gehad... Deze rozelaar bracht een lichtstraal in mijn donker leven, daarom was mijn hartzeer bij zijn dood dubbel groot... Meermaals heb ik voor de Seine gestaan...Rodolphe, op zulk eene hovee moet het aangenaam zijn. » « Welnu, lief kind, wij gaan naar de hoeve; gij zult er uw intrek nemen; de meesteres zal uwe tante zijn... » « Oh, dat moet eene goede dame zijn? » vroeg Fleur-de-Marie. « Zij zal u beminnen als eene moederf...en heet Musette... Uwe kamer zal schoon gemeubeld zijn en elke morgend zult gij er versehe bloemen vinden... » « Oh, mijnheer Rodolphe, wat zijt . . .

een naam vernoeriid worde: hij zal hem kennen bij zijn terugkeer. — Wat zult gij doen? vraagt hem Fedora. — Ik zal haar dooden. — Maar als zij niet...Men maakte mij grenadier... Zekeren dag gaf mijn sergant- mij een duw opdat ik wat vlugger zou zijn, dit liet ik mij niet welgevallen, ik gaf hem een duw terug...haar de een of andere dag mee te brengen. Deze vrouw helpt hem in zijne misdaden. » « Maar gij, Chourineur, wanneer gij de galei verlaten hebt, wat zijt gij begonnen? » « Ik werd aangenomen bij een scheepslosser aan do . . .

geeft nu uitleg: « Ziet achter die deur daar... en gij zult begrijpen wat ik met hem gedaan heb! » En zijn twee on-derhoorigen de deur openende, deinzen verschrikt...donkere kleur en deden daardoor de bleekheid van zijn gelaat nog meer uitkomen. Aan zijn gang en houding kon men gemakkelijk eene vrouw herkennen. Deze vrouw was de Gravin Sarah Mac-Grégor, de zuster van Tom. Beiden...de Sarah. « Kom morgen op het plein Saint-Denis, gij zult er mijn gezel vinden; overtuig u goed dat hij alléén is en dan zal . . .

en na eene korte stilte zegde hij: « Ah. mijnheer, gij zijt wreed... Ik geloofde dat mijn berouw... mijne wroegingen... En gij zijt het... gij!... » En vernietigd, viel de Prins op eene steenen bank, zijn hoofd in zijne handen verbergende. « Monseigneur! » riep Murph...hebben » antwoordde zij ontroerd. Heb moed, goede vrouw, zoo mijne opsporingen tot hiertoe nutteloos zijn geweest, wie weet, zekeren dag... » « Mijn arme jongen zou nu 20 jaren zijn » zegde zij droef. « Gij hebt nog geen enkel nieuws van Rochefort? » <r Neen. » « Zooveel te...u te zeggen... » « Ik ben overtuigd, mijn oude Murph, dat gij mijne beschermelinge recht- zult laten wedervaren.» antwoordde Rodolphe terwijl hij zijne . . .

ik ontwaakte was het reeds middag. Nooit zal ik mijn eerste dejeuner na mijn de-butt vergeten.Moeder bracht de koffie aan mijn bed tegelijk met de dagbladen welke mijn eerste optreden bespraken; allen roemden mijn spel en waren vol lof over mijn talent. Moeder las de artikels, niet eens, maar twee en driemaal...voor het huwelijk, werd hij ziek. Ik staakte mijn werk aan den schouwburg om hem op te passen, helaas zijn toestand verergde en op zekeren kouden Decemberdag stierf...al deze moeilijkheden mij niet terug deinzen. In mijn vrijen tijd schreef ik mijn eigen scenario, een too-neelspel in 5 deelen, genaamd: « Liefde . . .

zich tot Fleur-de-Marie: « Binnen twee maanden zult gij vrij zijn, mejuf fer, en dan zult gij in eene omgeving verkeeren hetwelk u de hoeve van Bouqueval...hii: « Welnu, dit zal niet gebeuren, verstaat gij? Men zal het meisje geen letsel doen! Dit zweer ik, op mijn woord! Zoo gij één haar krenkt van Fleur-de-, Marie dan verwurg ik u! » Een uur...nnaar Madame Georges, op de hoeve van Bou-queval. » « Mijn kind, dit zal onnoodig zijn, want door mij zult gij uwe vrijheid bekomen. » « Denkt gij, Mevrouw? Zou ik weldra vân hier kunnen gaan?... » De bestuurster . . .

