glimlach die om des Pastor's lippen speelt bij het inzegenen van een « star »-huwelijk. Bijna al de stars van Hollywood werden door hem in den echt verbonden.Hij huwde...verbond. Over een twin- Ctigtal jaar was hij het die Buck Jones, de ow-boy-star der Fox Filmen het doopsel toediende. De Padre is van meening dat het huwelijk der meeste stars, door hem gesloten. gelukkig is, alléén...BELANGRIJK BERICHT Kortelings beginnen wij met het uitschrijven van een wedstrijd, met het doel een aantal voor het seizoen 1924-25, aan de prijswinners uit te reiken. Het is een prachtaibum, gekend als « Livre d’Or », en zeer rijk geïllustreerd . . .

kwestie is namelijk een huis met elf verdiepen, in het fijnste kwartier van het Westen van New-Y ork en kosVde somme van 300.000 pond. Een Ji.lmactrice vond het noodig om dichter bij het studio te gaan wonen. Na vele woningen bezocht te hebben vond...bewonder de Amerikanen niet, o, neen, de uitgave van 20 Juni, dus na den eersten oproep van den heer Hooghuis, heeft er het bewijs van geleverd. Doch laat het daarover genoeg zijn en laat ieder van ons de zijne bewonderen; de eene de Fran-sche, de andere de Amerikaansche...veel ontwikkelend hoofd hebben in verhouding met het overige van haar lichaam; het is het geval met May Mac Avoy. Het is het geval niet met Betty Compson, die nochtans maar één meter . . .

de kunstenaar nog nooit zag. Stanley vertrok vóór het einde van het feest en begaf zich onwillekeurig naar het eiland van Moria, waar hij van deze« vader verkreeg dat Moria voor hem als model zou dienen...woedt in het binnenste van dien man, waarvan het geluk verwoest werd door den man dien hij tot het leven moet terugroepen. Het einde van deze film zal ons toonen hoé een man van eer handelt. Kinemanieuwsj es DE FILM ARTISTEN, welke misschien...niet wat te doen. De telefoon was daar, zij kende het nummer van de ouders van Jean. Zij belde op en het was Jean zelf welke aan het toestel kwam. «Zijt gij het, Marie, zijt gij het?» vroeg hij. «Welk ongeluk! Zoo gij wist!... Ik kan niet vertrekken . . .

over dit land; zij gingen zeer veel naar het museum van Schoone Kunsten, Lillian hield bijzonder veel van de schilderijen van Leonardo da Vinei en deze van Michael Angelo. Zij spreekt aanhoudend over het meesterwerk van den lautsten meester, over « David ». « Niettegenstaande wij 8...in een paar Engelsche lilmen. Wij vroegen ook of het aangenaam is met hem te werken. « Zeker is het dit! » De twee zusters zijn het op dit punt beslist eens. « Iedereen van het gezelschap houdt van hem » zegt Lillian », r’e mannelijke als de. vrouwelijke leden...Gish en Ronald Colman: « The Last Frontier », van Thomas H. Ince en « The Dawn » van Griffith. In Januari zal het de heurt zijn van « Ben-Hur », van Fred Ni-blo, met Ramon Nayaro en van « Gold Rush » met Charlie Chaplin. — « The Dawn »; de laatste film van D. W. Griffith voor United Artists, is het laatste woord van het internationalisme. Gedraaid in Engeland, in Duitschland . . .

had. Dat wettigde weer een vraag naar geld. Zoodra het geld in handen was, hoorde men niets meer van het teekenen van den verzekeringspolis. T. overschreed het crediet op de bank, en keerde nog wissels uit, alhoewel het geweten was, dat de voorraad was uitgeput. De ouders van T. hadden beloofd het geld terug te geven. Tot nu toe gebeurde dat niet. Het parket stelde dan ook een onderzoek in, en dezer dagen werden...van het sterke geslacht. Maar dan moet ik u, heeren, betitelen met het woord haters van het zwakke geslacht omdat zij mij zoo eenparig met verontwaardiging...opnemen, en wel in uw eigen belang. Weet u dat het onderwerp van die film nu niet pleit in het voordeel der eerbaarheid van een jong meisje? We weten wel dat dit met u niet het geval is, maar de overgroote meerderheid van het publiek houdt er zulke zonderlinge mentaliteit op na. Hebben . . .

onafhankelijk van zqn wil, dit huwelijk niet doorgaat. Het komt er dus op aan voor de maatschappi j dit laatste met alle...ruimt hij alle opdagende moeilijkheden uit den weg: Het huwelijk zal dus plaats hebben... indien er op het laatste oogenblik nu geen kink in den kabel kwam. Het noodlot wilde dat het nu wel gebeurde. Lord Harrowby, als altijd op droog zaad, ontleende...want hij heeft de bepalingen van de polis overtreden, daar deze wilden dat het kontrakt strikt «privaat» bleef. Met het in pand geven van het het dokument had hij het « publiek » gemaakt! En Lick? Cynthia vergeeft hem niet dat hij . . .

de meerling koesteren dat het hier op het ondermaansche een paradijs was, tot op den dag van het ontstaan van het « monster »: Cinema. Deze menschen echter staan nu eenmaal op...stond vijf minuten achter, hebt g een keukenmeid, het eten is aangebrand, ziet g’op het programma van de cinema, het is een verkeerd. Ja, dat zeg ik, het is een v-e-r-k-e-e-r-d. Neem het voorbeeld aan een anonieme cinema in het meridionale gedeelte der goede ende groote stede Antwerpen...geval zette zij een weinig later haar gedachten op het tooneel en wilde zij er een begin mede maken, en zoo kwam het dat zij, op 15-jarigen ouderdom te Parijs debuteerde in het Théâtre des Arts, in de rol van een page in « Fanta-sio », van Musset. Daarna zag men haar in het Théâtre Michel, en in Impérial, en in de Châtelet, waar zij een . . .

Pendant la Pauste Récita J pour Orgue PROGRAMMA van 18 tot 23 APRIL 1. De Musketiers in het Klooster (openingstuk) 2 PATHÉ - REVUE Varney - JIMMY, JEUNE PREMIERE...Shylock, pandleender der gezaghebbendste leden van En-geland’s hooge wereld wanneer het hun niet voor Hen wind gaat. Doch na zijn « bureeluren » vervormt...burger Michel Whitburn, slechts levend voor het-geluk zijner dochter Olive, die liet echte beroep van haar vader niet kent, als trouwens iedereen. De Hertogin de . . .

aldus in de oude studios der Kalem, zeer tevreden van het nogal ruwe klimaat van het Noorden verlost te zijn. Het gezelschap richte zich toen nadien naar Wikesbare, in Pensylvanië...op ons bureel en blijven verantwçordelijk voor het in* gezondene. De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht van opname of weigering voor. FIAT AMOREI! Uit het prettige huppelen van wolk en zeege-spat, afscheidend een abstrakte materialiteit...een Indische legende. En nu een weinigje banaler: het zoenen in de cinema. Waarom er kussen? Heel eenvoudig: het deemsterige der omgeving, het dicht-naast-elkaar-zijn, het groeiende gevoel van « liefde », de geniepige gelegenheid, ’t werkt alles samen om minnende . . .