Lawson, de rol behoort u, in dien gij wilt. Doch ik zal in het geheel niet ge »tooi-d zijn indien gij Weigert de partij te spelen.» Dit vond ik ridderlijk. «Ja, ik vind...eerder, tot ginder waar ge dit signaal ziet... Dan, gij Miss Moreland, gaat- niet eerder naar hem toe dan wanneer gij hem vallen ziet. Doch, hij moet eerst opstaan, en wan neer gij ziet dat hij niej gaan kan, loopt gij op hem toe om hem te helpen. Herinner u echter dat gij uit uw oogen zien moet. want op den ijzeren weg zijn vele hinderpalen, het is geen wandelpad, dus opgelet dat . . .

om er te komen, langs favoritisme en liefde is. Er zijn weinig mannen zooals H... bijvoorbeeld. Gij ziet, Annette, hoe hard het is. Zijt gij ook zoo gelukkig? Verstaat ge mij? De eerste groote uitslag...ik nu maar die onzinnige liefde voor Roland uit mijn hart kon bannen. Schande over mijn zwakheid! Zonder dit zou ik nu de gelukkigste vrouw van de wereld zijn. Ik kreeg brieven van een zekere Harnes, hij woonde te Rochester...maagdelijk, mijn star, mijn koningin! » Nella schreef naar hem hij zijn zinnen te blijven en maakte van haar een heel ander persoontje . . .

zou spreken. « Mijn lieve jongen » zegde ik, « gij biedt mij het schoonste wat een man aan een vrouw bieden kan. Ik zou bet ellendigste schepsel zijn moest ik zulk3 niet op prijs stellen. Doch_ ga terug naar...zijn... Neen, geen woord!... Eens zult ge mij dankbaar zijn zoo gesproken te hebben! » Hij stond daar als een jopgen welke...vergeten? » Zon er ooit een tweede man geweest zijn welk zulk verstand had van zijn liefde te betoenen? Ik streed een tweestrijd in mijn binnenste. Ik trachtte tot mij zelf te zeggen: « Hÿ spreekt . . .

gestorven. Deze foto’s werden eenige dagen vóór zijn ziekte genomen te Moscou. Daar zijn er bij, omringd van zijn katten, waarvoor hij een zwak had. Anderen met zijh vrouw in hun huiselijk leven. Met deze gegevens en anderen zal...om hem te hangen, » riep Jake woest, « dan zijt gij allen ten doode gedoemd!... Boone, gij gek, kom langs hier, indien gij niet wilt dat gij gedood worde! » Randolph en Anne zagen Boone rit de gevange...deze daad» zegde Boone ontroerd tot beiden. «Doch. gij hebt meer gedaan dan mijn broeder gered. Gij hebt tusschen de vallei en de bergen van Kentucky een schakel . . .

alles te schrijven. Gij ziet, kleine lieve onschuldige Annette, hoe gij, door oip mijn weg te komen, een nieuw treurspel van mijn leven maakt. Doch, ik wil u redden, redden van dien man die ik...moet gij lezen. Ik hoop dat ge sterk genoeg zult zijn om dit te dragen. Ge ziet nu wat het koet om in filmland naar...Billy wordt in eer herstelt en zal nu, onder zijn eigen naam, op de Derby Rogge mennen. Grimmins en zijn vrouw, weer verzoend, steken het vuur aan den stal van Bogge en . . .

alleen blijven « Indien er ooit een vrouw is » zegus hij- bij zich zelve, « welke mijn huishouden moet rechthouden, dan zal het Betty zijn en niemand anders.» Des anderendaags kreeg hij een onverwacht...zijn leven ook gebroken was maar een tranenvloed van Sybil belette hem zulks. « Al wat ik nu wensch, Dave, is dat gij tot morgen naar mijn kinderen omziet. Ik was er mede naar mijne moeder gegaan...een familielid; zij zal niet voor morgen terug zijn. Ik ga nu tot dan mijn int ek nemen in een* hotel en zal morgen mijn kinderen komen halen. » (Wordt -'oortgeze* i WANNEER GIJ HET WOORD aan de deur van een Kinema ziet staan, treedt dan . . .

