Charles Bryant, een merkwaardig kunstenaar, om het talent zijner lieve vrouw beter te doen uitkomen. In het private leven, — dien intie-men dorpel, waarvan niemand terugschrikt hem...2) « Madame Sans-Gêne » zal hier denkelijk rond het einde van dit seizoen, zoo niet tijdens het volgende vertoond worden. 3) Bijdrage voor Vrije Tribuun...te gaan in plaats van zich terug te trekken en te leven als een treurende weduwe? Het antwoord is dit: Omdat zij het haar plicht rekende een 20 eeuwsche kruistocht te beginnen . . .

wérkelijkheid komen zijn negen maal op de tien uit het volk. Men heeft ze op de straat, in het werkhuis, of in het magazijn gevonden. De cinema is het leven, bijgevolg moet men als artisten personen hebben die niet...beoordeelt gij een werk naar den schoonen titel of het romantische leven van den auteur? Handelt dan ook zoo niet met de cinemakunst. Het is gek een film te beoordeelen naar de veelkleurige plakbrieven...hem maar deed hem in zwijm vallen. Zoo vond Ethel hem; zij nam hem op en trok hem een eind het strand op. Zij trachtte hem terug tot het leven te doen komen... Na lange en vermoeibare pogingen opende . . .

oogen en golvende gele lokken. Geen wonder dat het kindje zich in Barbara’s hart wierp wanneer hij ze zag en het daar zoo vast nestelde, dat zij geen rust meer vond tot de papieren...kunnen niet enkel spreken, maar zij lezen nog in het groot open boek der natuur. Zij besnuffelen het minste takje; zij beschouwen aandachtig, soms uren lang, het wonderbare leven der planten en der insecten. En de honden dan! Beziet hen...mij hatelijk de hand. « Vergeef mij, Edward... zoo te moeten handelen, het is meer dan mij zelf... Wanneer ik huw, zal het met een man zijn welke over ztch laat spreken. » « Geen woord meer . . .

woorden, beneden aan den lijst, gelukkiglijk het effekt uitdrukken van de artistieke samenstelling. Zoo is het noodzakelijk een bijtitel te gebruiken om aan te duiden...op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het ingezondene. -De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht van opname of weigeriiig voor. KUNST IN HET DRAMA Humoristische tooneeleni komen vaak voor in het Amerikaansche treurspel. Alhoewel het vreemd klinkt: humor in een drama, dragen die fijne tafereeltjes...t Zijn dikwijls stevige, onbeholpen kerels, die het met fijne manieren en andere narigheden zoo nauw niet opnemen waardoor het jongé juffertje hen soms niet al te best kan uitstaan, maar . . .

mijn vriend, de Amerikaansche producties zijn hier zoo inge-burgerd, dat het volk bijna niet meer leven kan zonder deze. Is het dan te verwonderen dat de cinemabestuurders ze gedurig...keer ik huiswaarts lijk een man van regelmatig leven. Zijn geregeld leven is wijd en zijd bekend en z’n vriendschap zeer gezocht. Het volk mint hem en zoo komt het dat hij geen enkel verlof genoot gedurende deze drie jaren...Gij veroorlooft woorden— Nog nooit in mijn leven ben ik zoo beleedigd geweest! » Het scheen dat hij nu meer belang in mij 'begon te stellen bij dezen . . .

hoo-ren mompelen: cc Het was mooi, maar... het einde! ja, dat voldoet de massa niet. En dan, is het leven voor sommigen niet droef genoeg; zoeken ze dan niet n ontspanning...n film steeds en altijd de afbeelding 2ijn van het opper-ruwe leven? O, neen! n film moet u meevoeren van hel begin tot het einde... en n ware verlichting zijn, zoowel voor het ha:t als voor den geest. En wanneer ge dan soms bij het einde van n droeve geschiedenis de zaal verlaat, dan hoort...de rots beklimmen, maar een weg is er niet of het dier zou naar beneden geklommen zijn. » « Maar hoe komt het daar? » « Het probleem is niet zoo du ster; er is maar een enkele verklaring. Zuid-Amerika is een . . .

ik dweep met hen want ze hebben mij geleerd al het mooie in het leven, al het goede in» den mensch. Ik wou worden als velen onder hen: een man...toch door den in-spekteur gesnapt. 3) Het is net zooals U zegt: de sobere gebaren komen op het doek het best uit;;neem bijv. het spel der Ital'iaansche artis’en; ze molenwieken zoo maar gedurig, met' hun; armen alsof ze ingebeelde aanvallers...te eten. Pat Christman, welke het dier nu vergezelt en het toen ook verzorgdg, ging naar het gasthuis en deelde dit Tom mede. Men schikte het daarop zoo dat Tony bij Tom gebracht werd en daar zijn voedsel nam; het paard; liet het zich smaken, want sinds eenige dagen had het niets meer genuttigd. Getroffen door deze getrouwheid, zwoer . . .