zonderlinge en voor hem onverklaarbare houding van vrouw en dochter. En terwijl het onderzoek zijn gang gaat sterft Mevrouw Laroque van verdriet. Eindelijk...in Bertha te hebben: « Telefoneer aan uwe vrouw, zegt hem Beekman, en noodig haar ergens uit; gij zult zien dat zij eene uitvlucht zal weten te vinden om niet te...gebleven dat Bun ning nog steeds an zijne .eerste vrouw denkt. Hare wraak zou nu gemakkelijk kunnen zijn, maar deze zou schaden aan het aandenken der afgestorvene . . .

gij neemt er uit vijf briefjes van 1000 franken die gij mij zult brengen. » « En voor wie zijn die briefjes? » vroeg onwillekeurig Chourineur. « Voor de Maître...den naam van François Germain; het adres is ook in mijn brieventasch. Ik heb gezegd, geef me nu de vrijheid... » « Gij zult leven..: ik zal u niet.aan het gerecht uitleveren... » « Gij vergeeft me?... » riep het monster... « Ik zal u rechten en ik zal u straffen...jongen... gij niet, want gij hebt uw zoon prijs gegeven aan de ellende en uwe vrouW ongelukkig gemaakt... Eens zult gij uwe slachtoffers beweenen... Uw laatste bede zal nog zijn te mogen sterven tusschen uwe vrouw en uw kind!... David, doe uw werk!... » De neger belde, twee mannen verschenen . . .

kam huren, mevrouw, zou het dan niet mogelijk zijn dat u mijn huishouden deedt? » « Wel zeker, mijnheer. Voor zes franken in...verstaan » zegde hij met pene diepe buiging. «,xf gij moest schilder zijn, daar een zekere Cabrion uit-œfer van dit vak, mijn leven vergald heeft. » « Bewoonde deze heer het laatst die käme...woont? » « Dit veronderstellen wij tenminste... Gij, mijnheer, zult de gebuur van het meisje zijn... Och, het is' zulk een braaf meisje; er woont op eene der mansardes . . .

nopel? » zegde zij een weinig geëi-gerd. « Reeds?... Gij zegt hetgeen mijn vrouw denkt, want zij heeft mij dezen avond niet willen vergezellen...naar de wanorde i nde kamer en vervolgens deze van zijn meester. « Lieve God, mijnheer, gij zijt gekwetst! Wat is er gebeurd? Waarom hebt gij niet op mij gebeld? » « Maar mijnheer » antwoordde de dienaar bevend...gij hebt aan M. Doublet bevel gegeven, om van morgend hier te zijn om 10 uren; hij is daar met de notaris. » « Gij hebt gelijk » antwoordde hij bitter. «Wanneer men rijk is moet . . .

M. d’Harville weet alles; hij volgt zijne vrouw naar boven. » « Oh, mijn God, mijn God! » riep Robert, «Wat gaan zij daar boven doen? » « Blijf hier tot...verberg u tusschen de beenen van mijn man, daar door zult gij hem >-er-warmen. » zegde Chouette. « En nu, Chouette, naar de hoeve...onheil voorkomen en daarom, mijn jongen, zooals -k zegde, gij verdient dat ik u beloone!... En nu, gij zijt het welke de Maître d’école te Saint-Maude geplaatst . . .

de behandeling van een dokter welke de minareg van mijn vader hem had voorgesteld. Mijn vader huwde deze vrouw welke mij een doodelijke haat toedroeg. Op aanraden van...brengen, bij haar bed, uwen arm geleiden ook opdat gij haar zoudet treffen. Ik zal alzoo de steel van uw mes zijn, nietwaar, oüd monster? Ik breng er u niet naar toe! » « Gij weigert? » Tortülard antwoordde niet; op zijne teenen sloop...het me» af hetwelk deze dreigend in de hand had. « Mijn mes! Mijn mes!;.. » « Neen, morgen vroeg zijt gij in staat achter Madame te vragen en u op haar te werpen!... » « Waarom . . .

in zulke zaken niet mengen kan, waarop Tames, die zijn geweten nu gerust voelt, verklaart: «Nu zijt. ge mijn vrouw! » Sedert dien tragischen, onvergetelijken nacht, hoorde...smakelijk glas bier voorbrengen; daarna de mooiste vrouw van Londen, die juist de verloofde van zijn officier blijkt te zijn. Na menig avontuur, waartusschen we Eene Oostersche legende...blijkt het dat het meisje de dochter zijner vrouw is, en hij veronderstelt den grijsaard de man te zijn welke zijn leven brak. Van dit oogenblik af haat hij het meisje met den . . .

alleen van mijzelf te spreken: ik was 23 jaar en mijn vader... (en op deze manier gaat het, voort, als gij er u niet roet kracht tegen verzet). Een andere ongenietbare...of hij nam den Cheik terzijde en verweet hem zijn gedrag. Hoe is het mogelijk. sprak hij, dat een man als gij, die jaren lang de weldaden der meest geraffineerde beschaving...door wilde, dierlijke instinkten. Zulke daden zult gij tegenover niemand, ja zelfs niet tegenover uw eigen geweten . . .