bijgevolg zeer natuurlijk diende te zijn. •!k raapte dus al mijn moed te samen hield mijn adem in en raakte met mijn gelaat dit van mijn veronderstelde echtgenoot. Ongelukkiglijk was het eene...om Dave te bereiken, kon de arme jongen toch zijn lotgevallen verhalen. « En gij, vernietiger van mijn haard, gij denkt dat ik zulks geloof! > riep Herbert. Kom van die piano af...die gekke praat, Herbert» meende Sybil. « Terwijl gij u daar staat moede te maken zijn de kinderen... mijn arme kleinen... in de auto van Betty, zonder dat zij het weet . . .

aan verwacht dat er andere meeningen zouden zijn. Laat ons dus daarover niet veel discuteeren, mijn beste, want het zou nutteloos zijn én u, én mij van meening te doen veranderen. Al is bij de gewone...Wesley Jenkins « Bij de Wetgevende Macht zult gij ons in het verderf storten, maar hier zoudt gij ons kunnen helpen! » Jack Staliard drukte zijn breeder’s hand, wanneer het vlot aan den oever aanlegde, hetwelk...worde!... Gij zult mij misschien niet gelooven? Luister!... Cp dit oogenblik, terwijl . . .

Oh, lieveling » zegde zij, « ik ben zeker dat gij uw slag zult thuis halen en dat vrij ten laatste zullen gelukkig zijn. » Alfred Anthony ontmoette de Graaf, wanneer deze juist naar...verlaat uw 1 m is nu om dezelfde rede, daar er in mijn verleden iets is wat mij belet haar tot mijn vrouw te vragen. Doch, iets kan mijn verleden uitwisschen, dit is: laat mij u en Engeland een onschatbaren...Indien ik ijn dit avontuur den dood vind, zal ik mijn schuld terug betaald hebben. » « En indien gij die moeilijke taak door komt. wat zult gij mij vragen? » « Daar zullen wij later over spreken... Zeg mij nu waar . . .

welhaast zullen gaan draaien, te volledigen, want gij moet weten, in Amerika zijn er geene wilden meer. « De Sioux van den Missouri, tegenwoordig...ge een chauffeur waart... Wat moet ze wel schoon zijn, die lady Daphne. » « Hoe kwam het dat gij mij in mijn slaap hoor-det spreken? » « De Graaf had mij aangeduid om u te...er in de oogen van Pauline Verlaine groote tranen. Mijn Engelschman, hoe dapper gij toch zijt. » lispelde zij. Daarop verliet zij de plaats. In zijn kabinet van Buitenlands ehe Zaken, wandelde Lord Rosecarrel . . .

hij geboren, daar was hij opgegroeid, daar waren zijn ouders gestorven; ook was hij er gehuwd maar, helaas, zijn vrouw had hij vroeg verloren. Vroeger jaren kende de hoeve meer...Holbrook zou u geen dag uitstel geven. » « Dit is zijn recht, lieve zuster. » « Zijn recht, zijn recht! Ik vind dit goed gezegd na al wat gij hem reeds betaald hebt, de intresten er bij! Ik heb het u reeds...maar • ok ben ik er door gekomen door u. Tilly; gij, mijn goede, lieve zuster, die, na den dood mijner vrouw hare plaats hebt ingenomen, gij, die mijn kleine Ruben en die lieve Mary hebt opgevoed, gij, die van elke huwelijksaanvraag hebt afgezien, om Te zware . . .

in de Hooge Pyreneën. Zekeren dag zegde mij mijn filmregisseur: « Welhaast zult gij bij de Russen, te Montraie, eene reeks mijner werken gaan draaien...zijn hadde zijn vrouw hem niet naar hun slede kunnen voeren, 20 mijlen verder...terug stooten. » x Ah! ah!... Al die kerels zoudt gij wel willen voeden! Daardoor zijn wij zoo rijk!... Gij zult steeds een verkwister blijven! » Zij grommelde vreeselijk . . .