een pasje uitglijden). Ik voel me dan plotseling zoo vroolijk worden en dadelijk leef ik het tooneel daar vóór me, mee. Nu een ander voorbeeld: het stormt op zee. Het schip is ten prooi aan de woede der golven, als een speelbal...ons inziens, zeer wel gelukt; maar het is, zoo-als U zegt, het hout heeft U parten gespeeld: dit is dan maar net zooals bij...vogels welke een vreemdsoortig geluid uitstieten. Het was het eenige leven hetwelk wij in dit Amazonenwoud zagen. En toch waren er . . .

dat Nantas een einde wou maken aan zijn droevig leven; het leven zonder liefde. Voortaan zal in het Hotel der Danvillers’ vreugde en onvermengd geluk heerschen...welke ons zou kunnen komen verlossen. En zoo dit wel het geval was, zou men op tijd hier zijn? In waarheid, wij waren zoo ver van mensche-lijke hulp verwijderd als van de maan. Zoo wij er ooit doorkomen dan zal het te danken zijn aan onze bijzondere kwaliteiten. Wanneer...C. van A. E. S. » gegrifd waren. De toestand van het metaal was zoo dat het ongeluk nog niet zoo heel lang moest hebben plaats gehad. « Wie kan het geweest zijn? » vroeg Roxton. « Arme duivel, elk been aan zijn lichaam . . .

vroeg: ze zoenden. Zoo zegt een Indische legende. En nu een weinigje banaler: het zoenen in de cinema. Waarom er kussen? Heel eenvoudig: het deemsterige der omgeving, het dicht-naast-elkaar-zijn, het groeiende gevoel van « liefde », de geniepige gelegenheid, ’t...zooals ze u voorgetooverd wordt op het ekraan. Lijk de muziek het wezen, voelend en ecel, ten hooge voert, zoo ook leidt het stille beeld in ’n hart naar ’n hart! Men volgt de rolprent-fazen...met dien pterodactyl. Een gestolen souper was het wel waard. Zoo er werkelijk voorhistorisch leven op het plateau bestond, scheen het toch niet erg te zijn, daar wij de .volgende drie dagen er niets . . .

de cinematografische bedrijvigheid in ons land. En zoo zijn wij langzamerhand aan het doel gekomen waarin wij het meest belang stellen. En, terwijl hij ons zoo aan den praat houdt, verandert de populaire artist van huid...het gewicht? Dit was het -eerste dat in ons aller geest kwam. Maar op het volgende oogenblik zagen wij, aan den overkant, op het uiteinde der rots, een donker gelaat, het gelaat van den halfbloed Gomez. Ja Gomez, maar het was niet meer het lachend, maar het ijskoude, wraakzuchtige gelaat van den kleurling. « Lord Roxton...het apparaat niet beschadigd zou worden. Jones natuurlijk kon dit niet aanzien en was verplicht het machien zelf te dragen. Het was veiliger zoo, maar niet gemakkelijk. bijzonder wanneer men onder de brandende . . .

de bandiet om zijn geld komt hoort Betsie het gesprek af. Opdat Ben het geld niet aan den ellendeling overhandige neemt zij het uit het geldkoffer en snelt naar Eddie Donavon, zoon van een politieadjunkt...naar een pand-leener Ben Shapinsky en verpandt het kind, onder de voorwaarde dat hij het steeds kan terug hebben mits betaling der ontleende som...jaar later een aanzienlijke plaats in het leven van den ouden pandleener, die nu leeft in een voortdurende . . .

schouwhet gezelschap der tooneelberoemdheden. Het tooneel, zooals het ten huidigen dage. bestaat, is ons op het doek zoo dikwijls weergegeven dat het ónmogelijk zou zijn al de filmen op te sommen die als voorwendsel...partner het farm-leven aangaan. Ziehier dus in enkele lijnen het gegeven dat, à la Tom Mix vertolkt, van een aard is om het meest onverschillige publiek mede te voeren. Bereidwillig...werden door en opeenvolging van ongunstige kreten; het was als de stoomfluit van een locomotief, zoo sneden die kreten ons door het lichaam; wij moesten de handen voor de ooren houden daar het niet aan te hooren was. Het koude zweet brak mij uit, het werkte op mijn zenuwen. Daarop liet zich een vreemd geluid . . .