Ah! vader! » riep het meisje hartverscheurend, « gij zult mij niet ge-looven!... Maar op het lijk van mijn overleden zusje zweer ik u dat het de waarheid is! » « Zeg ons...heb... ik ontwaakte op mijne kamer maar... in mijn bed, onteerd door M. Ferraud welke naast mij stond. » « Gij liegt! Gij liegt! » riep Morel woedend, « Bekend dat gij u vrijwillig overgegeven hebt, uit schrik van naar het gevang...krachtig vast’. «Waarom dit?» vroeg hij mij «Wat zijn dit voor grillen? Al wat gij zult gaan vertellen zal niemand gelooven. Gij zijt in mijne macht evenals uw vader. Er is dus geen enkele . . .

Eenigen tijd later geeft de Koning, ter eere van zijn Eerste Minister, een groot feest, ten einde zijn trouwe helper te vieren. Door zijn vrouw vergezeld, komt hij aan het Paleis, alwaar hij in de plechtigheid...spoedig hernam zij: « Bedenk u wel... Morgen moet gij beslist hebben. En gij zelf zult uwe belooning vaststellen. » De notaris,) niettegenstaande...dien Christiane op deze laatste maakt en dwingt zijn vrouw hem te gaan opzoeken om drukking uit te oefenen op den Caïd . . .

macht, oj) zijn medium. Cymba, een . vrouw van geheimzinnige afkomst, en naar willekeur kon de Hindou...toegesneld en hij roept de Arabiere toe: — De vrouw die gij medevoert moet een heilige zending vervullen' T.aat haar...gehoord!... Subliem!... « La Mer » van Paul Gilson!... Zijn schoonste motieven!... Zijn... — Peuh! zei de Neger en van binnen in langs zijn neus uit, blies hij: « Montmartre ». — Zwijg gij, Murillo, zei J. Th. Van Kruck, zwijg! Dat i.s eerst een begin! Wij . . .

Vijftien jaar later vinden wij hem terug, tusschen zijn lieve vrouw en zijn kinderen, en is hij een beroemd schrijver geworden die het...Mijne pruik friseren met kokend vet?... Wilt gij dat ik iemand, de neus afbijt?... Spreek!... Ik ben gansch aan ui... Mijn hart en ik zijn uwe slaven!... Wat moet ik doen? » <t Oh! oh!... Madame Pipelet, al wat ik...zult gij zoö mooi zijn als mijn Fourline nadat, mén u nog een weinig het gezicht zal gekerfd . . .

was geen dem waard. Maar nu wordt hij bewust van zijn verloren roeping van Kamerlid en advokaat en weet zijn mondje te roeren om niet zijn plaats van uitroeper, kwaker te verliezen. Zaakjes zijn zaakjes. En met krachtiger stem en breeder gebaren kondigt...de grond erven zal, maar toch bemint gij haar?... Welaan, lang lieh ik nier. meer te leven. Eerbiedig mijn huis tot aan mijn dood! » En de Dood kwam, zooals Hij voorzegd had. Dan huwden Jan...ghe-selle-ken jonc en de heeft? Sijn sin-ne-kens zijn - liet; Hi en ley - de mi niet! Ic sou-de mijn her fijn; VrouVe - nus’lief hem niet * - te - in swaer dan deucht ken . . .

verschillende schikkingen en bij het inpakken van zijn reisgoed komt Helene, zijne vrouw, onverwachts in zijn kamer binnen en deze wordt gewaar dat haar echtgenoot op...en de vrede zal bij u terugkomen wanneer gij u berouwt en wanneer gij eene reine en onbesmette liefde zult gevoelen en dit zal uwe verlossin zijn.» De Schim bezoekt Daisy en raadt haar aan alles tedoen om...echtgenoot, begrijpende dat hij gemist heeft aan zijn plicht als beschermer zijner vrouw wanneer deze hem om hulp en bijstand vroeg, omhelst zijne . . .