terug kwam en het brandend hout terug op het vuur wierp. « Hij kon dit vuur niet verdragen ». « Gij hebt uw leven gewaagd » zegden wij. «Wij .allen wagen dit» was zijn antwoord...ik nu terug keeren zonder iets verricht te hebben? - Het was gevaarlijk in het woud... De takken der boomen groeiden zoo dicht bij elkaar dat ik van het maanlicht niets zien kon... Elk oogenblik kon een geheimzinnig...Zoo ja, dan moeten menchen die aangestoken hebben en wamn wij niet alleen!... In elk geval, hier was leven 'te zien; alles bewees het. Plots werd mijn aandacht getrokken door wat er aan mijn voet . . .

maal... » Langzaam rijd ik weg, tot hij uit het gezicht is, dan schakel ik de versnellingen over en gaat het er weer op los. Want ik vind het zoo heerlijk! Ja, ik houd van de Vereenigde Staten... Hier ben ik vrij...droevig en terneergeslagen aan. Ik wist niet, dat het zoo hard ging », antwoord ik dan, « ik wist het werkelijk niet ». E,n de agent: « Voor ditmaal zal ik u nog laten...maal... » Langzaam rijd ik weg, tot hij uit het gezicht is, dan schakel ik de versnellingen over en gaat het er weer op los. Want ik vind het zoo heerlijk! Ja, ik houd van de Vereenigde Staten... Hier ben ik vrij . . .

te verklaren. Karei vertrekt en geeft ze een roos... Zoo zij ze hem zendt, is het een teeken dat zij zal toestemmen. De Gravin heeft het gesprek afgeluisterd. Zij neemt de roos en geeft bevel, dat...wil hebben, dan moet ge de verbinding verbreken... » Zoo, ziet u... leugens, leugens, leugens. Toen ik voor het eerst in Hollywood verscheen, was het als danseres in 1 he Mhsic Box Revue. Mijn moeder en broers...maal... » Langzaam rijd ik weg, tot hij uit het gezicht is, dan schakel ik de versnellingen over en gaat het er weer op los. Want ik vind het zoo heerlijk! Ja, ik houd van de Vereenigde Staten... Hier ben ik vrij . . .

het meisje, — een wees is die ïnoeizaam tracht door het leven te geraken. Uitgeput van vermoeinis is zij nu dezen morgen...door Iola. Meteen begrijpt de ongelukkige het tragische van het oogenblik. Hij biedt Iola al het geld aan wat zij begeert, zoo zij in een echtscheiding wil toestemmen. Iola lokt hem dan...kon zich maar niet mijn ijver verstaan. Toen kwam het beslissend oogenblik, het befaamde keerpunt in het leven. En wel op de imperiale van een autobus, met dewelke ik naar . . .

onbewust van de groote menschen-tragiek, om door het vreeselijke van de werkelijkheid zelve, te komen tot het bittere begrijpen, het intens medeleven van die uren van ontzetting, van dood en...plastisch effect aanbrengen. De moeilijkheid bij het fotogra-feeren ligt, zooals bekend, niet in het scherp stellen van het toestel en nog minder in het opnemen, maar in het effectvol belichten van het heele tooneel, onverschillig of er natuurlijk- of kunstlicht...van de overweging, dat de toeschouwer toch niet het geheele reusachtige doek tegelijk overzien kan. Het middengedeelte springt veel meer in het oog dan de zijkanten. Dit alles heeft echter niets te maken . . .

eenzaamheid wekt haar verwondering op. Zij zakt in het slijk en roept een man, die zich juist aan het wasschen is, ter hulp. Deze snelt toe: het is Tom en beide zijn verbaasd elkaar op zulke wijze terug...vertolker voor zijn « She Goes to War ». En zoo trad hij in deze rolprent voor het eerst op in filmland. hoofdzaak te vernoemen: The Auction...sensationeele omstandigheden zullen laten scheiden. Zoo gaat het in Hollywood. Doch de werkelijkheid is echter lang niet zoo erg als het soms in de oogen van de buitenwereld schijnt. DANS LE MONDE . . .

verveling kent geen grenzen. De muziek, de vreugde, het leven dat opjuicht uit den tuin in volle feest, oefenen op haar...ontsteelt Georges haar, hartstochtelijk, een kus. Het licht wordt terug aangesloten; het uur waarop de maskers vallen. Georges COLIBRI wil dit van...zij het bal... D'och het Noodlot zal ze achterhalen: Georges is een vriend van Richard . . .